Մի՛ Խաբեր… Մի՛ Խաբուիր
Այնճարի Աշակերտութեան Ցոյցը
Այս օրերուն, աշխարհի բոլոր մասերուն մէջ, գիտակից ուսանողութիւնը ցոյցեր կը կատարէ` ի խնդիր իր համոզումներուն եւ պահանջներուն, հիմնական նպատակ ունենալով պայքարը հանրային կարգերու այլասերման դէմ:
Լիբանանի մէջ եւս անպակաս չեն նման առողջ երեւոյթներ, որոնց պերճախօս արտայայտութիւններէն մէկը հանդիսացաւ Այնճարի` հայկական այդ գիւղին ուսանողութեան ինքնաբուխ ցոյցը, որ կազմակերպուած էր անցեալ կիրակի, մարտ 17-ին:
Ուսանողներու այս շարժումը զգաստութեան հրաւէր մըն է թէ՛ քուէ վաճառողներուն եւ թէ՛ քուէ գնողներուն, որպէսզի չգնեն խիղճեր ու չծախեն խիղճեր:
Քուէն բարոյական դրամագլուխ է, ու բարոյական դրամագլուխը դրամի ու սակարկութեան նիւթ չդարձնելու կամքի մը գովելի արտայայտութիւնն է Այնճարի աշակերտութեան կատարած այդ ցոյցը:
Ահաւասիկ այդ ցոյցին նկարագրութիւնը` մեր թղթակիցին կողմէ.
Լիբանանի երեսփոխանական ընտրութիւնները, ինչպէս ամբողջ Լիբանանի, նոյնպէս եւ յատկապէ՛ս Պեքաայի մէջ ստեղծած են արտակարգ եռուզեռ մը:
Պեքաան միւս բոլոր ընտրաշրջաններէն բոլորովին տարբեր բնոյթ ունի: Չափանիշները բոլորովին շրջուած են հոս: Ընդհանուր առմամբ, թեկնածուներու անհատական ու մտաւորական կարողութիւնը շուքի մէջ կը մնայ, արժէքները կը գնահատուին մէկ չափանիշով. յարմարագոյնը, զօրաւորը եւ ժողովրդանուէրը ա՛յն է միայն, որ իր նիւթական հարստութեամբ կ՛իշխէ ու կ՛ընկճէ իր հակառակորդը: Այնպէս` ինչպէս խնձորի բերքի օրերուն, ժողովուրդը հետաքրքիր է գիտնալու խնձորին սակը, որ միշտ ելեւէջի մէջ կ՛ըլլայ, նոյն հոգեբանութիւնն է, որ կը տիրէ այսօր Պեքաայի մէջ: Զահլէն այս զրոյցներուն «սիւփրմարքեթ»-ն է: Քանի մը նմուշներ` շրջան ընող զրոյցներէն. «Այսօր իմացայ` քուէն 200 լ.ո.ի բարձրացեր է»:
«Այնինչ գիւղին մէջ քուէն մինչեւ 500 լ.ո.ի պիտի ելլէ»: Մարդ երբեմն կը տարուի մտածելու` արդեօք սնտուկին մէջ նետուած կարգ մը քուէներու ծնո՞ւնդ տեղի կ՛ունենայ, որ քուէին արժէքը շրջանէ շրջան տարբեր գին կը կրէ:
Նմանօրինակ զրոյցներու մէջ կը ծփայ Պեքաան, ինչպէս` իր յորդած գետերը:
Ընտրական այս վարակիչ ու վարկաբեկիչ ազդեցութեան դէմ ընդվզո՛ւմ մըն էր Այնճարի երեք վարժարաններուն աշակերտութեան բոլորովին ինքնաբուխ ցոյցը, որ տեղի ունեցաւ Այնճարի մէջ, կիրակի, 17 մարտ 1968-ին:
Այնճարի երկսեռ աշակերտութիւնը, գնահատելի կարգապահութեամբ, լուռ տողանցեց Այնճարի գլխաւոր փողոցներէն: Տասնեակ մը պաստառներու վրայ արձանագրուած էին իրենց մտածումները` արաբերէն եւ հայերէն վերտառութիւններով:
Պաստառներուն վրայ գրուած էին հետեւեալ ձեւի կարգախօսներ` ուղղուած Պեքաայի ժողովուրդին.
Մի՛ խաբեր… մի՛ խաբուիր: Սխալ ճամբէն ետ դարձէք:
Գիտութիւնն է գերիշխողը: Ձեր արժանապատուութիւնը բարձր պահեցէք: Մի՛ ծախուիք:
Ամբողջ ժամ մը շրջելէ ետք Այնճարի փողոցներէն, ուր ժողովուրդը ծափահարութիւններով ու խրախուսիչ խօսքերով կ՛ընդունէր զիրենք, Ս. Պօղոս եկեղեցւոյ բակէն ցուցարարները մեկնեցան իրենց տուները:
Մասնաայի ոստիկանութիւնը զինուորական երկու ինքնաշարժներով կ՛ընկերանար ցուցարարներուն: Պեքաայի ընդհանուր ոստիկանապետը բարձր գնահատանքով խօսեցաւ աշակերտական այս վսեմ զգացումներուն համար եւ շնորհաւորեց Այնճարի ժողովուրդը, հայ ժողովուրդը, թէ` Լիբանանի պարտաճանաչ քաղաքացիի խոր գիտակցութիւնը ունի:
