ՆԺԴԵՀ ՄԿՐՏԻՉԵԱՆ
Հայ կամաւորական գունդերու քայլերգը` «Յառաջ նահատակ»-ը ՀՄԸՄ-ի քայլերգն է: Յաղթական քայլերգ մը, որ իւրաքանչիւր ՀՄԸՄ-ական տարազաւոր թէ համակիր կ՛երգէ` «Դէպի յաղթանակ» հպարտօրէն գոչելով:
Քայլերգ մը, որուն բառերը կ՛ամփոփեն ամբողջ ազգի մը պատմութիւնը, որուն բառերը յոյս կը ներշնչեն, յաղթական ոգի կը ստեղծեն:
Անցնող օրերուն Հայաստանի մէջ ՀՄԸՄ ՀԱՍԿ-էն 6 տարազաւորներ, համախմբուած ՀՄԸՄ-ական քոյրերով եւ եղբայրներով, ստանալով քահանայ հօր օրհնութիւնը, «Պատուի ա՛ռ» կանգնած Հայաստանի եւ ՀՄԸՄ-ի դրօշներուն, պատրաստուեցան մեկնելու ու մաս կազմելու հայկական բանակի շարքերուն:
Երեւոյթ մը, որուն ընդմէջէն իւրաքանչիւր ՀՄԸՄ-ական, իւրաքանչիւր հայ կը զգայ ու կ՛ապրի թէ՛ հպարտութեան զգացում, թէ՛ յուզում, թէ՛ ուրախութիւն եւ անպայմանօրէն` վստահութիւն:
Երեւոյթ մը, որ յոյս կը ներշնչէ, հաւատք կ՛ամրապնդէ:
® Որովհետեւ կը տեսնես 18 տարիքը բոլորած ՀՄԸՄ-ական եղբայրներ` հպարտօրէն կանգնած իրենց սկաուտական տարազով, կը պատրաստուին զայն փոխարինել հայոց բանակին տարազով:
Կը տեսնես երիտասարդներ, որոնք տարիներ շարունակ ՀՄԸՄ-ի շարքերուն մէջ իրենց ստացած ազգային ոգին ու դաստիարակութիւնը գործնական քայլով կ՛ամբողջացնեն ու կը կատարելագործեն:
Կը տեսնես ՀՄԸՄ-ական նահատակներ Վարդան Բախշեանի ու Վիգէն Զաքարեանի գործը շարունակողները…
ՀՄԸՄ-ականներ, որոնք կը գործադրեն իրենց կատարած խոստումն ու երդումը` «Ծառայել ազգին ու հայրենիքին»-ը:
«Կամաւոր բանակ»-էն կ՛անցին հայկական բանակ:
Ձեռնափայտը կը փոխարինեն զէնքով:
Բանակավայրի պահակութիւնը` սահմաններու հսկողութեամբ:
Իսկ «Պատուի ա՛ռ»-ի կը կանգնին նոյն դրօշին` Եռագոյնին:
Անոնք կու գան փաստելու Մուշեղ Իշխանի խօսքը` ուղղուած ՀՄԸՄ-ի սկաուտներուն.
«Տղա՛ք, ՀՄԸՄ-ը երբ հազարներով կը տողանցէ, հայ ժողովուրդը ձեր մէջ կը տեսնէ հայկական բանակը, անկախութիւնը եւ զայն խորհրդանշող Եռագոյնը: Անոնք ձեզ կը տեսնեն ուխտաւորները այն բանակին, որ զինուորն է հայոց պայքարին, որուն նպատակն է հայ մնալ եւ հետապնդել ազատ, անկախ Հայաստան ստեղծելու իտէալը»:
Երեւոյթը աւելի՛ հպարտանալի է իր ժամանակով նաեւ, որովհետեւ անոնք կը պատրաստուէին բանակ մեկնելու այն օրերուն, երբ Ազրպէյճան յարձակումներ կը կատարէ Հայաստանի Տաւուշ շրջանին ուղղութեամբ:
Սակայն անոնք երբեք չվարանեցան, ընդհակառակը, բռունցքը պարզած, հպարտօրէն ցտեսութիւն ըսին իրենց հարազատներուն եւ մեկնեցան:
Նոյն ձեւով մեկնեցան եւ պիտի մեկնին ուրիշներ, որովհետեւ մէկ է նպատակը` ծառայել ազգին եւ հայրենիքին:
Եւ ինչպէ՞ս կարելի է յաղթել հայ ազգին, հայ զինուորին ու հայոց բանակին, երբ կայ այսպիսի սերունդ:
Սերունդ մը, որ իր մանկութենէն կը պատրաստուի մեկնիլ բանակ ու պաշտպանել իր սահմանը:
Սերունդ մը, որ կը մեծնայ այդ տեսլականով, այդ գաղափարին հաւատալով:
Սերունդ մը, որ կու գայ ու օրինակ կը դառնայ եւ կ՛երաշխաւորէ վաղուան յաղթանակները:
Որպէսզի երբեք «շղթայուած» չըլլանք եւ միշտ կարենանք «յարեալ վեհօրէն դամբանէն խաւար»…
Որպէսզի «Դէպի յաղթանակ»-ը չմնայ միայն մեր քայլերգի փակումը, այլեւ դառնայ մեր իրագործումներու մնայուն արդիւնքը:
