ԵՍԱՅԻ ՀԱՒԱԹԵԱՆ
Ահա քառասուն օրեր անցան, եւ եղբայր Սամուէլ Պոյաճեանը կը բացակայի մեր կեանքէն: Ահաւասիկ մեր վերջին յարգանքը կ՛արտայայտենք Այնճար գիւղի արժանաւոր զաւակներէն` ուսուցիչ, դաստիարակ եւ ՀՄԸՄ-ական եղբայր Սամուէլ Պոյաճեանին:
Եղբայր Սամուէլ Պոյաճեան ծնած է Մուսա Լերան Խտրպէկ գիւղը, 1935-ին, Նշան եւ Ովսաննա Պոյաճեաններու որպէս երկրորդ զաւակը: Ան ծնունդ առած է ազգասէր, եկեղեցասէր եւ հայրենանուէր ընտանիքի մէջ: Այդ ոգին կենդանի մնաց իր մէջ ամբողջ կեանքի ընթացքին:
1939-ին իր հայրեակիցներուն հետ տեղափոխուած է Այնճար եւ ճաշակած` բոլոր այն տառապանքները, որոնք վիճակուած էին գաղթական մուսալեռցիներուն:
Այնճարի մէջ կը յաճախէ Ազգ. Յառաջ վարժարան, զոր յաջողութեամբ աւարտելէ ետք կը մեկնի Վենետիկի Մխիթարեան վարժարան, ուր աչքի կը զարնէ իր ուշիմութեամբ, բծախնդրութեամբ եւ աշխատասիրութեամբ:
Վենետիկի մէջ ուսումը աւարտելէ ետք կը դառնայ Լիբանան եւ մուտք կը գործէ ուսուցչական ասպարէզ` դասաւանդելով հայագիտական նիւթեր: Նոյն ատեն կը հետեւի Սեն Ժոզեֆ համալսարանի հայագիտական ամպիոնի դասընթացքներուն, զոր կ՛աւարտէ փայլուն արդիւնքներով` ստանալով համապատասխան վկայական:
1964-ին կ՛ամուսնանայ Մարօ Պոյաճեանին հետ` կազմելով հայկական ամուր ընտանիք եւ բախտաւորուելով երեք զաւակներով` Վիգէն, Հրայր եւ Վազգէն:
Եղբ. Սամուէլ Պոյաճեանը ամբողջ կեանք մը նուիրած է ուսուցչութեան` դասաւանդելով Մեսրոպեան, Սեն Կրեկուար եւ Սոֆիա Յակոբեան վարժարաններուն մէջ, ինչպէս նաեւ` Սեն Ժոզեֆ համալսարանին մէջ:
Եղած է սիրուած ուսուցիչ, ազգասէր, հայրենանուէր: Ան յատուկ սէր ունեցած է ՀՄԸՄ-ի մեծ ընտանիքին հանդէպ, ուր ծառայած է ամբողջ կեանքի ընթացքին, Ժտէյտիի եւ Այնճարի մասնաճիւղերուն մէջ:
Չկայ ՀՄԸՄ-ական մը, որ չճանչնայ եւ չյարգէ եղբ. Սամուէլը:
Համոզումով եւ բծախնդրութեամբ կատարած է իր բոլոր աշխատանքները` ոգի դնելով գործին մէջ:
ՀՄԸՄ-ը իր մեծ ընտանիքն էր, որուն հաւատաւոր անդամը մնաց, նոյնիսկ երբ առողջական պատճառներով դադրեցաւ գործօն անդամ ըլլալէ:
Եղբ. Սամուէլին օրինակը խօսուն է եւ կենդանի` բոլոր ՀՄԸՄ-ականներուն համար:
Վերջապէս, սերունդներ դաստիրակած եւ կրթած ուսուցիչ էր եղբ. Սամուէլը: Ուսուցիչ` նաեւ ՀՄԸՄ-ի սկաուտներուն համար, որոնք յարգանքով կը նայէին իրենց ՀՄԸՄ-ական եղբօր:
Յանուն ՀՄԸՄ Այնճարի մասնաճիւղին, վարչութեան, սկաուտական խորհուրդին եւ ՀՄԸՄ-ի մեծ ընտանիքին` մեր ցաւակցութիւնները կը յայտնենք եղբ. Սամուէլի ընտանիքին, հարազատներուն եւ բոլոր ծանօթներուն:
Յարգա՛նք եղբ. Սամուէլ Պոյաճեանի յիշատակին: Վարձքդ կատար, եղբ Սամուէլ: Կը խոնարհինք քու շիրիմիդ:
