Արցախի Հանրապետութեան 27-ամեակի նշումը ինքնին փաստացի իրականութիւն է, որ հայոց երկրորդ հանրապետութիւնը պետականաշինութեան եւ անոր ընդհանուր շրջագիծին մէջ գոյութիւն ունեցող բոլոր ոլորտներուն ուղղութեամբ ժամանակի եւ բազում մարտահրաւէրներու ուղղութեամբ կարեւոր փորձառութիւն կուտակած է:
Անդառնալի ուղղութիւններ են անոնք` պաշտպանական, կրթական, մշակութային, գիւղատնտեսական, զբօսաշրջային, ֆինանսատնտեսական, ներդրումային, վերաբնակեցման, որոնք կը համոզեն, որ կայացած է իրողապէս անկախ հանրապետութեան գոյառման, զարգացման բոլոր նախադրեալները արդէն իսկ ամբողջացուցած պետական համակարգը:
Շրջափուլը այս առումներով ամբողջացած է եւ հրամայականը այսօրուան` իրաւական անկախութեան կամ Արցախի Հանրապետութեան միջազգային ճանաչումի առաջադրանքով համահայկական աշխատանքներու նպատակաուղղուածութեան համար համակարգումն է:
Պահն է ազգովին առաջնահերթութիւն ճշդելու` նպատակ ունենալով Արցախի Հանրապետութեան միջազգային ճանաչումը: Համեմատաբար հեռահար այս նպատակին հասնելու համար համադրել եւ իրականացնել քաղաքական, ճանաչողական եւ տեղեկատուական` անդադար, իրար ետեւէ կրկնուող, իրար յաջորդող տարբեր բնոյթի գործողութիւններ:
Նահանգային եւ քաղաքային մակարդակներու վրայ հանրապետութեան ճանաչումներ, տարբեր երկիրներու օրէնսդրական ժողովներու, քաղաքապետական խորհուրդներու անդամներու իրերայաջորդ այցելութիւններ, պաշտօնական Ստեփանակերտը ներկայացնող անձնաւորութիւններու, բարձրաստիճան պաշտօնեաներու աշխարհի տարբեր կեդրոններու մէջ հանդիպումներ, իրազեկման բնոյթի ձեռնարկներու կազմակերպումներ եւ անոնց առընթեր լրագրողներու, անուանի խմբագիրներու եւ զանգուածային լրատուամիջոցներու տարբեր ներկայացուցիչներու գործուղումներ, հաղորդումներ:
Համալիր ծրագիրի անհրաժեշտութիւնը համակարգուած` Երեւանի, Ստեփանակերտի եւ սփիւռքեան զանազան կեդրոններու կողմէ բարձրակէտի կը հասցնէ Արցախի ճանաչելիութիւնը:
Մասնագիտական խումբերու կազմութիւնն ու աշխատանքի ծրագրումը աւելի քան անհրաժեշտ է: Արցախեան հակամարտութեան էութեան տարբեր ծալքերու ներկայացումը, քաղաքագիտական բառապաշարի որդեգրումն ու համատարած միատեսակ օգտագործումը, միջազգային հանրութեան որդեգրած արժէքներու լեզուով խօսիլը, մարդու իրաւունքէն մինչեւ ինքնապաշտպանութեան բնական մղումը, մինչեւ միջազգային իրաւունքի ինքնորոշման իրաւականութիւնը, մինչեւ ամէնէն ժողովրդավարական հիմունքներով իրաւաչափութիւններու յարգումն ու հանրաքուէներու կազմակերպումը, անցնելով ազատ, արդար եւ թափանցիկ ընտրութիւններու կազմակերպումէն` այս բոլորը այն յենասիւներն են, որ հայկական կողմը իբրեւ զոյգ հանրապետութիւններ եւ սփիւռք կը կառուցէ` ճամբայ հարթելու համար դէպի միջազգային ճանաչում:
Ներքին պատրաստուածութիւնը անհրաժեշտ, բայց ոչ բաւարար պայման է ճանաչումին համար: Արտաքին քաղաքական գործընթացները, Հայաստանի Հանրապետութեան դերը, Ազրպէյճանի խաւիարային դիւանագիտութեամբ բանաձեւուող եւ հետզհետէ միջազգային ընտանիքի գէթ եւրոպական հատուածին կողմէ սուր քննադատութիւններու ենթարկուող հակաեւրոպական արժեհամակարգի ամրացումը` բռնատիրական, ինքնավերարտադրական, կաշառակերային համակարգի աւելիով արմատաւորումը գէթ այս պահու դրութեամբ Արցախ-Ազրպէյճան հակամարտութեան ապահոված են ժողովրդավարութիւն-բռնատիրութիւն հակադրութեան բնոյթ: Ազրպէյճանի հակաարժէքային այս կարգավիճակը պիտի շարունակուի յիշուիլ, բանաձեւուիլ միջազգային ատեաններու մօտ, ամէն անգամ որ քաղաքական գործընթացներ համեմատաբար ոչ նպաստաւոր կացութեան մէջ դնեն Պաքուն յաչս միջազգային հանրութեան:
Ներքին յենասիւները հայկական կողմը կը շարունակէ կառուցել: Կը շարունակէ նաեւ դէպի միջազգային ճանաչում ճանապարհ հարթող արտաքին գործընթացներու նուրբ շարժումներուն հետեւիլ, ըստ այնմ որդեգրել եզրաբանութիւն, իրականացնել ընդունելի արժեհամակարգի համապատասխան քաղաքական գործողութիւններ ու համապատասխան լուսաբանում եւ փորձել նպաստել միջազգային հարթութեան վրայ տեսանելի դարձող արցախեան ժողովրդավարութիւնը ընդդէմ ազրպէյճանական բռնատիրութեան հակասութեան խորացման:
Ռազմավարական այս ուղղութիւնները անպայման կը նպաստեն Արցախի Հանրապետութեան ճանաչման:
