ՆԱՆԷ ԱՒԱԳԵԱՆ
Բարեգործութիւնը Թիթիզեան ընտանիքի համար սուրբ առաքելութիւն է: Ժան եւ Կարպիս Թիթիզեան եղբայրներն իրենց կանանց` Էլօ եւ Լորիկ Թիթիզեանների հետ միասին տարիներ շարունակ մշտապէս սատարել են հայրենիքին ու հայ համայնքին` ամենատարբեր հարցերում:
Կարեւորելով յատկապէս Հայաստանի մարզերում կրթութեան համար անհրաժեշտ պայմանների ապահովումը` Թիթիզեան ընտանիքը ներգրաւուել է նաեւ դպրոցաշինութեան գործում:
2001 թուականին Թիթիզեանները ֆինանսական օգնութիւն տրամադրեցին Վանաձորի ծովակալ Իսակովի անուան թիւ 23 հիմնական դպրոցին` Հայաստանում ուսումնական հաստատութիւնների բարենորոգմամբ զբաղուող Հայ կրթական հիմնարկութեան (ՀԿՀ) միջոցով:
Արդիւնքում` կրթօճախը հիմնովին վերանորոգուեց:
«17 տարի առաջ եղբօրս` Կարպիսի եւ կնոջս` Էլոյի տարեդարձը պէտք է միասին նշէինք, եւ մեր հարազատներէն ու ընկերներէն խնդրեցինք, որ նախատեսուած նուէրի գումարը փոխանցեն ՀԿՀ-ին: Հաւաքուած դրամական միջոցներն ուղղուեցին Վանաձորի դպրոցին: Մեր ընտանիքը կարեւոր է համարում աջակցութիւնը կրթական համակարգին, յատկապէս` մարզերում, եւ պէտք է անել հնարաւորը` մեր պատանիների ու երիտասարդների ուսանելու լաւագոյն պայմաններ ապահովելու համար», նշում է Ժան Թիթիզեանը:
Թիթիզեան ընտանիքի եւ ՀԿՀ-ի ներդրումների շնորհիւ (շուրջ 15 հազար ամերիկեան տոլար)` 2001թ.ին դպրոցը հիմնովին վերանորոգւում է. փոխւում է խարխուլ տանիքը, որ պատճառ էր դառնում առաստաղից մշտապէս թափուող անձրեւաջրերի: Դպրոցը մաքրւում է, գոյքի մեծ մասը` նորոգւում, տեղեկացնում է դպրոցի տնօրէն Տաթեւիկ Յովսէփեանը:
Տարիներ անց, 2014թ.ին, այցելելով Վանաձորի թիւ 23 դպրոց, Թիթիզեանները ծանօթանում են կատարուած աշխատանքին, եւ տեղեկանալով առկայ խնդիրների մասին` Կարպիս եւ Ժան Թիթիզեանները որոշում են կրկին աջակցել:
«Տնօրէնի հետ շրջելով կրթօճախի տարածքում` տեղեկացայ, որ դպրոցին անհրաժեշտ են անվտանգութեան եւ աշակերտների ապահովութեան համար նոր պայմաններ, եւ այս առումով, առաջնահերթութիւնը տրուեց դպրոցամերձ տարածքի ցանկապատմանը», յիշում է Կարպիս Թիթիզեանը:
«Ցանկապատի բացակայութիւնը վտանգում է սովորողների ազատ տեղաշարժը: Իրար յաջորդող ինքնաշարժների անարգել երթեւեկը մշտապէս վտանգաւոր իրավիճակներ է ստեղծում երեխաների կեանքի եւ առողջութեան համար: Խորապէս համոզուած լինելով, որ դպրոցաշինութիւնը շարունակական գործընթաց է, Կարպիս Թիթիզեանի հերթական այցելութեան ժամանակ ներկայացրեցի այս խնդիրը, եւ որոշումը տեղում ընդունուեց, ու դպրոցի ցանկապատման աշխատանքները սկսուած են: Համոզուած ենք, որ կարճ ժամանակ անց մեր կրթօճախն իր նուէրը կը ստանայ եւ հայ սաների շուրթերից կրկին կը հնչեն երախտիքի մրմունջներ` «Օրհնեա՛լ լինես , հա՛յ մարդ, Աստուած քեզ պահապան», նշում է Տաթեւիկ Յովսէփեանը:
Վանաձորի ծովակալ Իսակովի անուան դպրոցի տնօրէնուհին համոզուած է, որ բարեգործութիւնների դերը միայն ֆինանսական աջակցութեամբ չի սահմանափակւում, այն նաեւ սովորեցնում է աշակերտներին, որ նրանք էլ իրենց հերթին հետագայում լինեն բարերար: Եւ նրանք, յանձինս Թիթիզեանների ընտանիքի, ունեն հայ ազգային բարերարների կերպարը:
«Աշխարհի որ ծագերում էլ փնտռես, կը գտնես յարգանքի արժանի հայորդիք: Նրանցից են Կարպիս, Ժան, Լորիկ, Էլօ Թիթիզեանները, ովքեր շա՜տ ու շա՛տ յիշարժան գործերի թւում իրենց ձեռագիրն են թողել մայր հայրենիքի Վանաձոր քաղաքի թիւ 23 դպրոցի պատմութեան մէջ: Ճակատագրի բերումով, հայ ժողովրդի կենդանի մնացած բեկորները սփռուեցին աշխարհով մէկ եւ որտեղ էլ որ յայտնուեցին, օրհնանք բերեցին այդ հողին, հիւրընկալ ժողովրդին եւ իրենց շրջապատին: Ես չգիտեմ, թէ պատմական հայրենիքի ո՛ր հատուածից են տեղահանուել Թիթիզեանների նախնիները, բայց այն, որ նրանց ժառանգները ազնիւ հայորդիք են, փաստ է:
Բոլորն են ծնւում մարդ, միայն ընտրեալներն են, որ ապրում են ու արարում իբրեւ մարդ, առաւել եւս` Հա՛յ մարդ», այսպէս է բնութագրում Թիթիզեաններին եւ նրանց իր երախտագիտութիւնը յայտնում Տաթեւիկ Յովսէփեանը` յանձինս նաեւ դպրոցի աշխատակազմի ու աշակերտների:
