Այնճար հայաւանին մէջ ծնած, տեղւոյն Ազգային վարժարանը աւարտած, պատանեկանի ու ԼԵՄ-ի շարքերուն մէջ դաշնակցականի իր կազմաւորումը ստացած, ապա հայ երգի ճամբով սերունդ դաստիարակած, մեր բոլորին սիրելի թենոր Գէորգ Հաճեանի նահատակութեան լուրը, անկասկած, ցնցեց մեզմէ իւրաքանչիւրին հոգին:
Սիրելի՛ ընկ. Գէորգ, նախ եւ առաջ պէտք է ըսել, որ միշտ հպարտ զգացած ենք քեզմով, արուեստովդ եւ քու գաղափարապաշտ ու հայրենասէր ոգիովդ:
Հայրենասիրութեանդ վառ ապացոյցներէն մին եղաւ այն, որ ընտանիքիդ հետ միասին հանգրուանեցիր մայր Հայաստան, ուր, մասնագիտանալով երաժշտական բնագաւառին մէջ, քու ծառայութիւնդ բերիր` տարածելով հարազատ հայ երգն ու երաժշտութիւնը:
Ազգային-յեղափոխական մշակոյթի անխոնջ սպասարկուն էիր դուն: Սակայն չգոհացար այդքանով: Խորաթափանց նախազգացումով մը, տակաւին վերջերս ստեղծած տեսահոլովակդ գործնականացնելով, ընկերներուդ հետ շտապեցիր ռազմաճակատ:
Հաւատացիր երգած իւրաքանչիւր տողիդ եւ սիրայօժար, մահն աչքերուդ, գացիր զոհաբերութեան:
Կարելի չէ մոռնալ քու ազնիւ, ընկերասէր, կենսուրախ եւ ծառայասէր հոգիդ: Յարգանքով պէտք է յիշել ընտանիքիդ հանդէպ ունեցած սէրդ ու գուրգուրանքդ:
Սակայն մեծագոյն սէրդ հայրենիքն էր ու անոր սրբազան հողը: Այնքան նուիրուած էիր, որ Մուսա Լերան պէս կանգուն, քու աննկուն կամքովդ կամաւորագրուեցար եւ` դաշնակցականի երդումիդ հաւատարիմ մնալով, ստորագրութիւնդ դրոշմեցիր Եռագոյն դրօշին վրայ եւ մեկնեցար ռազմաճակատ:
Պահը օրհասական էր եւ թշնամին տիրացած էր բարձունքին: Պէտք էր ամէն գնով ետ վերցնել ռազմավարական այդ դիրքը: Ընկերներուդ հետ նետուեցար յառաջ, չմոռցար զիրենք ոգեւորել քու անսպառ ձայնովդ ու յեղափոխաշունչ երգերովդ եւ սլացիր բարձունքն ի վեր:
Բարձունքը ազատագրուեցաւ, բայց դաժան գնդակը, բազմաթիւ ընկերներուդ հետ, չխնայեց նաեւ քեզի: Ինկար հերոսի մահով եւ արեամբդ ոռոգեցիր Արցախի սուրբ հողը:
Այսօր քու գաղափարակից ընկերներդ սահմանագլխին են եւ կը շարունակեն հայրենիքը պաշտպանելու սրբազան գործը: Պայքարը յարատեւ է եւ մենք ետդարձի ճամբայ չունինք: Ամէն գնով պիտի պաշտպանենք բազում նահատակներու արեամբ շաղախուած Արցախի սուրբ հողը: Արեան գնով նուաճուած հողը կարելի չէ զիջիլ: Զիջիլը դաւաճանութիւն է:
Քու եւ զինակիցներուդ կատարած սխրագործութիւնը պիտի յիշուի առյաւէտ: Քու երգիդ ջինջ ձայնը անընդհատ պիտի հնչէ մեր ականջներուն մէջ:
Դուն այսօր կը մեկնիս միանալու մեր միւս ընկերներուն: Կ՛երթաս միանալու Թաթուլին, Կարօտին, Մհերին եւ Վիգէնին, որոնց անուններով երգեր երգեցիր: Դուն կ՛երթաս միանալու յատկապէս Պետոյին, որուն կողքին ցանկացած էիր հանգչիլ` զոհուելու պարագային: Վերջին ցանկութիւնդ իրականացաւ սիրելի՛ ընկեր:
Հայ յեղափոխական դաշնակցութեան աշխարհասփիւռ մեծ ընտանիքին անունով կը խոնարհինք քու եւ նահատակ միւս ընկերներուն դիմաց:
ՀՅԴ Լիբանանի Կեդրոնական կոմիտէին անունով խորազգաց ցաւակցութիւններ կը յայտնենք հերոսածին մօրդ, տիկնոջդ` Ֆրիտային եւ մէկ հատիկ զաւկիդ` Թաթուլին, որ ուխտած է իր արուեստին ճամբով շարունակել կիսատ թողած գործդ:
Հայրենի բազմաչարչար հողը թեթեւ գայ վրադ: «Ննջէ հանգիստ, քանզի բարձունքը մերն է, տղերքը` չկան, տղերքն աւելի բարձրում մնացին»:
#Յաղթելուենք
