
ՆԱԹԱՆ ՊԵՏՐՈՍԵԱՆ
21 մայիս 2017-ին տեղի ունեցան Սպանիոյ Ընկերվար աշխատաւորներու կուսակցութեան ընդհանուր քարտուղարի ընտրութիւնները. այդ պաշտօնին գլխաւոր երեք թեկնածուներն էին` Անտալուսիոյ նախագահ Սուսանա Տիազ, պասքերու երկրի նախկին նախագահ Փաթչի Լոփեզ եւ խորհրդարանի անդամ Փետրօ Սանչեզ:
Ընտրութիւններուն յայտնի էր գաղափարական մօտեցումներու եւ քաղաքական կեցուածքներու տարբերութիւնը կուսակցութեան երկու հիմնական թեկնածուներուն` Տիազի եւ Սանչեզի միջեւ. մինչ առաջինը կը հետեւէր կեդրոնամէտ երրորդ ուղիի հոսանքին եւ դէմ էր համագործակցելու նորաստեղծ ձախակողմեան դաշինքին` «Միասնաբար մենք կրնանք»-ին եւ այլ փոքր ձախակողմեան կուսակցութիւններու հետ, անդին` Սանչեզ կը հետեւէր ձախ հոսանքին եւ շատոնց նպատակ ունէր համագործակցիլ ու լեզու գտնել Սպանիոյ մէջ գտնուող զանազան ձախ ուժերու հետ:
Նախնական ընտրութիւնները, որոնք տեղի ունեցան 21 մայիսին, վերջնականապէս վճռեցին կուսակցութեան վերադարձը դէպի իր ընկերվարական արմատները. Սանչեզը ապահովեց Սպանիոյ Ընկերվար աշխատաւորներու կուսակցութեան Շրջանային ժողովին մասնակից ընտրողներու ձայներուն 50,26 առ հարիւրը, իսկ Տիազը` 39,90 առ հարիւրը, մինչ Լոփեզը` մնացեալ 9,84 առ հարիւրը:
Երեքն ալ միասին որակաւորուեցան կուսակցութեան 39-րդ Ընդհանուր ժողովին, որ տեղի ունեցաւ 16 յունիսին եւ իր աշխատանքները աւարտեց 18 յունիսին` «Մենք ենք ձախը» նշանաբանին ներքեւ:
Երկրորդ եւ երրորդ դիրքերը գրաւող թեկնածուները քաշուեցան Ընդհանուր ժողովին տեղի ունեցած վերջնական փուլի ընտրութիւններէն, եւ 674 ժողովականները բոլորն ալ քուէարկեցին Սանչեզի օգտին:
«Մենք մոռցած ենք, թէ մենք ո՛վ ենք», ժողովական բազմութեան յայտարարեց 45 տարեկան երիտասարդ հոգի ունեցող քաղաքական գործիչ Փետրօ Սանչեզ եւ շարունակեց. «Սպանիոյ Ընկերվար աշխատաւորներու կուսակցութիւնը է՛ր եւ պիտի մնայ փոփոխութեան առաջնորդը»:
Սանչեզ շեշտեց միացեալ ձախակողմեան ճակատ կազմելու անհրաժեշտութիւնը` նպատակ ունենալով վերջ դնել կառավարութիւն կազմող «Ժողովուրդի կուսակցութիւն»-ի նոր ազատական տնտեսական եւ ընկերային պահպանողական քաղաքականութիւններուն: Ան վերջաւորութեան բարձր գնահատեց սպանական հասարակական կեանքին մէջ գտնուող բազմազգ դրուածքը եւ առաջարկեց սպանական իշխանութիւններուն, որ լսեն Քաթալոնիոյ հանրութեան մէջ յառաջացած բողոքի ձայները եւ լուծումներ գտնեն անոնց հարցերուն, ներառեալ` անոնց մնալը սպանական պետութեան մէջ:
Սպանիոյ մէջ ապրող զանազան ազգերու ձայնը լսելը եւ ձախակողմեան ուժերուն հետ համագործակցութեան եզրեր գտնելը նոր դռներ կը բանան ընկերվարականներուն առջեւ, որպէսզի ապագային զանոնք ներկայացնող կուսակցութիւնը դառնայ փոփոխութիւն յառաջացնող կառավարիչ ուժը: