Aztag Daily - Ազդակ Օրաթերթ (Armenian Daily Newspaper based in Lebanon)
No Result
View All Result
  • Խմբագրական
  • Հայկական
  • Լիբանանեան
  • Միջազգային
  • Յօդուածներ
    • Անդրադարձ
    • Գաղութային
    • Հարցազրոյց
    • Հայրենի Կեանք
    • Գաղութէ Գաղութ
    • Զաւարեանական
    • Գիտութիւն
    • Ազդակ Գաղափարաբանական
    • Պատմական
    • Առողջապահական – Բժշկագիտական
    • Արուեստ – Մշակոյթ
    • Գրական
    • ԼԵՄ-ի ԷՋ
    • Մշակութային եւ Այլազան
  • Գաղութային
  • Մարզական
  • Այլազան
    • «Ազդակ»ի ֆոնտ
    • 50 Տարի Առաջ
    • Ի՞նչ Կ՛ըսեն Աստղերը
    • Յայտարարութիւններ
    • Կնոջական
    • Մանկապատանեկան
  • Խմբագրական
  • Հայկական
  • Լիբանանեան
  • Միջազգային
  • Յօդուածներ
    • Անդրադարձ
    • Գաղութային
    • Հարցազրոյց
    • Հայրենի Կեանք
    • Գաղութէ Գաղութ
    • Զաւարեանական
    • Գիտութիւն
    • Ազդակ Գաղափարաբանական
    • Պատմական
    • Առողջապահական – Բժշկագիտական
    • Արուեստ – Մշակոյթ
    • Գրական
    • ԼԵՄ-ի ԷՋ
    • Մշակութային եւ Այլազան
  • Գաղութային
  • Մարզական
  • Այլազան
    • «Ազդակ»ի ֆոնտ
    • 50 Տարի Առաջ
    • Ի՞նչ Կ՛ըսեն Աստղերը
    • Յայտարարութիւններ
    • Կնոջական
    • Մանկապատանեկան
No Result
View All Result
Aztag Daily - Ազդակ Օրաթերթ
No Result
View All Result

Խմբապետ Մուշեղ (Աւետիսեան, 1887-1956). ­Սաս­նոյ ֆե­տա­յա­կան սե­րուն­դին ան­կեղծ զի­նո­ւորն ու քա­ջա­րի խմբա­պե­տը

Մարտ 19, 2018
| Անդրադարձ
0
Share on FacebookShare on Twitter

Ն. ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Հայ ժո­ղո­վուր­դի անձ­նու­րաց քա­ջոր­դի­նե­րու եւ ա­ռաս­պե­լա­տիպ հե­րոս­նե­րու ֆե­տա­յա­կան փա­ղան­գին մէջ ա­ռանձ­նա­յա­տուկ իր տե­ղը ու­նի ­Սաս­նոյ ­Խիանք գա­ւա­ռի ծնունդ Ա­ւե­տի­սեան ­Մու­շե­ղը, որ հա­յոց նո­րա­գոյն պատ­մու­թեան մէջ ան­մա­հա­ցաւ իբ­րեւ Խմ­բա­պետ ­Մու­շեղ։
Մարտ 19ի այս օ­րը կ­’ո­գե­կո­չենք մա­հո­ւան 62րդ տա­րե­լի­ցը սա­սուն­ցի ա­զա­տա­մար­տիկ­նե­րու այս ար­ժա­նա­ւոր խմբա­պե­տին, ո­րուն մօ­տէն ծա­նօ­թա­նա­լու բախ­տը ու­նե­ցած էր սփիւռ­քա­հայ գրա­կա­նու­թեան ան­մահ­նե­րէն Անդ­րա­նիկ ­Ծա­ռու­կեան՝ իր «Ե­րա­զա­յին Հա­լէ­պը» գոր­ծին մէջ վկա­յե­լու հա­մար.-

«Հս­կայ մար­մին մը, վրան ա­ռիւ­ծի գլուխ մը եւ եր­կու աչ­քեր, լեռ­նա­յին լճակ­նե­րու պէս խա­ղաղ ու վճիտ աչ­քեր։ Ա­մէն ինչ այդ աչ­քե­րուն մէջ է։ Իր մտա­ծում­նե­րը, զգա­ցում­նե­րը, ապ­րում­նե­րը հոն են, այդ աչ­քե­րուն մէջ, ո­րոնց թա­փան­ցիկ պայ­ծա­ռու­թեան մէջ կը կար­դաս իր պար­զու­նակ հո­գին։ ­Հո­գի մը, որ ծալ­քեր չու­նի, ներ­քին ա­լե­կո­ծում­ներ եւ բար­դու­թիւն­ներ չի ճանչ­նար, այլ ան­մեղ մա­նու­կի աչ­քե­րով կը դի­տէ աշ­խար­հը, զար­մա­ցած եւ զար­մա­նա­լու միշտ պատ­րաստ։

«Ուս­ման բա­րիք­նե­րը, ինչ­պէս եւ չա­րիք­նե­րը ան­ծա­նօթ են իր ու­ղե­ղին, որ դեռ մա­քուր է, կա­ւի­ճէն չա­ղար­տո­ւած գրա­տախ­տա­կի մը պէս։ ­Մես­րո­պեան տա­ռե­րը հե­գե­լու ժա­մա­նակ չէ ու­նե­ցած։ Իր կոշ­կո­ռած ձեռ­քե­րը հա­զիւ սոր­ված են գու­թա­նին մա­ճը բռնել, ան­մի­ջա­պէս յե­տոյ հինգ մատ­նե­րով գրկե­լու հա­մար հրա­ցա­նին պող­պա­տը։ Ու­րիշ գործ չի գի­տեր, չէ ու­նե­ցած։ Ո՛չ ար­հեստ, ո՛չ ու­սում։
«Իր սպի­տակ նժոյ­գով եւ հրա­ցա­նով պատ­մու­թեան ան­ցած եւ այն­տեղ ալ մնա­ցած՝ խմբա­պետ ­Մու­շե­ղը հի­մա պար­զա­պէս ե­ղած է ըն­կեր ­Մու­շեղ մը, ո­րուն հետ կը նստինք, կը խօ­սինք, կը խօ­սեց­նենք։ ­Խօ­սիլ շատ չի սի­րեր, մա­նա­ւանդ իր մա­սին։ Եւ մեր պա­տա­նե­կան ան­յա­գուրդ ծա­րա­ւին գո­հա­ցում տա­լու հա­մար է, որ եր­բեմն կը զի­ջի պատ­մել դրո­ւագ մը։

«– Այդ­տեղ՝ տղեր­քը իս­կոյն դիրք գրա­ւե­ցին։ Տ­ղա­նե­րէն մէ­կը ծանր վի­րա­ւո­րո­ւե­ցաւ, ինչ որ կա­տա­ղու­թեան հաս­ցուց ըն­կեր­նե­րուն զայ­րոյ­թը եւ գրո­հի ան­ցան, փա­խուս­տի մատ­նե­լով թշնա­մին։

«­Միշտ տղերքն էին, տղա­նե­րը, ինք չկայ։ ­Միշտ կը խօ­սի եր­րորդ դէմ­քով։ Ան­գամ մը միայն շե­ղում ու­նե­ցաւ.– «Այդ կռի­ւին, նե­րո­ղու­թիւն սրա հա­մար, ձիս զար­նո­ւե­ցաւ»։ Անձ­նա­կան այդ միակ յի­շա­տա­կու­թեան հա­մար – ­նե­րո­ղու­թի՜ւն…»։

1887ին ծնած՝ ­Մու­շեղ կը պատ­կա­նէր ­Հայ­կա­կան Ա­զա­տա­մար­տի միջ­նա­բերդ ­Տա­րօն Աշ­խար­հը ըմ­բոս­տաց­ման եւ պայ­քա­րի հա­նած անն­ման ­Ֆե­տա­յի­նե­րու երկ­րորդ սե­րուն­դին։ ­Մա­նուկ տա­րի­քին ա­կա­նա­տես դար­ձաւ 1894-1895ի ­Սաս­նոյ ա­ռա­ջին ապս­տամ­բու­թեան, կազ­մա­ւո­րո­ւե­ցաւ ­Հա­մի­տեան կո­տո­րած­նե­րուն տա­րա­ծած մահ ու սար­սա­փի մթնո­լոր­տին մէջ եւ, «Ս. ­Կա­րա­պետ» վան­քի ու Մ­շոյ վար­ժա­րան­նե­րուն մէջ յե­ղա­փո­խա­շունչ ու­սու­մի տի­րա­նա­լով՝ պա­տա­նի տա­րի­քէն սնա­նե­ցաւ ու ա­ռաջ­նոր­դո­ւե­ցաւ ­Սե­րոբ Աղ­բիւր­նե­րու եւ Հ­րայր Դ­ժոխք­նե­րու, Անդ­րա­նիկ­նե­րու եւ ­Գէորգ Չա­ւուշ­նե­րու յանդգ­նու­թեան, ա­րու­թեան եւ անձ­նա­զո­հու­թեան օ­րի­նա­կով։

Սաս­նոյ երկ­րորդ եւ եր­րորդ ապս­տամ­բու­թեանց շրջա­նին, 1904ին եւ 1907ին, ­Մու­շեղ ար­դէն ան­դա­մագ­րո­ւած էր ­Դաշ­նակ­ցու­թեան եւ աշ­խոյժ մաս­նա­կից էր ֆե­տա­յա­կան կռիւ­նե­րուն։ Ե­րի­տա­սարդ իր այդ տա­րի­քէն ­Մու­շեղ գրա­ւեց ու­շադ­րու­թիւ­նը ­Ռու­բէն Տէր-­Մի­նա­սեա­նի, ո­րուն վստա­հո­ւած էր ­Տա­րօն Աշ­խար­հի յե­ղա­փո­խա­կան կազ­մա­կեր­պու­մը ու­ժե­ղաց­նե­լու ա­ռա­քե­լու­թիւ­նը։

1908ի Օս­մա­նեան ­Սահ­մա­նադ­րու­թեան հռչա­կու­մէն ետք, ­Ռու­բէ­նի յանձ­նա­րա­րու­թեամբ, Մու­շեղ ան­ցաւ ­Տիգ­րա­նա­կերտ եւ լծո­ւե­ցաւ տեղ­ւոյն հա­յու­թեան ինք­նա­պաշտ­պա­նու­թեան կռո­ւան­նե­րը կազ­մա­կեր­պե­լու գոր­ծին։ ­Դաշ­նակ­ցու­թեան Ան­կեղծ ­Զի­նո­ւո­րի իր կեր­պա­րը այդ­պէ՛ս ար­մա­տա­ւո­րո­ւե­ցաւ եւ ամ­րապն­դո­ւե­ցաւ։

Երբ Իթ­թի­հա­տա­կան իշ­խա­նու­թեան ա­ռա­ջին տա­րի­նե­րուն ա­մէ­նուր խան­դա­վա­ռու­թիւն կը տի­րէր ա­զա­տու­թեան, հա­ւա­սա­րու­թեան եւ ար­դա­րու­թեան խոս­տում­նե­րուն նկատ­մամբ, խմբա­պետ ­Մու­շեղ թե­րա­հա­ւա­տու­թեամբ ըն­կա­լեց ե­րե­ւու­թա­կան այդ «ա­զա­տու­թիւն­ներ»ը։ Ընդ­հա­կա­ռա­կն՝ ամ­բող­ջա­պէս նո­ւի­րո­ւե­ցաւ ­Տա­րօ­նի հա­յու­թեան դի­մադ­րա­կան կո­րո­վը վառ պա­հե­լու, զէն­քե­րը վար չդնե­լու եւ յո­ռե­գոյ­նին՝ ա­րիւ­նա­լի պա­տու­հա­սին կազ­մակեր­պա­կա­նօ­րէն պատ­րաստ գտնո­ւե­լու տեն­դա­գին աշ­խա­տան­քին, ­Ռու­բէ­նի իսկ խրա­խու­սան­քով եւ յանձ­նա­րա­րու­թեամբ։

Այդ շրջա­նին էր, նաեւ, որ ­Հայ­կա­կան Ա­զա­տա­մար­տի ա­ռաս­պե­լա­տիպ քա­ջե­րէն ­Կո­րիւ­նի հետ, ­Մու­շեղ ան­մի­ջա­կան գոր­ծա­կի­ցը դար­ձաւ ­Սի­մոն ­Զա­ւա­րեա­նի, որ իբ­րեւ կրթա­կան հսկիչ եւ ու­սու­ցիչ ­Պո­լի­սէն ա­ռա­քո­ւած էր գա­ւառ­նե­րը։ Այդ ճամ­բով էր, որ գա­ւառ­նե­րու հա­յու­թիւ­նը եւ յատ­կա­պէս ­Տա­րօ­նի Աշ­խար­հը թէ՛ հո­գեմ­տա­ւոր, թէ՛ զի­նու­մի ա­ռում­նե­րով նա­խա­պատ­րաս­տո­ւե­ցաւ ­Ցե­ղաս­պա­նին հետ օր­հա­սա­կան ճա­կա­տու­մին։

1915ին, ­Տա­րօ­նի հա­յու­թեան վե­ցամ­սեայ հե­րո­սա­մար­տին ամ­բողջ տե­ւո­ղու­թեան, Մու­շեղ դար­ձաւ շրջա­նի զի­նո­ւո­րա­կան հրա­մա­նա­տա­րու­թեան գլխա­ւոր դէմ­քե­րէն մէ­կը՝ հե­րո­սա­կան ինք­նա­պաշտ­պա­նու­թեան մեծ ա­ւանդ նո­ւա­ճե­լով։
Իսկ 1916էն 1917, ռու­սա­կան զօր­քե­րու հետ հայ կա­մա­ւո­րա­կան ջո­կատ­նե­րուն Ա­րեւմ­տա­հա­յաս­տան մուտ­քէն ետք, իբ­րեւ Խ­նու­սի ձիա­ւոր գու­մար­տա­կի հրա­մա­նա­տար, Խմ­բա­պետ ­Մու­շեղ մնաց ­Սաս­նոյ լեռ­նե­րուն վրայ եւ շա­րու­նա­կեց քրտա­կան ու թրքա­կան սան­ձար­ձա­կու­թեանց են­թա­կայ հա­յու­թեան բե­կոր­նե­րը հա­ւա­քե­լու եւ փրկե­լու սրբա­զան ­Գոր­ծը։

Այ­նու­հե­տեւ, ռու­սա­կան զօր­քե­րու նա­հան­ջէն եւ Ա­րեւմ­տա­հա­յաս­տա­նի հա­յու­թեան պար­պու­մէն ու Ա­րե­ւե­լա­հա­յաս­տան գաղ­թէն ետք, 1917էն 1920, զէն­քի իր հին ըն­կե­րոջ՝ Փե­թա­րայ ­Մա­նու­կի հետ, ա­պա ա­նոր նա­հա­տա­կու­թե­նէն ետք ա­ռան­ձինն՝ ­Մու­շեղ պատ­մա­կան նշա­նա­կու­թեամբ մեծ գործ կա­պեց իր ա­նու­նին, ­Թա­լի­նի ամ­բողջ շրջա­նը թա­թար­նե­րէն մաք­րա­գոր­ծե­լով եւ ­Սա­սու­նէն ու ­Մու­շէն գաղ­թած հա­յու­թիւ­նը հոն բնա­կեց­նե­լով։

Ինչ­պէս որ Անդ­րա­նիկ ­Ծա­ռու­կեան իր վկա­յու­թիւ­նը շա­րու­նա­կե­լով կ­’ընդգ­ծէ՝

«­Մու­շե­ղին իս­կա­կան գոր­ծը, մեծ գոր­ծը, ­Կով­կա­սի մէջ էր, ­Հան­րա­պե­տու­թեան շրջա­նին։ Հա­յաս­տա­նը հա­յաց­նող հե­ծեալ մար­տիկ­նե­րու ջո­կա­տին խմբա­պետն էր։ Սա­սուն­ցի­նե­րու այդ գու­մար­տա­կը, թի­ւով 200 հո­գի, զի­նո­ւո­րա­կան հրա­մա­նա­տա­րու­թե­նէն ան­ջատ միա­ւոր մըն էր, որ դրո­ւած էր ուղ­ղա­կի պա­տե­րազ­մա­կան նա­խա­րար ­Ռու­բէ­նի հրա­մա­նա­տա­րու­թեան տակ։

«– Գ­րա­ւոր կամ բե­րա­նա­ցի հրա­ման տա­լու պէտք չու­նէի ­Մու­շե­ղին,– կ­՚ը­սէր ­Ռու­բէն։ Սե­ղա­նիս բա­ցուած ­Հա­յաս­տա­նի քար­տէ­սին վրայ թուղ­թէ պզտիկ դրօ­շակ­ներ կը դնէի եւ բարձ­րա­ձայն կը կար­դա­յի նշո­ւած թրքա­կան գիւ­ղին կամ ա­ւա­նին ա­նու­նը։ ­Մու­շե­ղը կը հասկ­նար ու կ­’եր­թար։ Ին­ծի զե­կոյց տա­լու պէտք չու­նէր։ ­Գի­տէի թէ ճշդո­ւած վայ­րը մաք­րո­ւած է»…

Իսկ Խմ­բա­պետ ­Մու­շեղ ինք, այդ շրջա­նի իր գոր­ծու­նէու­թեան անդ­րա­դառ­նա­լով, իր յու­շե­րուն մէջ կը պատ­մէ.-
«… Ինչ որ ա­մէ­նէն մտա­հո­գիչն էր, Ե­րե­ւա­նի եւ Ա­լեք­սանդ­րա­պո­լի շրջան­նե­րուն մէջ լա­ւա­գոյն հո­ղե­րու վրայ նստած էին թուրքն ու թա­թա­րը, երբ ան­դին, ցուր­տին եւ ա­րե­ւին տակ հա­րիւր հա­զա­րա­ւոր հա­յեր են­թա­կայ էին ա­մէն տե­սակ զրկանք­նե­րու եւ կը մա­հա­նա­յին հա­րիւր­նե­րով ու հա­զար­նե­րով։

«­Թա­լի­նի բեր­դը ռազ­մա­կան բա­ցա­ռիկ նշա­նա­կու­թիւն ու­նէր մեր փոքր երկ­րին հա­մար. Ա­նի­կա ոչ միայն կ­’իշ­խէր Էջ­միած­նի եւ Աշ­տա­րա­կի վրայ, այլ նաեւ տե­ւա­կան սպառ­նա­լիք մըն էր Ե­րե­ւա­նի հա­մար: ­Հե­տա­գա­յին, երբ ­Սար­դա­րա­պա­տի կռիւ­նե­րը տե­ղի ու­նե­ցան, այն ա­տեն միայն հասկ­ցո­ւե­ցաւ մեր շարժ­ման կա­րե­ւո­րու­թիւ­նը»։

Խմ­բա­պետ ­Մու­շե­ղի եւ իր ղե­կա­վա­րած սա­սուն­ցի քա­ջա­մար­տիկ­նե­րու ձիա­ւոր գուն­դը ստա­ցած էին Ա­րա­մի հա­մա­ձայ­նու­թիւնն ու օ­ժան­դա­կու­թիւ­նը եւ ա­րա­գօ­րէն կը պատ­րաս­տո­ւէին «պա­պե­նա­կան այդ հո­ղե­րը վե­րագ­րա­ւե­լու»։ ­Վե­րա­կազ­մեալ սա­սուն­ցի­նե­րի գուն­դը դա­սա­ւո­րո­ւած էր 10 յի­սու­նեակ­նե­րով.
— «­Գի­տէինք այն դժո­ւա­րու­թիւն­նե­րը,- կը շա­րու­նա­կէ պատ­մել Խմ­բա­պետ ­Մու­շեղ,- ո­րոնց պի­տի հան­դի­պէինք ­Թա­լի­նի բեր­դը գրա­ւե­լու հա­մար: ­Ռու­բէն մե­զի տո­ւած էր յար­ձակ­ման ընդ­հա­նուր յա­տա­կա­գիծ մը…

«­Յա­ջորդ օր բո­լոր պատ­րաս­տու­թիւն­նե­րը վեր­ջա­ցած էին: Ի­րի­կու­նը ճամ­բայ պէտք էր իյ­նա­յինք, ար­շա­լոյ­սին հաս­նե­լու հա­մար Ա­լա­գեազ:
«­Մեր ե­րե­ւու­մը տպա­ւո­րիչ դարձ­նե­լու հա­մար, կռո­ւող ու­ժե­րուն պի­տի միա­նա­յին քա­ռա­պա­տիկ թի­ւով մար­դիկ:
…
«Ի­րի­կո­ւան դէմ ամ­բողջ Ա­լա­գեա­զը մաք­րո­ւած է թշնա­մի­նե­րէն: ­Ժո­ղո­վուր­դը հետզ­հե­տէ կը սկսի հաս­նիլ ու տե­ղա­ւո­րո­ւիլ թշնա­միին լքած գիւ­ղե­րուն մէջ։ ­Թա­թար­նե­րու լքած պա­շա­րին ու ա­նա­սուն­նե­րուն բաշ­խու­մը կա­տա­րո­ւե­ցաւ, ար­դար կեր­պով, գաղ­թա­կան­նե­րուն մի­ջեւ»։
Ա­լա­գեա­զի գիւ­ղե­րու ա­զա­տագր­ման ու հա­յաց­ման այդ փրկա­րար ու հե­րո­սա­կան քայ­լը ծան­րա­գոյն յան­ցա­գոր­ծու­թիւն հռչա­կո­ւե­ցաւ 1926 թո­ւին, ­Հա­յաս­տա­նի խորհր­դայ­նա­ցու­մէն ետք, երբ պոլ­շե­ւիկ­նե­րը Ե­րե­ւա­նի մէջ բե­մադ­րե­ցին «­Դաշ­նակ­ցու­թեան դա­տա­վա­րու­թիւ­նը»։ Իսկ ի պա­տաս­խան այդ մե­ղադ­րան­քին, «­Սա­սուն­ցի պ. ­Սի­նո­յեա­նը մէկ պարզ պա­տաս­խան կու­տար դա­տա­ւո­րին.- «­Տուն չու­նէինք բնա­կո­ւե­լու եւ հաց չու­նէինք ու­տե­լու: ­Թուր­քե­րը ­Սաս­նոյ եւ Մ­շոյ մէջ գրա­ւած էին մեր տու­նե­րը եւ նստած էին մեր հա­ցին վրայ։ ­Մենք ալ քշե­ցինք այս տե­ղի թուր­քե­րը՝ տուն եւ հաց ու­նե­նա­լու հա­մար»։

Խմ­բա­պետ ­Մու­շե­ղի վեր­ջին խո­յան­քը հան­դի­սա­ցաւ 1921ի ­Փետ­րո­ւա­րեան հա­մա­ժո­ղովր­դա­կան ապս­տամ­բու­թեան յաղ­թա­նա­կը։ ­Սա­սուն­ցի իր քա­ջա­գործ մար­տիկ­նե­րուն գլուխն ան­ցած՝ խմբա­պետ ­Մու­շեղ ե­ղաւ ­Փետ­րո­ւար 18ի հա­կա­պոլ­շե­ւի­կեան ըմ­բոս­տաց­ման ա­ռա­ջին ազ­դան­շա­նը տո­ւող­նե­րէն մէ­կը՝ Էջ­միա­ծի­նէն ու Աշ­տա­րա­կէն վտա­րե­լով կար­միր ջո­կա­տա­յին­նե­րուն ա­պա­ւի­նած հայ պոլ­շե­ւիկ­նե­րը։

Այ­նու­հե­տեւ՝ Ատր­պա­տա­կան ան­ցած ­Հա­յաս­տա­նի ­Հան­րա­պե­տու­թեան ղե­կա­վա­րու­թեան հետ, Խմբա­պետ ­Մու­շեղ իր կար­գին ցմրուր ճա­շա­կեց տա­րա­գիր հա­յու ճա­կա­տագ­րին դառն բա­ժա­կը։ Ո­րոշ ժա­մա­նակ ապ­րե­ցաւ ­Յու­նաս­տան, ա­պա՝ ­Հա­լէպ եւ վերջ­նա­կա­նա­պէս հաս­տա­տո­ւե­ցաւ ­Պէյ­րութ, ուր եւ մա­հա­ցաւ 19 ­Մարտ 1956ին՝ սե­րունդ­նե­րուն կտա­կե­լով ­Սա­սուն­ցի ­Քա­ջոր­դիի, ­Դաշ­նակ­ցու­թեան Ան­կեղծ ­Զի­նո­ւո­րի եւ Ֆե­տա­յա­կան Խմ­բա­պե­տի ո­գե­ւո­րող ու ա­ռաջ­նոր­դող ա­ւանդ մը՝

Հայ ժո­ղո­վուր­դին ու ­Հա­յաս­տա­նի ա­զա­տագ­րու­թեան հա­մար մին­չեւ վեր­ջին շունչ անձ­նո­ւի­րա­բար ծա­ռա­յե­լու վա­րա­կիչ օ­րի­նակ մը։

 

Նախորդը

Դիմաւորել 100-Ամեակը 10. Առանց Անցելապաշտութեան` Անյետաձգելի Անմիջականի Մասին

Յաջորդը

Համազգայինի «Բ. Կանաչեան» . Երաժշտական Քոլեճի 35-ամեակ» Երաժշտական Երեկոյ` Մասնակցութեամբ Սթեֆանի Քոչարեանի

RelatedPosts

Կեանքէն Հեռացաւ Վաստակաւոր Բժիշկ, Մամուլի Ժրաջան Աշխատակից Եւ Ազգային Գործիչ Տոքթ. Կարպիս Հարպոյեանը
Անդրադարձ

Միացեալ Նահանգներու Առաջին Հայ Բժշկուհին` Էլիզա Մելքոն

Մայիս 12, 2025
Քանատայէն Երկու Ապտակ Թրամփի
Անդրադարձ

Քանատայէն Երկու Ապտակ Թրամփի

Մայիս 12, 2025
«Արաբական Գարուն»-ը` Իբրեւ Նոր Մարտահրաւէր Եւ Նոր Հնարաւորութիւն Չինաստանի Մերձաւորարեւելեան Քաղաքականութեան Համար
Անդրադարձ

«Արաբական Գարուն»-ը` Իբրեւ Նոր Մարտահրաւէր Եւ Նոր Հնարաւորութիւն Չինաստանի Մերձաւորարեւելեան Քաղաքականութեան Համար

Մայիս 12, 2025

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

  • Home
  • About Us
  • Donate
  • Links
  • Contact Us
Powered by Alienative.net

© 2022 Aztag Daily - Ազդակ Օրաթերթ (Armenian Daily Newspaper based in Lebanon). All rights reserved.

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In
No Result
View All Result
  • Խմբագրական
  • Հայկական
  • Լիբանանեան
  • Միջազգային
  • Յօդուածներ
    • Անդրադարձ
    • Գաղութային
    • Հարցազրոյց
    • Հայրենի Կեանք
    • Գաղութէ Գաղութ
    • Զաւարեանական
    • Գիտութիւն
    • Ազդակ Գաղափարաբանական
    • Պատմական
    • Առողջապահական – Բժշկագիտական
    • Արուեստ – Մշակոյթ
    • Գրական
    • ԼԵՄ-ի ԷՋ
    • Մշակութային եւ Այլազան
  • Գաղութային
  • Մարզական
  • Այլազան
    • «Ազդակ»ի ֆոնտ
    • 50 Տարի Առաջ
    • Ի՞նչ Կ՛ըսեն Աստղերը
    • Յայտարարութիւններ
    • Կնոջական
    • Մանկապատանեկան

© 2022 Aztag Daily - Ազդակ Օրաթերթ (Armenian Daily Newspaper based in Lebanon). All rights reserved.

Are you sure want to unlock this post?
Unlock left : 0
Are you sure want to cancel subscription?