Միութենական շուրջ երեք քառորդ դարու վաստակով մը բեռնաւորուած, երեքշաբթի, 6 դեկտեմբեր 2016-ին, կեանքէն հեռացաւ բազմավաստակ ՀՄԸՄ-ական Բիւզանդ Թորիկեան:
Թորիկեան կը նկատուէր ՀՄԸՄ-ի սփիւռքեան գործունէութեան երկրորդ սերունդի ամէնէն կարկառուն դէմքերէն մէկը, որուն վիճակուած էր, հաւատաւոր այլ ՀՄԸՄ-ականներու հետ, ՀՄԸՄ-ը համագաղութային կազմակերպութեան վերածելու պատասխանատու աշխատանքը: Ան ծնած էր Հալէպ, 1932-ին եւ փոքր տարիքէն փոխադրուած էր Լիբանան:
Թորիկեան ՀՄԸՄ-ին մաս կը կազմէ 1943-ին, Պէյրութի Ս. Նշան վարժարանի աշակերտութեան օրերուն, հանրածանօթ ՀՄԸՄ-ական Լեւոն Աբգարեանի շնորհիւ: Այնուհետեւ, ընտանեօք ան կը փոխադրուի Ժունիէ, ուր 1951-ին կը հանդիսանայ ՀՄԸՄ-ի Ժունիէի մասնաճիւղի հիմնադիրներէն: Մինչեւ 1957 մաս կը կազմէ ՀՄԸՄ-ի Ժունիէի մասնաճիւղի յաջորդական վարչութիւններուն, ապա Պէյրութ հաստատուելով` վարչական գործունէութիւնը կը շարունակէ ՀՄԸՄ-ի Պէյրութի մասնաճիւղին մէջ, 1958-1968 ստանձնելով մասնաճիւղին վարչութեան ատենադպրութեան պաշտօնը:
Բիւզանդ Թորիկեան 1958-ին կը պսակուի Տիգի Չպուքճեանի հետ եւ կը բախտաւորուի չորս զաւակով: Ան յանձնառու մասնակցութիւն կ՛ունենայ լիբանանահայ ազգային կեանքին` բազմիցս մաս կազմելով Լիբանանի հայոց թեմի Ազգային երեսփոխանական ժողովին եւ Ազունիէի խնամակալութեան:
Բիւզանդ Թորիկեանի նախասիրութիւնը եղած է աթլեթիզմը: Ան տիրացած է աթլեթիզմի միջազգային իրաւարարի տիտղոսին: Իբրեւ ՀՄԸՄ-ի ներկայացուցիչ, 1965-ին եղած է լիբանանեան աթլեթիզմի ֆետերասիոնի հիմնադիր անդամներէն մէկը, նաեւ` գլխաւոր հիմնադիրներէն ԼԵՎԱՄ-ի մարզախաղերուն:
1969-ին, Բիւզանդ Թորիկեան ընտրուած է անդամ ՀՄԸՄ-ի Մերձաւոր Արեւելքի Շրջանային վարչութեան, որ օրին կը նկատուէր միութեան գերագոյն մարմինը, տրուած ըլլալով, որ ան կը ղեկավարէր ՀՄԸՄ-ի Սուրիոյ, Լիբանանի եւ Յորդանանի մասնաճիւղերը: 1969-1974 Մերձաւոր Արեւելքի Շրջանային վարչութեան մաս կազմելէ ետք, 1974-ին, ՀՄԸՄ-ի Պատգամաւորական առաջին ընդհանուր ժողովին, Բիւզանդ Թորիկեան կ՛ընտրուի ՀՄԸՄ-ի անդրանիկ Կեդրոնական վարչութեան անդամ: Հետագային, ան կը վերընտրուի 1979-ին եւ 1983-ին: Այսպէս, ան ՀՄԸՄ-ի համագաղութային բարձրագոյն մարմիններուն մաս կը կազմէ 1969-1987` 18 տարի անընդմիջաբար: 1999-ին, չորս տարուան համար, ան դարձեալ կ՛ընտրուի ՀՄԸՄ-ի Կեդրոնական վարչութեան անդամ եւ կը վարէ միութեան ատենապետի պաշտօնը:
1990-ականներու սկիզբը, Բիւզանդ Թորիկեան կը լծուի ՀՄԸՄ-ի հայանուէր գործունէութեան պատմագրութեան աշխատանքին եւ չորս հատորով կը հրատարակէ միութեան պատմութիւնը` նախահիմնադրութեան հանգրուանէն մինչեւ 21-րդ դարու սկիզբը: «Հայ մարմնակրթական ընդհանուր միութեան պատմութիւն» խորագրեալ իր ստուար աշխատասիրութիւնները լոյս կը տեսնեն 1995-ին, 1999-ին, 2003-ին եւ 2007-ին:
Վերջին տարիներուն, Բիւզանդ Թորիկեան կը ձեռնարկէ ՀՄԸՄ-ի թանգարանի յուշամատեան-ալպոմի պատրաստութեան: Աշխատանքը գրեթէ հասած է աւարտին եւ հրատարակութեան կը ներկայանայ ՀՄԸՄ-ի 100-ամեակին առիթով:
Համագաղութային իր պատասխանատուութիւններուն բերումով, Բիւզանդ Թորիկեան այցելած է սփիւռքեան գրեթէ բոլոր գաղութները եւ ամէնուրեք ունեցած է ՀՄԸՄ-ի գաղափարախօսութեան եւ ազգային-բարոյական արժէքներուն մասին ելոյթներ: Ան ներկայ գտնուած է ՀՄԸՄ-ի բոլոր Ընդհանուր ժողովներուն, բացի վերջինէն (2015): Յաճախ հանդէս եկած է բանախօսութիւններով եւ միութեան «Մարզիկ» պաշտօնաթերթին աշխատակցութիւններով: Երկար տարիներ մաս կազմած է «Մարզիկ»-ի խմբագրական եւ վարչական կազմերուն: 2004-ին, ան արժանացած է ՀՄԸՄ-ի բարձրագոյն` «Արժանեաց» շքանշանին:
Բիւզանդ Թորիկեանի մահով ՀՄԸՄ-ը կը կորսնցնէ բազմավաստակ ՀՄԸՄ-ական մը, որուն բովանդակ կեանքը հայ մարմնակրթական շարժումին ճամբով բոլորանուէր ծառայութիւն մը եղաւ հայութեան եւ Հայաստանին:
