2017-ին ղարաբաղեան տագնապի խաղաղ լուծման բանակցային հոլովոյթին մէջ տեղաշարժ չարձանագրելով հանդերձ պէտք է նշել կարեւոր փաստ մը. կարծես թէ 2016-ի ապրիլէն ետք կողմերը նորէն եզրեր գտած են բանակցային հոլովոյթը շարունակելու համար:
Այս մասին «Առաւօտ»-ի հետ զրոյցի մը ընթացքին ըսաւ ՀՅԴ Արցախի Կեդրոնական կոմիտէի ներկայացուցիչ, Արցախի Ազգային ժողովի պատգամաւոր Դաւիթ Իշխանեան:
Ան կարծիք յայտնեց, որ բանակցային հոլովոյթին վերաբերեալ որոշակի որակումներով արտայայտուիլը եւ գնահատականներ տալը այնքան ալ ճիշդ չէ, բայց ընդհանուր առմամբ հաշուի առնելով այն պատրաստակամութիւնը, որ կողմերը արտայայտած են բանակցային հոլովոյթը շարունակելու համար, այդ առումով կարելի է որոշակիօրէն դրական հեռանկար տեսնել:
Ըստ Դաւիթ Իշխանեանի, միջազգային կառոյցներու կողմէ նկատելի է Ազրպէյճանի անընդհատ խուսափիլը եւ պայմանաւորուածութիւնները չկատարելու փաստը` յատկապէս հետաքննութիւններու գործիքակազմերու տեղակայման առնչութեամբ, ինչ որ որոշակիօրէն քաղաքական իր ազդեցութիւնն ու հետքը ձգած է Ազրպէյճանի վրայ: «Այդ ամէնը երեւցած է միջազգային տարբեր հարթակներու վրայ, Ազրպէյճանի արտաքին քաղաքականութեան ունեցած կորուստներուն եւ որոշակի նահանջին, միւս կողմէ ալ կարելի է ըսել հայկական արտաքին գործոց նախարարութեան ձեռքբերումներուն առումով: Մենք ականատես եղած ենք եւրոպական հարթակներու վրայ Մինսքի խմբակի համանախագահող երկիրներու կողմէ, թէկուզ քաղաքական տեսակէտներու ներկայացումով համապատասխան ակնկալիքներ` այդ պայմանաւորուածութիւններու կատարման առումով: Նաեւ տեղին է նշել, թէ հետաքննութիւններու գործիքակազմերու տեղակայման հոլովոյթը, իբրեւ երկկողմանի պայմանաւորուածութիւններու կատարում, իբրեւ այդպիսին տեղի չէ ունեցած, սակայն մենք կրցած ենք գոնէ միակողմանիօրէն այդ առումով որոշակի դրական տեղաշարժ ունենալ եւ կանխարգիլել Ազրպէյճանի կողմէ հետախուզական ներթափանցման փորձերը եւ անոր հետ կապող անոնց հեռանկարները», նշած է պատգամաւորը:
Սակայն անոր կարծիքով` ասիկա բաւարար չէ եւ պէտք է ձգտիլ երկկողմանի պայմանաւորուածութիւններու ամբողջական կատարման հոլովոյթը իր աւարտին հասցնելու, եւ զինադադարը, իբրեւ փաստացի իրականութիւն արձանագրելը: «Այստեղ նաեւ կարելի է շեշտադրել այն հանգամանքը, որ միջազգային կառոյցները որքան ալ, որ փորձած են անցած երկու տասնամեակներուն ընթացքին երկակի չափանիշներ կիրարկելով հանդերձ, երբեմն նաեւ իրականութիւնը խեղաթիւրելով, հաւասարութեան նշան դնել հայկական կողմին եւ ազրպէյճանական կողմին միջեւ, սակայն այսօր արդէն հետաքննութիւններու գործիքակազմերու միակողմանիօրէն տեղակայումը փաստի առջեւ կը կանգնեցնէ Ազրպէյճանը»: