Որեւէ երկրի մէջ անհանդուրժողութեան ալիքները բարձրանալ կը սկսին այն պահուն, երբ տիրող ընկերային անարդարութեան, տնտեսական անձուկ կացութեան դիմաց իշխող ուժեր կամ ղեկավար մարմիններ երկրի կառավարման աշխատանքը թափանցիկ չեն դարձներ հասարակութեան համար ու առողջ քննադատութիւնը կամ բողոքը չեն ընդունիր որպէս հասարակութեան արդար հակադարձութիւն կամ կացութիւններու լուծումներ որոնող պոռթկում, այլ կը համարեն սոսկ տուեալ մարմիններու վարկազրկման ուղղուած կամ երկրի ազգային անվտանգութիւնը խաթարող երեւոյթներ:
Խորքին մէջ, սակայն, կարելի չէ իշխող որեւէ տարրի համար անտեսել ընկերային անարդարութիւնն ու անոր ընդառաջ` ժողովրդային բողոքը, որովհետեւ այդ պարագային նաեւ փխրուն կը դառնայ երկրի մը ազգային անվտանգութիւնը, երբ մանաւանդ կը վերանայ բարեփոխումներու նկատմամբ վստահութիւնը, եւ թափ կ՛առնէ արտագաղթը: Ժողովուրդին վստահութիւնը առաւելաբար կարելի է շահիլ` տիրող դժուարութիւններու ընկալման ու բարեկարգումներու ռազմավարութեան ու մարտավարութեան հաղորդակից դարձնելով զինք եւ կացութիւններու փոփոխութեան գործնական փաստեր ցոյց տալով անոր: Սա կը թելադրէ նախ եւ առաջ աշխատանքի թափանցիկութեան ապահովում, որ իր կարգին, բնական հունով մը, կը նպաստէ փտածութեան, մանաւանդ ընկերային ու տնտեսական աւելի համընդգրկուն աղէտի պատճառ հանդիսացող մենաշնորհեալներու վերացումին:
Յառաջադէմ քաղաքականութիւն վարող երկիրներու մէջ կարելի չէ չնկատել թափանցիկ գործունէութեան տրուած կարեւորութիւնը, որուն նախապայմաններէն կը համարուին` հաշուետու աշխատանքը, հասարակութեան իրազեկումը, օրէնքներու յարգումը եւ ազատ խօսքի երաշխաւորումը:
Իրազեկութեան մէջ ալ կարեւոր են հաւասարակշռութեան պահպանումը, անվտանգութեան նկատառումը: Հասարակութիւնը իրազեկ պէտք է դառնայ երկրին ու հասարակութեան շահերուն պահպանման ի նպաստ մշակուած ծրագիրներուն, տարուող աշխատանքներուն, բայց մանաւանդ` տեսանելի արդիւնքներուն:
Ազատ մամուլը, բազմակարծութիւնը, այլ կարծիք ունեցողը թշնամի չհամարելու տրամաբանութիւնը նոյնքան կը նպաստեն քաղաքացիական առողջ հասարակութեան ձեւաւորման, պատասխանատու հաշուետուութեան ու տարուող աշխատանքներու արդիւնաւէտութիւնը տեսանելի դարձնելու իշխող տարրի ճիգերուն կրկնապատկումին:
Այսօր նկատելի է զանգուածային լրատուամիջոցներու, յատկապէս համացանցի կարելիութիւններու օգտագործումը պետական բարձրաստիճան ղեկավարներու կողմէ, ինչ որ զիրենք գործնապէս հաղորդակից կը դարձնէ ժողովուրդին, ժողովուրդը իրազեկ կը դարձնէ տարուող իւրաքանչիւր աշխատանքի, փոխադարձաբար ղեկավարը կը շօշափէ ժողովուրդին բազկերակն ու անոր համահունչ կը դարձնէ իր մշակած ծրագիրները: Փաստօրէն ղեկավար տարր-հասարակութիւն անկաշկանդ հաղորդակցութեան հարթակ մըն է սա, որ աստիճանաբար աւելի տարածուն կը դառնայ արդի աշխարհին ու անոր պահանջներուն հետ քայլ պահել փափաքող ղեկավարներուն մօտ:
Աշխատանքի այս թափանցիկութիւնը, խօսքի ազատութիւնը յարգող կազմակերպութիւններն ու իշխանութիւններն են, որոնք ներկայ ժամանակներուն յարիր գործելաոճով պիտի կարենան արդիւնաւէտ աշխատանք տանիլ ու ժողովուրդին եւ յատկապէս քաղաքացիական հասարակութեան վստահութիւնը շահիլ:
«Գ.»
