Ստորեւ կու տանք ՀՅԴ Բիւրոյի քաղաքական ներկայացուցիչ, Հայաստանի Ազգային ժողովի ՀՅԴ խմբակցութեան ղեկավար Արմէն Ռուստամեանի երէկուան ելոյթը կառավարութեան ծրագիրի քննարկման ընթացքին:
Հայաստանի Հանրապետութեան կառավարութեան ծրագրի հիմքում ընկած է ոչ թէ այն, թէ տուեալ պահին ո՛վ է վարչապետը կամ ովքե՛ր են կառավարութեան անդամները, այլ այն, ինչը յստակ արձանագրուած է ծրագրի սկզբում` ՀՀԿ, ՀՅԴ նախընտրական ծրագրերը, համախմբական դաշինքի հռչակագիրը եւ հասարակութիւնում շրջանառուող առաջադէմ գաղափարները: Աւելի՛ն, այն օրկանական կապի մէջ է 2016 թուականի հոկտեմբերին ներկայացուած նախորդ կառավարութեան ծրագրի հետ: Հետեւաբար հարց չի կարող առաջանալ, թէ ինչու է ծրագիրը վերաբերում 17-22 թուականներին:
Մեզ համար այս ծրագրի գլխաւոր առանձնայատկութիւնը, ինչով այս ծրագիրը շահեկանօրէն տարբերւում է միւսներից, այն է, որ կառավարութիւնը իր տեսլականը պատկերում է` ըստ էութեան որդեգրելով Դաշնակցութեան կողմից բազմիցս յիշատակուած «զարգանալ չզիջելով» դժուարին, սակայն արժանապատիւ սկզբունքը:
Կառավարութեան այս ծրագիրը, ըստ էութեան, կառուցուած է այն գաղափարախօսութեան վրայ, ըստ որի` չնայած նրան, որ Հայաստանը դիմակայում է անվտանգութեան լրջագոյն սպառնալիքներին եւ մարտահրաւէրներին, երկիրը պարտաւոր է եւ կարող է զարգանալ առանց զիջելու մեր ազգային ռազմավարական շահերը: Կառավարութիւնը փաստացի ստանձնում է հէնց այսպիսի յանձնառութիւն եւ յայտ է ներկայացնում ապացուցել առանց մեր սերունդների ձեռք բերածը կորցնելու երկրի առաջանցիկ զարգացումը ապահովող հայեցակարգի կենսունակութիւնը:
Մենք ազգովի առաքելութիւն ունենք ապացուցելու, որ աշխարհաքաղաքական այս բարդագոյն իրավիճակում իսկապէս կարող ենք մեր յոյսը մեր վրայ դնել: Այս վստահութիւնն ու լաւատեսութիւն են ուզում հասարակութեանը ներշնչել կառավարութեան ծրագրի հեղինակները: Սա է գլխաւոր ուղերձը:
Այո՛, լինելով պատերազմական վիճակում, մենք կարող ենք ու պարտաւոր ենք զարգանալ: Կառավարութիւնը, քաջ գիտակցելով երկրի դէպի ծով ելք չունենալու, շրջափակման մէջ լինելու ծանրագոյն պայմանները, յանձնառութիւն է ստանձնում երաշխաւորել Հայաստանի եւ Արցախի միասնական անվտանգութիւնը, անհրաժեշտ թափ հաղորդել մեր երկրի զարգացմանը` ձեւաւորելով դրա համար բաւարար արտաքին եւ ներքին պաշար:
Ողջունելի է, որ վարչապետը ծրագիրը ներկայացրեց համադրելով կատարուածն ու անելիքը, ինչը պատասխանատու եւ հաշուետու լինելու եւ ապագայ ծրագրերի նկատմամբ վստահութիւն ունենալու դրսեւորում է:
Մեր արտաքին պաշարը հմուտ դիւանագիտութիւն իրականացնելու, սփիւռքի մեր ներուժը զօրաշարժի բերելու միջոցով մեր արտաքին բազմակողմանի քաղաքական եւ տնտեսական կապերը ամրապնդելու եւ դաշնակից ու բարեկամ երկրների շրջանակը հետեւողականօրէն ընդլայնելու մէջ է: Ներքին պաշարը բազմապատկելու գրաւականը հայ մարդու իրաւունքների եւ ազատութիւնների երաշխաւորումն է, ներազգային համերաշխութեան ու արդարութեան ապահովումը: Դրան հասնելու համար բարենպաստ միջավայր ձեւաւորելուն են կոչուած ծրագրային այնպիսի առաջնահերթութիւններ, ինչպիսիք են յատկապէս`
– Միջազգային խորհրդարանական համակարգերի առաջադէմ փորձի տեղայնացումը` ապահովելով պետական կառավարման, տարածքային եւ տեղական ինքնակառավարման արդիականացումն ու արդիւնաւէտութիւնը, մասնաւորապէս կառավարութիւն-վարչապետ-նախարար սահմանադրութեամբ նախատեսուած կարգավիճակներին համապատասխան լիազօրութիւնների եւ պարտականութիւնների պատշաճ օրէնսդրական կարգաւորում
– Խոշորացուած համայնքներում համայնքի ղեկավարի անուղղակի ընտրութեան ձեւի եւ համայնքների աւագանիների համամասնական ընտրական համակարգի ներդրում: Ինչը նախորդ ծրագրում կար, այստեղ կարծում եմ բաց է թողնուել, առաջարկում ենք վերականգնել – արդարադատութիւնը երաշխաւորող նոր անկախ եւ անաչառ դատական համակարգի ձեւաւորում
– Հասարակութեան լայն վստահութիւնը վայելող փտածութեան դէմ պայքարի անկախ հաստատութենական համակարգի հիմնում, ինչի համար անհրաժեշտ օրէնսդրական կարգաւորումներն արդէն կատարուած են
– Բարձր որակաւորում ունեցող, մրցունակ, արժանավայել ու վստահելի մարդկային դրամագլուխ ձեւաւորելուն կոչուած արդար ու թափանցիկ քատրային քաղաքականութիւն
– Հայաստանի, Արցախի եւ սփիւռքի` որպէս մէկ միասնական հայութեան ամբողջացում, հայութեան ճակատագրում բոլոր հայերի մասնակցութիւնն ապահովող համապատասխան իրաւաքաղաքական միջավայրի ստեղծում: Ի դէպ թէ՛ մեր, թէ՛ Հանրապետական կուսակցութեան նախընտրական ծրագրերում Հայոց ցեղասպանութեան ճանաչումից ու դատապարտումից բացի կարեւորուել է նաեւ ցեղասպանութեան հետեւանքների վերացման խնդիրը, ինչը բացակայում է ծրագրում: Առաջարկում ենք համապատասխան տեղում լրացնել այս բացը:
Յարգելի՛ գործընկերներ,
Գործ անելու որեւէ շարժիչ ուժ ունի միայն լաւատեսը, ոչ երբեք յոռետեսը: Վատատեսի շարժիչ ուժը, վատը գուշակելով, սեփական վատատեսութիւնը արդարացնելն է: Սա լաւատեսութեամբ ներշնչուած գործնական ծրագիր է: Մենք հաւատում ենք այս լաւատեսութեանը: Միաժամանակ քաջ գիտակցում ենք, որ հաւատն առանց գործի մեռած է, եւ ուրեմն ամէն ինչ կ՛անենք, որ այդ հաւատը ոչ միայն չմեռնի, այլ նաեւ արթնանայ անհաւատների մէջ:
