ՎԱՀՐԱՄ ԷՄՄԻԵԱՆ
Միացեալ Նահանգներու նախագահ Տանըլտ Թրամփ 1 յունիսին Սպիտակ տունէն քալելով մեկնեցաւ անկարգութիւններուն ընթացքին հրկիզուած մօտակայ Ս. Յովհաննէս եկեղեցի, որուն մուտքին յաչս լուսանկարիչներուն բարձրացուց Աստուածաշունչ մը` անոր կողքին ճիշդ կողմն ու ուղղութիւնը ճշդելու «դժուարութիւն»-ը յաղթահարելէ ետք: Դժուարութիւն մը, որ կու գայ մատնելու Աստուածաշունչին կամ որեւէ այլ գիրքի հետ Թրամփի «բարեկամութիւնը»:
Աստուածաշունչի ընկերակցութեան խմբագիրներէն պատուելի Մարք Վուտզ կազմակերպութեան պաշտօնական կայքին վրայ 2 յունիսին «Աստուածաշունչն ու նախագահը» խորագիրով իր գրութեան մէջ նշեց, որ իբրեւ Աստուածաշունչի տարածման ու ջատագովման նուիրուած կազմակերպութիւն, կրնար սպասուիլ, որ այդ լուսանկարին ամբողջ աշխարհի վրայ տարածուիլը զիրենք ուրախացնէ, «սակայն ուրախ չենք»:
Այլապէս ալ այդ արարքը ինչո՞ւ պէտք է ուրախացնէ, երբ իրականութեան մէջ կարեւորը Աստուածաշունչի լուսանկարի տարածումը չէ, այլ անոր պատգամին` այս պարագային մասնաւորաբար «Մի՛ սպաններ»-ին ու «Մի՛ գողնար»-ին տարածումը: Սակայն արդեօք Թրամփ այդպիսի պատգա՞մ մը կ՛ուզէր ուղղել:
Քրիստոնեայ եւ ոչ քրիստոնեայ հոգեւորականներ անմիջապէս սկսան քննարկել այդ արարքն ու անոր ետին թաքնուած պատգամը: Մարք Վուտզ իր գրութեան մէջ կը նշէ, թէ նախագահին նպատակը թերեւս յիշեցնելն էր Հռոմայեցիս 13.1-ը, որ կ՛ըսէ. «Ամէն մարդ իր վրայ եղած իշխանութիւններուն թող հնազանդի, վասնզի չկայ իշխանութիւն մը, որ Աստուծմէ չըլլայ, եւ անոնք, որ կան` Աստուծմէ կարգուած են», եւ կը հակադարձէ յիշեցնելով այդ իշխանութեան սահմանը, զոր նշուած է Ամովս 5.21-ի մէջ. «Բայց իրաւունքը թող ջուրի պէս վազէ, եւ արդարութիւնը` զօրաւոր գետի պէս», ինչպէս նաեւ տաճարի սեղանները շրջելու Քրիստոսի արարքը եւ Աստուածաշունչին մէջ արդարութեան ունեցած առանցքային տեղը:
Թրամփի նպատակը, սակայն, ո՛չ աստուածաբանական հաստատում մը կամ պատգամ մը յղելն էր, ո՛չ ալ այդպիսի նիւթի մը շուրջ քննարկումներու առիթ ստեղծելը: Աստուածաշունչի կողքին ճիշդ կողմը շփոթող անձ մը, բնականաբար այդպիսի բան մը կատարելու կարողութիւնը չունի: Թրամփը կրօնական խորհրդանիշ մը օգտագործեց, սակայն իր նպատակը կրօնական չէ, այլ` քաղաքական: Ան այդ արարքով, իր նեղութեան ժամուն, զԱստուած չէ որ կը կանչէ, այլ պարզապէս աւետարանական ծայրայեղ պահպանողական շրջանակները, որոնցմէ Ֆրանքլին Կրահամ փութաց օգնութեան, եւ 2 յունիսին «Թուիթըր»-ի վրայ գրեց, թէ նախագահը հրկիզուած եկեղեցի այցելելով յղեց հետեւեալ պատգամը. «Աստուած եւ անոր խօսքը մեր ազգին միակ յոյսն են»:
Քենթըրպըրիի նախկին արքեպիսկոպոս Ռոուըն Ուիլիըմզ դիպուկ կերպով նշեց, որ նախագահը Աստուածաշունչը իր անձնական շահին համար օգտագործած է, եւ այդ մէկը նկատեց «կռապաշտութեան արարք», հարցը բիւզանդական վէճերու, անտեղի մտային մարզանքներու եւ վերացական աշխարհէն վերադարձնելով իր գործնական ու իսկական տեղը` քաղաքական դաշտ:
