Սրտի Երկու Խօսք` Դաշնակցական Լուռ Ընկերոջ Մը Մասին (Մահուան Քառասունքին Առիթով)

Մեր կեանքին մէջ  կան մարդիկ, որոնք բնաւ չեն գործեր, բայց կը խօսին այնպէս, որ իրենք ստեղծած են կուսակցութիւնը, միութիւնը կամ, ինչու չէ, նոյնիսկ հայ ազգը:

Կան ուրիշներ, որոնք գործը կը կատարեն, երբեմն գլխագիր գործը, ու ո՛չ կը խօսին եւ ո՛չ ալ կը զգացնեն, որ այդ գործը կատարողները իրենք էին:

Այս երկրորդ տարբերակին կը պատկանէր  քառասուն օրեր առաջ հողին յանձնուած, «Սարդարապատ» շրջանի ընկերներէն Սագօ Ազատեանը:

Ծնած էր 1950-ին եւ ամբողջ կեանք մը ապրած, տագնապած եւ ուրախացած էր Պուրճ Համուտով: Գործը հիմնած էր Պուրճ Համուտի մէջ, ամուսնացած եւ հայր էր երեք զաւակներու, որոնց տուած էր հայութեամբ տագնապելու դաստիարակութիւնը եւ գաղափարաբանութիւնը:

Կը պատկանէր շարքին այն տղոց, որոնք Լիբանանի քաղաքացիական պատերազմի դաժան օրերուն զինուորագրուեցան Հայ յեղափոխական դաշնակցութեան շարքերուն` անդամակցելով «Կայծակ» շրջանի (Մարաշ փողոց) պահակակեդրոնին, որ պատնէշի վրայ մնաց մինչեւ դէպքերու աւարտը:

Իր կեանքին մէջ ոչ մէկ բան փոխուեցաւ պատերազմէն ետք ալ, ինչպէս կը գործէր իբրեւ թաղեցի զինուոր, նոյնպէս ալ գործեց իբրեւ համեստ դաշնակցական, բայց այս անգամ աւելի ծանր պարտականութիւն ստանձնած զինուոր:

Կը հաւատար գործին, առանց խտրութիւն դնելու մեծ թէ փոքր աշխատանքներուն միջեւ: Կը հասնէր թաղեցիներու բոլոր կարիքներուն եւ երբեմն անոնց հարցերը բերելով կոմիտէութեան, կը վիճէր, կը հետապնդէր մինչեւ անոնց լուծումը: Կարծես իր անձնական հարցը ըլլար:

Անոր համար ալ մինչեւ իր մահը, հակառակ իրերայաջորդ բոլոր կոմիտէներուն, զինք նշանակեցին այդ շրջանի պատասխանատու: Մնայուն հսկիչի պարտականութեան իրաւասութիւնը տրուած էր անոր: Թաղեցիներն ալ զինք կը յարգէին իբրեւ «Սարդարապատ»-ի ընկեր Սագոն  եւ կը դիմէին իրեն իրար միջեւ եղած որեւէ անհամաձայնութեան պարագային, որովհետեւ անձերը քով-քովի բերելով հաշտարարի դերակատարութիւն կը կատարէր ան:

Ընկեր Սագօ գործած է նաեւ  մեր ազգային եւ եկեղեցական կեանքին մէջ: Աստուածավախ եւ եկեղեցասէր անձնաւորութիւն մըն էր: Իբրեւ արտայայտութիւն այդ բոլորին, անկախ իր յաճախակի եկեղեցի այցելութենէն, Սրբոց Քառասնից Մանկանց եկեղեցւոյ իրերայաջորդ բոլոր թաղականութիւնները զինք նշանակած են իբրեւ թաղեցի ազգային մարդ, երբ կարիքը զգացուած է ընտրական աշխատանքի, թաղականութեան կամ Ազգային երեսփոխանական ընտրութիւններուն: Ինք այդ գործը կատարած է բծախնդրօրէն եւ գիտակցօրէն` այն խոր համոզումով, որ կատարածը ազգային պարտականութիւն է եւ եկեղեցւոյ ծառայութիւն:

Հիմա, որ արդէն քառասուն օրեր անցած են իր բացակայութենէն, ամէն օր մենք կը զգանք այսպիսի մարդոց կորուստին ծանրութիւնը: Յանուն «Սարդարապատ» կոմիտէութեան ընկերական կազմին եւ Մարաշ թաղի բնակչութեան, կը մնայ ըսել` վարձքդ կատար, սիրելի՛ անխօս ընկեր Սագօ: Դուն գացիր միանալու այն ընկերներուն, որոնք առանց աղմուկի եւ յոխորտանքի եկան ու գործեցին յանուն Հայ յեղափոխական դաշնակցութեան, յանուն Պուրճ Համուտի ժողովուրդին պաշտպանութեան եւ ազգային գործի յաջողութեան:

Հանգիստ ննջէ, խունկ եւ մոմ քու շիրիմիդ:

ՍԳԱԿԻՐ ԸՆԿԵՐ ՄԸ