Եռագոյն Հասցուցէք
Հոնոլուլու
– Հոնոլուլուի Հաուայեան համալսարանի ուսանող եմ: 18.000 համալսարանականներու մէջ` միակ հայը…
– Հոնոլուլուի մէջ կայ միայն երեք հայ. երկուքը պարսկահայ, մէկը` ամերիկահայ:
– Ամերիկահայը կը կոչուի տիկին Պէյքըր` Հացագործեան: Ազգասէր կին մըն է: Անցեալները ինձմէ խնդրեց, որ իր ինքնաշարժին համար եռագոյն մը ճարեմ:
– Ես ինքնաշարժ չունիմ, բայց կը խնդրեմ` երկու եռագոյն ղրկէք: Մէկը տիկին Պէյքըրին, միւսը ինծի: Պիտի դնեմ գրասեղանիս վրայ:
Գրասեղանին վրայ. այնպէս` ինչպէս բուռ մը հող` Դանիէլ Վարուժանի գրասեղանին: Բուռ մը հող, կարմի՛ր:
Նամակը, որ եկած է Հոնոլուլուէն, ուղղուած` ընկերոջ մը, կը կրէ լիբանանահայու մը ստորագրութիւնը. Սահակ Արսլանեան, որ կը բացատրէ սրբազան դրօշակին պահանջը, այսպէս.
– Այստեղ իւրաքանչիւր ուսանող կը սիրէ իր ազգային դրօշը ծածանեցնել իր ինքնաշարժի առաջամասին: Պատճառ չկայ, որ մեր դրօշակը չփայլի այլ ազգերու դրօշներուն կողքին:
– Երբ կը հարցնեն իմ ազգութիւնս, կ՛ըսեմ` հայ: Ու կու տամ հակիրճ բացատրութիւններ Հայաստանի մասին:
Այժմ կ՛ուզեմ ցոյց տալ նաեւ` մեր դրօշը, ու` բացատրել զայն:
Կարմիրը` մեր թափած ծով արիւնը, յանուն Աստուծոյ ու հայրենիքի,
Կապոյտը` մեր երկինքն ու մեր խաղաղասիրութիւնը,
Նարնջագոյնը` մեր ոսկի արտերը, մեր աշխատանքը:
Նամակը` այսպէս: Ու ուրիշ բաներ. հայու պատմութիւն, եռանդ, դժուարութիւն, բայց` կամք- յարատեւութիւն: Ու մանաւանդ` դրօշակի սպասում:
Սրտայոյզ է խնդրանքը. խնդրանքը սրբազան պահանջ է: Պահանջը, ծիածան` աշխարհացրիւ հայերն իրար շաղկապող, յաղթանակի ու ազգային հպարտանքի ալեծածան դրօշով:
Եթէ չտրուեցաւ մեզի մեր դրօշը պահել մեր երկրին վերեւ, տեսէ՛ք, աշխարհի՛ մարդեր, զայն կը տարածենք աշխարհով մէկ:
Երբեմն ինքնաշարժներու յառաջամասին, երբեմն գրասեղաններու վրայ, մի՛շտ սրտերուն մէջ:
Եռագոյն` Հոնոլուլուին…
Եռագոյն, այսինքն` ազատութեան յամառ սլացք, եռագոյն, այսինքն` յաղթանակի պատմութիւն, եռագոյն, այսինքն` Հայաստան, հին ու նոր, ու եռագոյն համալսարանականներու ճակտին, այսինքն` Հայաստան հին ու նոր, բայց մանաւանդ` գալի՛ք…
Եռագոյն, եռագոյն հասցուցէք Հոնոլուլու ու աշխարհի չորս ծագերուն:
ԱՍՏՂ
ՀՄԸՄ Երէկ Վերջ Տուաւ «Մայնոր Թերնիք»
Պուլկարական Խումբին
Անպարտելիութեան Առասպելին
Հայկական Խումբը 2 – 1 Արդիւնքով
Փայլուն Յաղթանակ Մը Արձանագրեց
Երէկ կէսօրէ ետք, Մարզական աւանին մէջ, ՀՄԸՄ վերջ տուաւ պուլկարական Մայնոր Թերնիք ֆութպոլի խումբին անպարտելիութեան առասպելին` 2-1 արդիւնքով յաղթելով զայն:
Երէկուան յաղթանակին գլխաւոր կերտիչը հանդիսացաւ ՀՄԸՄ-ի անզուգական խմբապետը` Լեւոն, թէեւ խումբին բոլոր անդամները արժանի են գովասանքի, իրենց փայլուն յաջողութեան համար, հակառակ Ճորճիկի, Յովսէփի, Աբօ Բ.ի եւ Եղիշի բացակայութեան:
Հանդիսականները երէկ տուն դարձան հպարտութեամբ մը, զոր չէին զգացած տարիներէ ի վեր: Լիբանանեան խումբ մը պարտութեան մատնած էր եւրոպական խումբ մը, որ ցարդ անպարտելի մնացած էր Պէյրութի եւ Դամասկոսի մէջ:
Առաջին կիսախաղը ապարդիւն եղաւ: Երկրորդ կիսախաղին սկիզբը, պուլկարները ազատ հարուած մը ստացան եւ թիւ 10 հեռուէն կէտի վերածեց: Կարծուեցաւ, թէ այս կէտը ծանր պիտի կշռէ Նալպանտեանի տղոց կորովին վրայ: Բայց պատահեցաւ ճիշդ հակառակը: Լեւոն եւ իր ընկերները իրենց ամբողջ ուժը նետեցին մրցադաշտ եւ ահեղ յարձակողականի մը անցան: 51-րդ վայրկեանին, Զաւիկ գնդակը փոխանցեց Լեւոնին, որ հիանալիօրէն տրիպլէ ըրաւ իր դէմը ելած պուլկար բերդապահը եւ արտակարգ պաղարիւնութեամբ մը նշանակեց հաւասարութեան կէտը:
Այս կայծակնային հարուածը թեւ տուաւ մեր տղոց, որոնք քառորդ ժամ ամբողջ պահեցին իրենց ճնշումը, որուն ընթացքին, Լեւոն – հայկական խումբին հոգին – ծանրացուց սքորը, հեռուէն քաշեց ահաւոր հարուածով մը:
Պուլկարները, ցնցուած, ամէն կողմէ յարձակումի անցան` հաւասարելու համար: Բայց իրենց դիմացը գտան անխորտակելի պատ մը:
Խաղին վերջին վայրկեանները չկրցան փոփոխութիւն մտցնել արդիւնքին մէջ եւ Միթրի Ատըմի իրաւարարութեամբ տեղի ունեցած այս գեղեցիկ մրցումը վերջ գտաւ ՀՄԸՄ-ի շքեղ յաղթանակով:
Լիբ. Օգնութեան Խաչի
Նորակազմ Մասնաճիւղ Ժիպէյլի Մէջ
Ժիպէյլի հայութիւնը, Լիբ. Օգն. Խաչի մասնաճիւղ մը ունենալու ցանկութեամբ, կազմեց անդամակցութեան 38 հոգինոց անուանացանկ մը եւ դիմեց Շրջանային վարչութեան, որպէսզի գործնականացնէ ցանկութիւնը:
Շրջ. վարչութիւնը խոր գոհունակութեամբ ընդառաջեց դիմումին եւ 30 յունուարին առաջին ժողովը գումարուեցաւ Նուարդ Փիրանեանի բնակարանին մէջ, Ժիպէյլ:
Ժողովին ներկայ գտնուեցան Շրջ. վարչութեան անդամուհիներէն ատենապետ Լ. Սասունի Բ. Առաքելեան, Ա. Արծրունի, Բ. Գըլըճեան եւ Ա. Արմէնեան, որոնք իրենց ժամանումին խանդավառ ծափերով դիմաւորուեցան նորակազմ մասնաճիւղի անդամուհիներուն կողմէ:
Լ. Սասունի ներկայացուց Լիբ. Օգն. Խաչի նպատակը: Ըսաւ, թէ Օգն. Խաչը կոչուած է օգնելու չքաւորին, հիւանդին, որբին եւ ուսումնասէրին:
Յայտնեց, թէ այս մեծ կազմակերպութիւնը, որուն կեդրոնը կը գտնուի Միացեալ Նահանգներ, միայն Լիբանանի մէջ ունին 19 մասնաճիւղ եւ 3000 անդամ: Նեցուկ է ան 500 սան-սանուհիներու, իր Շթորայի «կազդուրման կայան»-ին մէջ ամէն ամառ 250 փոքրիկներ կը կազդուրուին, իր «Պնակ մը կերակուր»-ը նախախնամական դեր կը կատարէ կարիքաւոր փոքրիկներու: Ապա կոչ ուղղեց նորակազմ մասնաճիւղի անդամուհիներուն եւ ըսաւ, որ Լիբ. Օգն. Խաչը հսկայ դաշտ մը ունի աշխատանքի պէտք ունի անձնուրաց ու հաւատարիմ եռանդուն մշակներու: Լիայոյս ենք, որ ձեր բոլորանուէր աջակցութեամբ, ինչպէս միշտ, նաեւ այսուհետեւ, առաւել արդիւնաւոր գործունէութիւն մը պիտի ունենանք:
Քաջալերական խօսքերով ելոյթ ունեցան նաեւ Արաքսի Արծրունի եւ Բ. Առաքելեան:
Այնուհետեւ նորակազմ մասնաճիւղը ընտրեց իր առաջին վարչութիւնը:
Ընտրուեցան` Զարուհի Մանկունի, Մանուշակ Խաչերեան, Նուարդ Փիրանեան, Մարի Խաչերեան, Ժոզեֆին Համբարձումեան, Շաքէ Պեզճեան, Մարի Փանոսեան, Մարի Աւագեան եւ Շաքէ Էրչենեան:
Շրջանային վարչութեան անդամուհիները եւ ներկաները շնորհաւորեցին նորակազմ վարչութիւնը, մաղթեցին յաջողութիւն եւ օգտաշատ գործունէութիւն:
Ժողովը վերջ գտաւ խանդավառ մթնոլորտի մը մէջ:
ԶԱՐՈՒՀԻ ՄԱՆԿՈՒՆԻ
