Յ. ԼԱՏՈՅԵԱՆ
Ֆրանսական հեռատեսիլի կայանէ մը անցեալները հարցազրոյց մը դիտեցի: Հետաքրքրական էր նիւթը: Հարցադրողը կ՛արծարծէր այսօրուան ղեկավարութեան ընդհանրապէս մտաւորական եւ մասնաւորապէս արուեստի հանդէպ հետաքրքրութեան մասին:
Օրինակ կու տար, որ Ֆրանսուա Միթերանը ամէն ամիս վեցէն ութ գիրք կը կարդար, թատրոն կամ օփերա կը դիտէր, յուշերը կը գրէր, վերլուծումներ կ՛ընէր: Գիրի եւ գրականութեան բարեկամ էր: Աւելի՛ն. օրինակները այդքան ցայտուն էին, երբ սկսան բաղդատականներ ընել Նիքոլա Սարքոզիի եւ անոր յաջորդներուն հետ: Մէկը ուտել, խմել, պտտելու սէր ունէր: Միւսը շունը պտտցնելու, ուրիշ մը` կին փոխելու…
Զրոյցը աւելի ուշ ընդհանրացաւ այսօրուան Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներու եւ Քորէայի ղեկավարներու մտաւորական մակարդակին վրայ: Արտաքին տեսքերը արդէն շատ բան ցոյց կու տան: Պէտք չունեցան նոյնիսկ բաղդատելու կամ վերլուծելու, որովհետեւ անոնց արտաքին տեսքը եւ կեցուածքը կը մատնէ նաեւ անոնց մտաւորական մակարդակը:
Աւելի՛ն. անցնելով արաբական աշխարհ կամ աւելի ճիշդը` Երրորդ աշխարհ, հոն շատ աւելի վատ վիճակ կը տիրէ:
Յայտագիրը երբ աւարտեցաւ, բնականաբար ես ալ սկսայ լիբանանեան եւ հայկական իրականութեան մէջ ալ բաղդատականներ մը ընել:
Քանի՞ն գիրք կը կարդայ:
Քանի՞ն թատրոն կ՛երթայ:
Քանի՞ն յուշերը կը գրէ (եթէ յուշ ունին):
Քանի՞ն կը բաղդատուի նախկին ղեկավարներուն հետ:
Գրութեանս ճակատագիրը չվտանգելու համար ուզեցի մտահան ընել այդ միտքերը: Ընդհանրապէս ըսի, որ ամէն մարդ թող վայելէ այն, ինչ որ տեղ հասցուց այս իրավիճակը: Գոհ չեղողները արդէն դերակատար չեն: Իսկ գոհերուն ալ` բարի՛ վայելում:
