Հովանաւորութեամբ զբօսաշրջութեան նախարար Աւետիս Կիտանեանի, ներկայութեամբ ատամնաբուժներու սենտիքայի նախագահ տոքթ. Քարլոս Խէյրալլայի, Լիբանանահայ ատամնաբուժներու միութիւնը ( A.D.A.L. Association des Dentistes Arméniens du Liban) 16 մարտ 2018-ին ընթրիքով մը նշեց իր արծաթեայ յոբելեանը` հիմնադրութեան 25-ամեակը: Այս յատուկ առիթով միութեան վարչութիւնը պատուեց լիբանանահայ եօթը երէց ատամնաբուժներ` աւելի եւս հետաքրքրական դարձնելով յոբելեանը:
Արդարեւ, ներկայութեամբ Սեն Ժոզեֆ համալսարանի, Լիբանանեան համալսարանի եւ Արաբական համալսարանի ատամնաբուժական բաժանմունքներու տնօրէններուն, ինչպէս նաեւ` ատամնաբուժական լիբանանեան տարբեր միութիւններու ներկայացուցիչներու, հիւրերու եւ մասնաւորաբար հայ ատամնաբուժներու հոծ բազմութեան մը, Էշրեֆիէի «Le Maillon» շքեղ ճաշարանին մէջ տեղի ունեցաւ հանդիսաւոր նշումը Հայ ատամնաբուժներու միութեան հիմնադրութեան 25-ամեակին:
Հակիրճ տեղեկութիւններ տալու համար ըսենք, որ Հայ ատամնաբուժներու միութիւնը հիմնուած է 25 հոկտեմբեր 1993-ին, երբ խումբ մը հեռատես բժիշկներ գաղափարը կ՛ունենան ստեղծելու համախմբում մը, որ թէ՛ օգտակար ըլլայ իրենց անմիջական գիտական նորութիւններ հաղորդելու համար, թէ՛ ընկերային մթնոլորտ մը ստեղծելու տարբեր համալսարաններէ վկայուած հայ ատամնաբուժներու միջեւ եւ թէ՛ Լիբանանի նման համայնքային դրութիւն ունեցող երկրի մը մէջ ապահովէ հայ բժիշկին իրաւունքները կամ ի հարկին նուազագոյն աջակցութիւնը` սենտիքայի միջոցով:
Այս համախմբումին առաջին ջատագովը կ՛ըլլայ տոքթ. Զարեհ Ուզունեանը, որուն շուտով կը միանան` տոքթ. Հրայր Աւագեանը, Լեւոն Նալչայեանը, Փոլ Աւետիսեանը, Միսաք Ճապրայեանը եւ աւելի ուշ կը կազմեն առաջին վարչութիւնը` տոքթ. Հրայր Աւագեանի ատենապետութեամբ: Հիմնադիր վարչութիւնը յանձնառութիւն կը յայտնէր միութեան կողմէ պաշտպան կանգնելու Լիբանանի ու մայր հայրենիքի մէջ հայ ատամնաբուժներուն եւ օգտակար ըլլալու կարելի ամէն ձեւով, օրինակ` Հայաստանի մէջ կազմակերպելով գիտական բժշկական դասընթացքներ:
Միութիւնը ամէն երկու տարին կ՛ընտրէ իր վարչութիւնը` կազմուած 7-9 անդամներէ:
Միութեան իրերայաջորդ վարչութիւնները կազմակերպած են ընդհանրապէս գիտական հանդիպումներ` Լիբանանահայ բժիշկներու միութեան Մար Մըխայէլի կեդրոնին մէջ, իսկ միութեան ներկայացուցիչները ներկայ գտնուած են ատամնաբուժական տեղական այլազան հանդիպումներու եւ ժողովներու:
Երեկոն սկսաւ հիւրերու գեղեցիկ ընդունելութեամբ, երբ միութեան ներկայի ատենապետ տոքթ. Յակոբ Լոզոյեանը եւ առաջին վարչութեան ատենապետ տոքթ. Հրայր Աւագեանը հիւրերը ընդունեցին` բարի գալուստի յիշատակելի լուսանկարով մը անոնց հետ: Այնուհետեւ իւրաքանչիւր ժամանող ուղղուեցաւ իր սեղանը:
Բարի գալուստի պաշտօնական խօսքը արտասանեց տոքթ. Սոնա Տեմիրճեանը: Ան ըսաւ. «Այսօր պատիւը եւ ուրախութիւնը ունինք Լիբանանահայ ատամնաբուժներու միութեան 25-ամեայ յոբելեանը միասին նշելու: Շնորհակալ ենք բոլոր պաշտօնական հիւրերուն` մեր հրաւէրին ընդառաջելուն համար: Այսօր 7 ատամնաբուժներ պիտի պարգեւատրուին, անոնք իրենց կեանքին մեծ մասը այս մասնագիտութեամբ ապրեցան եւ իրենց ապրած ընկերութեան ծառայեցին` փարատելով մեծաթիւ մարդոց ցաւերը: Ան նաեւ ընդգծեց, որ բժշկութեան մէջ հայոց ներդրումը նորութիւն մը չէ: Անոնք աւելի քան մէկ դար է, որ ներկայութիւն են Լիբանանի մէջ»:
Անկէ ետք խօսք առաւ միութեան ատենապետ տոքթ. Յակոբ Լոզոյեանը, որ ըսաւ. «Այս միութեան հիմնադրութեան օրէն գլխաւոր նպատակները եղան նեցուկ կանգնիլ հայ ատամնաբուժներուն Հայաստանի մէջ եւ հոս` մատակարարելով պէտք եղած գիտական նորութիւնները եւ օգտակար ըլլալով կարիքաւոր պարագաներու, որոնք այլապէս ատամներու խնամք պիտի չկարենային ստանալ: Այսպէս, արդէն 1995-ին, երբ մայր հայրենիքը տակաւին պատերազմէ նոր ելած էր, լիբանանահայ ատամնաբուժներու խումբ մը կը հասնէր Երեւան եւ յատուկ դեղորայք փոխադրելով` կը տրամադրէր շարք մը դարմանատուներու, նոյնիսկ հասնելով 1988-ի ողբերգական երկրաշարժէն ազդուած կեդրոններ: Երկրորդ առաքելութիւնը դէպի Հայաստան տեղի կ՛ունենար 1997-ին, երբ մեծ թիւով ատամնաբուժներ Պէյրութէն կ՛ուղղուէին Երեւան` մասնակցելու Ատամնաբուժական առաջին միջազգային գիտաժողովին: Արդարեւ, ԱՏԱԼ-ը, անդամ ըլլալով Միջազգային հայ ատամնաբուժներու միութեան, իր ամբողջական աջակցութիւնը ցուցաբերեց այս իւրայատուկ առիթին: Աւելի ուշ ԱՏԱԼ-ը նիւթական հետեւողական օժանդակութիւն ցոյց տուաւ Արցախին` ստանձնելով Շուշիի մէջ հաստատուած դարմանատան ատամնաբուժական մասնագիտացած հիւանդապահուհիի մը ծախսերը: Այս դարմանատան հովանաւորութիւնը ստանձնած էր Հայ-քանատական բժշկական միութիւնը, որուն հետ կը գործակցէր ԱՏԱԼ-ը` երեխաներու ատամնածին հիւանդութիւններու կանխարգիլման գործին մէջ»:
Ան շարունակեց` ըսելով. «Լիբանանի մէջ ալ շատ աշխուժ գործունէութիւն ունեցաւ ԱՏԱԼ-ը: Գրեթէ եռամսեայ դրութեամբ դասախօսական հաւաքոյթներ կը կազմակերպուէին` մէկտեղելով մեծաթիւ հայ ատամնաբուժներ եւ բարձրորակ գիտական դէմքեր եւ համալսարանական դասախօսներ», եւ աւելցուց. «Հոս հարկ է յիշել եւ գնահատել միութեան իրերայաջորդ ատենապետները` տոքթ. Հրայր Աւագեանը, տոքթ. Մորիս Ճանպաթեանը, տոքթ. Յակոբ Լոզոյեանը, տոքթ. Սեպուհ Մանճեանը եւ այժմ տոքթ. Յակոբ Լոզոյեանը, ինչպէս նաեւ բոլոր վարչութիւններուն մաս կազմած անդամները եւ նախարար տոքթ. Սեպուհ Յովնանեանը, որուն ճիգերուն շնորհիւ` միութեան պետական արտօնագիրի արձանագրութիւնը տեղի ունեցաւ նոյեմբեր 1995-ին»:
Ապա ատամնաբուժներու սենտիքայի նախագահ տոքթ. Քարլոս Խէյրալլան իր սրտի խօսքը արտասանեց` ըսելով, որ այս միութիւնը իր դերը ունեցած է եւ տակաւին կը շարունակէ ունենալ:
Ան յայտնեց, որ միութեան անդամներէն ոմանք ծանօթ են իրեն, եւ ինքզինք հարազատ կը զգայ անոնց հետ եւ աւելցուց, որ միասնաբար կարելի է աշխատանք տանիլ, որ սենտիքայի վարչութեան մէջ հայ ատամնաբուժ մըն ալ ներառուի, ինչպէս նախապէս եղած է:
Ան շնորհաւորեց բոլորը եւ յաջողութիւն մաղթեց միութեան հետագայ աշխատանքներուն:
Ապա իր սրտի խօսքը արտասանեց օրուան հովանաւորը` զբօսաշրջութեան նախարար Աւետիս Կիտանեանը: Մեծարգոյ նախարարը, վեր առնելով հայ ատամնաբուժները` իբրեւ համայնքին մէջ օգտակար անձեր, ըսաւ, որ այս համախմբումը օրինակելի երեւոյթ մըն է իր գործունէութեան նպատակայարմարութեամբ ու օգտակարութեամբ: Ան շեշտեց, որ հայ անհատը միշտ կառուցողական խառնուածք ունեցած է` ըլլա՛յ բժիշկ կամ այլ, եւ Լիբանանի մէջ կարեւոր տեղ կը գրաւէ ընկերութեան բոլոր խաւերուն մէջ:
Ապա տեղի ունեցաւ օրուան գլխաւոր արարողութիւնը. հայ վեց երէց ատամնաբուժներու երկարամեայ գործունէութիւնը արժեւորելով` միութիւնը իւրաքանչիւրին յանձնեց 25-ամեակի յոբելենական յուշանուէրը:
Վեց ատամնաբուժներն են` տոքթ. Զարեհ Ուզունեանը, փրոֆ. Հրանդ Գալուստեանը, տոքթ. Ժերար Թապուրեանը, տոքթ. Արմենակ Եղիայեանը, փրոֆ. Լեւոն Նալչայեանը, տոքթ. Սեպուհ Յովնանեանը եւ տոքթ. Մարտիրոս Նիկոլեանը, որոնք կը պատկանին լիբանանահայ այն սերունդին, որոնց ծնողները ինքնաշխատութեամբ եւ մեծ զոհողութիւններով իրենց զաւակներուն տարրական ուսում ապահոված էին եւ աւելի ուշ` ատամնաբուժական մասնագիտութիւն:
Երեկոն շարունակուեցաւ ուրախ եւ ճոխ մթնոլորտի մը մէջ: Աւելցնենք, որ հրաւիրեալներու շարքին էին լիբանանեան ատամնաբուժական գրեթէ բոլոր միութիւններէ ներկայացուցիչներ, ինչպէս նաեւ` Լիբանանահայ բժիշկներու միութեան ներկայացուցիչ տոքթ. Գրիգոր Էճիտեանը, որ սիրայօժար ընդառաջած էր հրաւէրին:
Վա՛րձքը կատար` միութեան վարչութեան այս յիշատակելի ձեռնարկին համար, վա՛րձքը կատար` այն ատամնաբուժներուն, որոնք արժանացան բարոյական վարձատրութեան միութեան յոբելեանին առիթով, եւ ի վերջոյ պէտք է գնահատել Լիբանանի հայ գաղութը, որ տնտեսական-ընկերային ներկայ դժուար պայմաններուն մէջ ինքզինք կը փաստէ եւ իր աշխուժ ներկայութիւնը կը ցուցաբերէ:
