«ԱՍՊԱՐԷԶ»
Այն օրէն, երբ ընտրապայքարի ազդանշան տրուեցաւ, այս պարագային` Երեւանի աւագանիի եւ քաղաքապետի պաշտօններուն համար, երկրին մէջ տիրապետողը դարձաւ ընտրապայքարին թելադրած մթնոլորտը, որուն ընթացքին դժուար թէ կարելի ըլլայ ակնկալել, որ պայքարող կողմերը իրարու սիրոյ պատգամներ պիտի փոխանցեն:
Այդպէս չի՛ կրնար ըլլալ հիմա, եւ այդպէս պիտի չըլլայ նաեւ այն օրէն, երբ պիտի յայտարարուի Ազգային ժողովի ընտրութիւններուն թուականը:
Այս փուլին մամուլն ու թեկնածուներու քարոզչական պատասխանատուները իւրաքանչիւր թեկնածուի պիտի հետեւին խոշորացոյցով, եւ որքա՛ն ալ անընդունելի ու մերժելի ըլլայ, պիտի դիմուի զրպարտանքի, ինչպէս է պարագան ՀՅԴ-ի թեկնածուին` Միքայէլ Մանուկեանի մասին հրապարակումներուն, պիտի ընդգծուին մրցակից թեկնածուներուն ձախաւեր յայտարարութիւնները, ինչպէս է պարագան «Քաղաքացիական պայմանագիր» դաշինքի թեկնածու Հայկ Մարութեանի` «սեւ ու սպիտակ»-ի ու «մեր դէմ խաղ չկայի» խօսքերուն:
Քաղաքական ուժերը, որոնք որոշած են մտնել այս ընտրապայքարին մէջ, անշուշտ որ իրենց քարոզչութիւնը պէտք է տանին որոշ բարոյական չափանիշներով եւ խուսափին զրպարտանքներ ուղղելէ իրենց մրցակիցներուն:
Ընտրապայքարին բարոյականութիւնը, սակայն, չի կրնար ծածկել թեկնածուներուն թերութիւնները, եւ անոնց հանդէպ սուր քննադատութիւնները պէտք է դիտել այդ պայքարի տրամաբանութեան ծիրին մէջ: Այդ տրամաբանութեամբ կարելի է սուր հարուածներ ուղղել թաւշեայ յեղափոխութեան ղեկավար, վարչապետ Նիկոլ Փաշինեանի յայտարարած` Երեւանի քաղաքապետի թեկնածուին դէմ: Այդ սլաքները, անշո՛ւշտ, կրնան ուղղակիօրէն հարուածել վարչապետին կուսակցութիւնը, որուն թեկնածուն եւս մտած է պայքարի, եւ նոյնիսկ անուղղակիօրէն` վարչապետի՛ն, որ ի վերջոյ իր օրհնութիւնը տուած է այդ թեկնածութեան նշանակման գործին:
Եւ ասիկա բնակա՛ն է:
