Ընկ. Մովսէս Տէր Գալուստեան
Անդամ` Լիբանանի Հանգանակիչ
Կեդրոնական Յանձնախումբի`
Նախարարաց խորհուրդի որոշումով եւ հանրապետութեան նախագահին հրամանագրով, Լիբանանի հանգանակիչ կեդրոնական յանձնախումբի անդամ նշանակուեցաւ Պէյրութի հայ երեսփոխան ընկ. Մովսէս Տէր Գալուստեան:
Այս յանձնախումբը, որ կազմուեցաւ պատերազմի առաջին օրէն, կը գտնուի նախկին վարչապետ Հաժ Հիւսէյն Աուէյնիի նախագահութեան տակ: Անոր կ՛անդամակցին լիբանանեան զանազան համայնքներու պատկանող կարկառուն դէմքեր:
ՀՅԴ Հիմնադրամի
Հանգանակութիւնը
ՀՅԴ Քալիֆորնիոյ Կեդր. կոմիտէի յայտարարութեան մէջ, ի մասին Դաշնակցութեան հիմնադրամի հանգանակութեան, կ՛ըսուէր. «Առաջին հերթին կը յայտարարենք, որ Քալիֆորնիոյ շրջանի մեր ընկերները իրենց անհատական նուէրներով մասնակցեցան` աւելի քան 100.000 տոլար յատկացնելով ՀՅ Դաշնակցութեան»:
Աւելի առաջ, Հիւսիսային Ամերիկայի ՀՅ Դաշնակցութեան Կեդր. կոմիտէն, որ առանձին եւ աւելի մեծ շրջան ունի, յայտարարեց, որ` «Մեր ընկերները աւելի քան 200.000 տոլարով, առաջին հերթին, մասնակցեցան հանգանակութեան»:
Արդ, այդ երկու յայտարարութիւններն ալ կը հաստատեն, որ դաշնակցական ընկերները իրե՛նք զոհաբերութեան առաջին օրինակը կու տան, ապա՛ միայն կը դիմեն մեր համակիրներուն եւ հայ հանրութեան:
ՀՅ Դաշնակցութեան ամէնէն յատկանշական գիծը զոհաբերութիւնն է` ի սէր հայ ժողովուրդի, ի սէր հայ մշակոյթի եւ հայ արդար Դատի: Դաշնակցութիւնը իր հիմնադրութեան առաջին իսկ օրէն զոհաբերած է` գործով, եռանդով, արիւնով եւ կեանքով. անոր լաւագոյն, գաղափարական զաւակները` մարտիկ թէ մտաւորական, իրենց անձի զոհաբերութեամբ վկայագրած են Դաշնակցութեան զոհաբերութեան ոգին:
Դաշնակցութիւնը հայ ժողովուրդն է` իր բոլոր խաւերով դաշնակցած, իր կէտ-նպատակն է` հայ ժողովուրդի ազատ, անկախ եւ երջանիկ ապագան:
Արդ, անոր հանգանակութեան կոչը կը վերաբերի բովանդակ, ամբողջական հայութեան, նոյն հայութեան երջանկութիւնը դարձնելու համար:
Դիտեցէք արդի աշխարհը. վերջին հարիւր տարիներու ընթացքին աւելի քան 100 ճնշուած ու ազատութիւնը կորսնցուցած ազգեր անկախութեան տիրացան:
Վերջին 25 տարիներու ընթացքին 70 ազգեր ազատութիւն ու անկախութիւն ձեռք բերին: Ափրիկէի մարդակերներն անգամ, որոնց ազգ կոչելը խնդրական է, ազատութեան, անկախութեան եւ սեփական հայրենիքի տէր դարձան:
Արթնցած է հայ միտքն ու ստեղծագործական կարողութիւնը աննախընթաց կերպով. արթնցած է հայ ժողովուրդի քաղաքական գիտակցութիւնը` «Մե՛ր հողերը, մե՛ր հողերը» հզօրազօր կանչով:
Արդ, մեր արդար դատը լուծելու համար մեզ պէտք են երկու բան` միասնականութիւն-համերաշխութիւն եւ նիւթական միջոցներ:
Հա՛յ ժողովուրդ, հնչած է ժամը գերազանց զոհաբերութեան, հասած է ժամը, երբ պիտի թեւաւորես, խրախուսես քու հարազատ զաւակ, քու Դատի արթուն պահակ` ՀՅ Դաշնակցութիւնը:
«ԱՍՊԱՐԷԶ»
Հաւատք Ունենանք
Ափունքէ ափունք նետուած մեր հայրենակիցներուն մէջ յոռետեսութիւն մը անսովոր երեւոյթ պիտի չնկատէինք:
Ժողովուրդ մը, որ ամբողջ յիսուն տարի կուրծք տուաւ գոյութեան պայքարէն իրեն պարտադրուած դժպհի պայմաններու եւ աչքերովը տեսաւ արդարութեան հանդէպ նիւթապաշտ աշխարհի անտարբերութիւնը, պիտի դառնար, բնական է, սկեպտիկ եւ յոռետես:
Յոռետես` իրաւունքի եւ արդարութեան մասին հզօրներու ցոյց տուած չկամութեան պատճառով:
Ամէն հայ բնականէն յոռետես դարձեր է, երբ խօսք կ՛ըլլար արդարութեան մասին:
Արդարութիւն մը, որ ամբողջ յիսուն տարի ուրացուեցաւ ու խաչուեցաւ, մինչ պէտք էր մինչեւ այսօր իրականութիւն դառնար ան:
Չարիքը պէտք էր պատուհասուէր ու ոճրագործ-ցեղասպանը ստանար իր արդար պատիժը:
Այդպէս չեղաւ դժբախտաբար:
Ընդհակառակն ոճրագործը նստաւ խաղաղ եւ քաղաքակիրթ ժողովուրդներու ներկայացուցիչներու կողքին ու փորձեց խօսիլ քաղաքակրթութենէ եւ աշխարհի խաղաղութենէն:
Ապահովեց իրեն համար բարեկամներ Արեւելքէն եւ Արեւմուտքէն հաւասարապէս, ու դարձաւ առարկայ գուրգուրանքի:
Երկրաբնակ եւ արտերկրաբնակ հայեր տեսան այս բոլորը:
Հաստատեցին, թէ արդարութիւն եւ իրաւունք բառերը շատ գեղջուկ հասկացողութիւններ են ու կը մնան, հզօրներուն համար:
Անոնք արդարութենէ եւ իրաւունքէ կը բարբառին այն ատեն, երբ իրենց շահերը այդպէս կը պահանջեն:
Զօրաւորներու արդարութիւնը սեփական շահու վրայ խարսխուած է:
Անոնց համար մէկ տեսակ արդարութիւն կայ՛ յարգանք իրենց ազգային եւ պետական ուժին հանդէպ:
Ուրիշներու իրաւունքները վարկածական հասկացողութիւններ են: Անոնց կրած զրկանքները, ցաւալի, բայց իրենց հետ առնչութիւն չունեցող հարցեր են:
Աշխարհացրիւ հայութիւնը տեսաւ ասիկա:
Իրերայաջորդ նոր դէպքեր եւ յուսախաբութիւններ զինք սթափեցուցին:
Այսօր ամէն հայ քիչ մը սկեպտիկ է ու յոռետես:
Վերապահութեամբ կը վերաբերի իրեն ժպտող օտարներու, որոնց խոստումները կ՛ընդունի մասամբ քաղաքավարութեան տուրք:
Սկեպտիկ հայը, սակայն, չէ դադրած իր իրաւունքներուն հանդէպ լաւատես ըլլալէ:
Ան յիսուն տարի ետք, այսօր նո՛յն հաւատքով կառչած կը մնայ իր դատին:
Խոստումներով օրօրեցին զինք:
Պարզ. խաբեցին:
Բայց ինք կը հաւատայ իր Դատին արդար եւ իրաւացի ըլլալուն:
Գիտէ, որ երկիրը, ուրկէ հեռացած է ինք ակամայ, իր ընդերքներուն մէջ կը պահէ ոսկորներն ու աճիւնները իր հայրերուն եւ նախնիքներուն:
Եւ այնքան ատեն որ ինք չէ պաշտպանը այդ թանկագին մասունքներուն, պիտի տառապի իր հոգին:
Ուստի, առաջին օրէն ան լծուեցաւ նոր տեսակի աշխատանքի մը:
Պայծառացուց իր միտքը:
Դարձաւ աշխարհի մտաւորականութեան հիացումին արժանի ժողովուրդ, որ գոյութեան պայքարի համար նոր զէնքերով օժտուիլ կը փորձէ:
Նախ` որակապէս անհամեմատ աւելի բարձրացաւ քան յիսնամեակ մը առաջ, ապա` հաւատքով լեցուեցաւ իր ապագային մասին:
Այդ հաւատքը հասնող երիտասարդութիւնը դարձնել սկսած է գործնապաշտօրէն գաղափարական:
Ամէն մէկ յոռետես հայու մէջ այսօր նստած է լուսաւոր տեսլականով մը սրսփուն հայը, որ պատրաստ է ամէն մարզի վրայ հրաշագործութիւններ փորձելու:
Աշխարհ հայը դարձուց նոր պայքարներու ընդունակ տարր: Պայքարի կամքով նարօտեց սիրտերը հայերու, որոնք, որքան ալ` միջոցներու մէջ տարակարծիք, միացած են ցեղին դատին արդար ըլլալու հարցին մէջ:
Հաւատքով կ՛ապրի այսօր հայը:
Այդ հաւատքը իր արժանիքներուն, իր իրաւունքներուն, իր Դատին արդար ըլլալու համոզումն է:
Այդ հաւատքով ան օր մը պիտի նուաճէ իր լուսաւոր ապագան աներկբայ:
«ԱՐՄԵՆԻԱ»
