Մարդու Կամքով
Հաւաքականութեան դերը որքան ալ մեծ ըլլայ յառաջդիմութեան երթին ու պատմութեան կառուցումին մէջ, խորապէս համոզուած ենք, որ ժողովուրդի մը որակական արժէքին ամբողջ պատասխանատուութիւնը կը ծանրանայ բացառիկ անձերու ուսերուն:
Մասնաւոր ասպարէզի մը բացառիկներուն չի վերաբերիր խօսքը, կը վերաբերի բոլորին, մշակութային, գիտական, քաղաքական, զինուորական կամ տնտեսական մարզերուն մէջ համբաւ շինած բոլոր կարկառուն դէմքերուն: Տարբեր արժեչափի մը կիրարկումը սոփեստութիւն պիտի ըլլար արդէն ու անհեթեթութիւն: Կեանքին վրայ իր կնիքը դրած ամէն վարդապետութիւն իր հիմնադիրը ունեցած է, ամէն շարժում` իր դրօշակիրը, միջոցին ու տարածութեան մէջ կատարուած ամէն նուաճում` իր լուսապայծառ ռահվիրան:
Ու բացառիկները Աստուծոյ համբոյրը ստացած են թէեւ անգամ մը, բայց թող ծանր չթուի, երբ «յանդգնինք ըսել», որ Աստուծոյ կամքով չեն կատարած անոնք իրենց գործերը, կատարած են սեփական ուժերով, մարդու կամքով, կամքին համազօր միւս առաքինութիւններով` հաւատքով, աշխատանքով:
Նոր մեծեր ու մեծութիւններ ու մեծագործութիւննե՛ր ունենալու կարօտին արձագանգելով` այդ առաքինութիւններու մասին քիչ բան չէ գրուած այս թերթին մէջ, մեծերու բնորոշ կենսագրականներէն ու հաւատամքէն քիչ օրինակներ չեն յիշատակուած: Առիթներ եղած են ու խօսուած է զանգուածեղ ժառանգութիւններ կտակած Օշականի զանգուածեղ ճիգին մասին, Չարենցի ջանքին «եւ ջանքին առընթեր» երգին մասին, ուրիշներու եւ նո՛յն առաքինութեան մասին:
Տարին նոր լրացաւ ու նոր սկսող Նոր տարուան հետ յիշենք նոր օրինակ մը` կեանքի մէջ բազմաթիւ նորութիւններ մուծած Սարթրէն այս անգամ, որ մեր մեծերուն պէս շեշտը կը դնէ դարձեալ աշխատանքին վրայ:
«Ինքզինքս երբեք չեմ համարած «տաղանդ»-ի մը երջանիկ տէրը: Իմ միակ փրկութիւնս եղած են աշխատանքը եւ հաւատքը»:
Աշխարհի բոլոր երկինքներուն տակ, բոլոր ժողովուրդներու մէջ բազմահազար երիտասարդներ կան, որոնք Սարթրի անունով կ՛երդնուն: Մեր մէջ եւս կան անոնցմէ, ուրա՛խ ենք, որ կան. պիտի ուզէինք միայն, որ իր վերջին գիրքին մէջ գրուած այս նո՛ր տողը, «աշխատանքի սուրբ ոգին», նոր թափ մը տար մերիններուն, արդիւնաւորելու, մեծնալու նոր եռանդով մը խռովէր անոնց արիւնը:
Կեանքը կարճ չէ, եթէ գիտնանք քրտինքին արժէքը, քրտինքէն ժայթքող լոյսին ապրումը ունենանք, եթէ սորվինք օրերուն յարգը գիտնալ գոնէ՛ այն չափով, որ ուրիշներ գիտեն վայրկեաններուն յարգը:
Պ. Ս.
«Թայմ»-ի Համար Տարուան Մարդը
Նախագահ Ճոնսընն Է Իր Բացասական Գիծերուն Մէջ
Նախագահը «Ընդհանուր Դժգոհութեան
Գերագոյն Պատասխանատուն Է»
Միացեալ Նահանգներու նախագահը` Լինտըն Ճոնսըն «Թայմ»-ի կողմէ ընտրուած է 1967 տարուան մարը, որ` «տիրող դէմքը եղաւ այժմէութեան եւ անջնջելի հետք մը ձգեց անցնող տարուան պատմութեան մէջ»:
Երկրորդ անգամ է, որ ամերիկեան մեծ շաբաթաթերթը կ՛ընտրէ նախագահ Ճոնսընը` իբրեւ տարուան մարդը, բայց մինչեւ 1964-ին «Թայմ» զայն կը պանծացնէր իբրեւ նախագահ մը, որ ընտրութիւնը շահած էր մեծ յաջողութեամբ եւ նոյնքան փայլուն շրջան մը բոլորած էր, այս անգամ կ՛ըսէ, որ զայն ընտրած է «բոլորովին հակառակ» պատճառներով: Որովհետեւ Ճոնսըն կը ներկայացնէ «ընդհանուր դժգոհութեան աղբիւրը», որովհետեւ կը նկատուի «ընդհանուր դժգոհութեան գերագոյն պատասխանատուն», որովհետեւ անոր վարչութեան օրով է, որ վերջ գտաւ «Միացեալ Նահանգներու անմեղութեան դարաշրջանը», ամերիկացիք սկսան ուղղել հարցումներ, զորս նախապէս երբեք չէին ուղղած, որովհետեւ իրմէ առաջ ոչ մէկ վարչութիւն «այսպիսի դժգոհութիւն եւ գանգատ չէր յառաջացուցած բնակչութեան մէջ` զայն ապստամբութեան մղելով», որովհետեւ, վերջապէս, Ճոնսըն կը նկատուի Վիեթնամի պատերազմին շարունակման պատասխանատուն, ամէնէն անժողովրդական պատերազմը` Միացեալ Նահանգներու պատմութեան:
«Թայմ»-ի կողքին վրայ նախագահ Ճոնսըն կը ներկայացուի ծաղրանկարով մը` արքայ Լիրի կերպարանքով, խոժոռ ու շլմորուն, շրջապատուած` իր երեք «աղջիկներով», որոնցմէ երկուքը` ծերակուտական Ռապըրթ Քենետի եւ Արքանսասի դեմոկրատ ծերակուտական Ուիլպըր Միրզ, դէմ ըլլալով նախագահին հարկային քաղաքականութեան, աքացի կու տան անոր եւ ետ կը մղեն, մինչ երրորդ «աղջիկը»` փոխնախագահ Հիւպըրթ Համֆրի նախագահին ծունկերը կը համբուրէ:
Նախագահ Ճոնսըն «Թայմ»-ի 41-րդ տարուան մարդն է: Անցեալ տարի «Թայմ» ընտրած էր ամերիկեան երիտասարդութիւնը, իսկ 1965-ին` զօրավար Ուէսթ Մորըլենտը:
