Արաբական Միացեալ Էմիրութեանց եւ Քաթարի
Ազգային Երեսփոխանական ժողովի ատենապետ
ՍԵՊՈՒՀ ՄԱՆՃԻԿԵԱՆ
Բոլորիս համար մեծ ցաւ է եւ կորուստ Հրայր Սողոմոնեանի մահը, որ ցնցեց բոլորիս սրտերը. կեանքով լեցուն Հրայրը ոչ եւս է, ի՞նչ պատահեցաւ` Աստուծոյ կամքն է: Մահը տարիք, հանգամանք, չի ճանչնար, կը հնձէ երբեմն անակնկալ, երբեմն սպասուած: Քեսապցի ծնողքէ ծնած եւ Լիբանան ապրած էր մանկութիւնն ու պատանեկութիւնը, բարձրագոյն կրթութիւնը շարունակած էր Պէյրութի ամերիկեան համալսարանը` ճարտարագիտութեան մէջ հմտանալով: 1974 թուականէն ի վեր փոխադրուած էր Արաբական Միացեալ Էմիրութիւններ: Նախ պաշտօնեայ, ապա տնօրէն եւ յետոյ` գործատէր: Հետզհետէ աշխատանքի իր բարօր ընթացքը ծաղկած էր, սակայն իր ունեցած հարստութիւնը իրեն չպահեց, ինչ որ Աստուած տուած էր, բաժնեկից դարձուց Աստուծոյ զաւակներուն` եկեղեցւոյ, ազգին, հայրենիքին, համայնքին, հայութեան, ծանօթին թէ անծանօթին:
Կեանքի ընկերոջ` համեստափայլ Մակիին հետ կը բաժնէր իր ուրախութիւնը, մտահոգութիւնը, խանդավառութիւնը: Այո՛, չունէր զաւակ, սակայն, իր իսկ վկայութեամբ, ազգին զաւակները ի՛րը կը համարէր: Կեանքին մեծ բաժինը ապրեցաւ Արաբական Միացեալ Էմիրութիւններու մէջ, առաջին օրերէն եղաւ գործունեայ եւ հիմնադիր անդամներէն մէկը: Պէյրութի մէջ թրծուած միութենական կեանքի փորձառութեամբ` շարունակեց ծառայել Արաբական Միացեալ Էմիրութեանց հայ համայնքին եւ կառոյցներուն մէջ:
Եղած էր տարբեր յանձնաժողովներուն անդամ, գեղարուեստական, թատրոնի, Ազգային վարչութեան, Ազգային երեսփոխանական ժողովի ատենապետի պաշտօն վարած: Շինարարական մարզերուն մէջ մեծ ներդրում ունեցած էր թէ՛ իր փորձառութեամբ, մասնագիտութեամբ, եւ թէ իր օժանդակութեամբ: Յատկապէս` Ապու Տապիի մէջ Հայաստանի Հանրապետութեան դեսպանութեան շինութեան եւ կառուցման աշխատանքներուն մէջ: Եղած էր գործադիր անդամ եւ մօտէն հետեւած էր զոյգ եկեղեցաշինութեան աշխատանքներուն: 1998 թուականին Շարժայի Սուրբ Գրիգոր Լուսաւորիչ եկեղեցւոյ կնքահայրերէն մին էր, որուն իբրեւ գնահատանք ստացած է «Ասպետ»-ի շքանշանը Արամ Ա. վեհափառ հայրապետէն: Ապու Տապիի Սրբոց Նահատակաց եկեղեցւոյ կառուցման աշխատանքներուն մէջ մեծ ներդրում ունեցած էր` թէ՛ իբրեւ շինարարութեան յանձնախումբի անդամ, եւ թէ կնքահայր: Վերոյիշեալ բարերարութիւններուն գլուխը գործոցը եղաւ, երբ սիրայօժար կերպով ստանձնեց բարերարութիւնը Պիքֆայայի մէջ կառուցուելիք միաբանական շէնքին, որուն որպէս գնահատանք Արամ Ա. վեհափառ հայրապետէն ստացաւ Կիլիկեան բարձրագոյն «Իշխան»-ի շքանշանը:
Մէկ ելոյթով կամ սրտի խօսքով կարելի չէ բնորոշել Հրայր Սողոմոնեանի կատարած բազմակողմանի ծառայութիւնները: Թոյլ տուէք քանի մը բառով անդրադառնալ անոր նկարագրային որոշ գիծերուն: Ան պատրաստաբան էր, հեռատես, պերճախօս, գործունեայ, ժպտադէմ, հեզահամբոյր, երբեմն` հրաբորբոք, կայտառ, իմաստուն, մի՛շտ հայրենիքին, ազգին ու եկեղեցիին հասնող եւ անոնց դատն ու շահը վեր դասող: Ժողովական իր կեանքին մէջ` համոզելու, ատենապետելու, ղեկավարելու կարողութեամբ օժտուած, զուարթ եւ խոնարհ հոգիով անձնաւորութիւն: Երբեք հարստութիւնը, դիրքը, փառքը, հանգամանքը չխանգարեցին իր համեստ սիրտը եւ ազնիւ հոգին, միշտ մնաց պարզ եւ ընկերային անձնաւորութիւն` ազգային գիտակցութեամբ, մարդկային վերաբերումով, մեծին հետ մեծ, փոքրին հետ փոքր: Հրայրին ձայնը եւ դրական ազդեցութիւնը ամէն տեղ էր, ուր որ կարիքը կար ինք հո՛ն էր որպէս կամաւոր զինուոր եւ միեւնոյն ատեն` ղեկավար: Այս տխուր առիթով յանուն Արաբական Միացեալ Էմիրութեանց եւ Քաթարի Օրէնսդիր եւ Գործադիր մարմիններուն եւ յարակից յանձնախումբերուն մեր ցաւակցութիւնները կը յայտնենք Սողոմոնեան եւ Մըղտեսեան ընտանիքներուն, յատկապէս իր տիկնոջ` համեստափայլ տիկին Մակիին, որուն վիշտը ծանր է: Աստուած մխիթարէ եւ համբերութիւն շնորհէ: Մեր ցաւակցութիւնները իր ընտանիքի անդամներուն եւ հարազատներուն:
Այս առիթով որդիական պարտք կը զգամ մեր Թեմի Ազգային ղեկավարութեան, սրբազանին, հայր սուրբին եւ տէր հօր անունով ցաւակցելու վեհափառ հայրապետին, որ սուգի այս մթնոլորտին մէջ իր պատգամով, գործնական քայլերով ու մօտեցումով մեզ բոլորս կը մխիթարէ:
Հանգիստ իր մարմնին, Աստուած հոգին լուսաւորէ եւ Սուրբ հոգիով մխիթարէ մեզ բոլորս:
Հողը թեթեւ գայ վրան:
* Դամբանական` արտասանուած Հրայր Սողոմոնեանի թաղման:
