ԹՈՐԳՈՄ
Այսքան երկա՞ր պիտի սպասէինք, որպէսզի պատասխանատու մը կամ մարմին մը որոշէր մարզական համաշխարհային մրցաշարքի մը բացման կամ փակման հանդիսութիւններուն դրամ չմսխել:
40, 50, 60 միլիոն տոլարի ծախսերը ողիմպիական կամ այլ միջազգային մրցաշարքերու բացման մօտաւորապէս ժամ մը տեւող հանդիսութիւններուն համար, վստահաբար ծառայած են ոչ մարզական նպատակներու:
Արհեստավարժ մարզիկներու աշխատավարձերն ու այլ եկամուտները երբ կը լսէք, պահ մը ստորակայութեան բարդոյթ մը կ՛ունենաք: Օրական քանի մը ժամուան փորձի եւ շաբաթական մէկ-երկու խաղի համար ոմանք շաբաթը աւելի քան քառորդ միլիոն տոլար աշխատավարձ կը ստանան, ինչպէս նաեւ ծանուցումներէ եւ երբեմն ալ մութ աղբիւրներէ նոյնքան գումարներ կը գրպանեն:
Այդ պատճառով բաւական զեխ եւ ազատ կեանք մը ապրելով` ամէնէն սուղ ինքնաշարժներ, զբօսանաւեր, դղեակներ, գիշերային հաւաքներ…
Քիչ չէ թիւը անոնց, որոնք կը փորձեն խուսափիլ եկամուտի պետական տուրքերէ եւ այլ պարտաւորութիւններէ:
Այս բոլորին համար, որոնք մարզականէ հեռու են, անշուշտ կը վճարեն մարզասէրները` մրցումներու երթալով, տարազներ, նկարներ, այլ առարկաներ գնելով, պատկերասփիւռային կայաններու բաժանորդագրուելով:
Վերջին տարիներուն բացայայտուած է մարզական միջազգային մարմիններու բաւական բարձր մակարդակի ղեկավարներու փտածութիւնը:
Այժմ Ռիօ-2016-ի նախօրեակին, յայտարարութիւնը, որ հանդիսութիւնը համեստ պիտի ըլլայ, անշուշտ մտահոգած է բազմաթիւ ընկերութիւններ, որոնք այս կամ այն ճամբով դրամ պիտի շահէին այս հանդիսութենէն:
Անշուշտ դրամը անոնք պիտի շահէին, որովհետեւ դրամ շահելու համար ի՞նչ պէտք է ունենալ… դրա՛մ:
Իսկ Ռիօ-2016-ի բացման հանդիսութեան արտադրիչին, որ յայտարարեց, թէ բացումը համեստ պիտի ըլլայ, պարզապէս կ՛ըսենք.
«Ո՛ւշ ես, զինուո՛ր, ո՜ւշ…»:
