ՎԱՐԴԻՎԱՌ ԳԱՍԱՊԵԱՆ
Լիբանանի պասքեթպոլի տղոց Ա. դասակարգի ախոյեանութեան 2015-2016 տարեշրջանին նախօրեակին, շատեր իրենց դժգոհութիւնը յայտնեցին եւ անընդունելի գտան երեք օտարականով մրցելու գաղափարը:
Սակայն այն, ինչ որ կը վկայեն լիբանանեան պասքեթպոլի դաշտերը` այս տարեշրջանին, ամբողջութեամբ հակապատկերն է այդ մտահոգութիւններուն:
Խումբերուն մակարդակը զգալիօրէն բարձրացած է եւ գրեթէ բոլոր կազմերն ալ կը նկատուին իրարու համահաւասար:
Եթէ նախորդ տարիներուն Ռիատի Պէյրութ հանգիստ քայլերով կ՛ուղղուէր աւարտական հանգրուան կամ կը տիրանար տիտղոսին, այժմ անիկա մատնուած է բաւական նեղ կացութեան եւ յայտնի չէ, թէ արդեօք պիտի կարենա՞յ հասնիլ աւարտականին:
Այժմ Ռիատին նեղ կացութեան մատնողը եւ անոր մղձաւանջը հանդիսացողը ուրիշ մէկը չէ, եթէ ոչ` ՀՄԸՄ-ը:
Նախքան «ֆայնըլ-ֆոր»-ի մրցումներուն սկսիլը, շատեր այն կարծիքին էին, որ Ռիատի, եօթը մրցումէ չորս յաղթանակ արձանագրելով, դիւրութեամբ պիտի հասնի աւարտականին:
Նախանցեալ օր ՀՄԸՄ-ի արձանագրած յաղթանակէն ետք, Ռիատի այժմ մատնուած է անել կացութեան եւ չի գիտեր անկէ ինչպէ՛ս դուրս գալ:
Կարգ մը թերահաւատներ ըսին. «ֆայնըլ-ֆոր» հասանք, ատիկա արդէն իսկ կարեւոր իրագործում մըն է»:
Սակայն կը շեշտենք, որ այդ յաղթարշաւը պէտք է շարունակել եւ ինչու չէ նաեւ տիրանալ տիտղոսին:
Այսօրուան մրցումը թէեւ տեղի պիտի ունենայ Մանարայի մէջ, սակայն, արձանագրուելիք յաղթանակը անկիւնադարձային պիտի ըլլայ ՀՄԸՄ-ի պասքեթպոլի տղոց խումբին համար, որովհետեւ եթէ ՀՄԸՄ 3-2 արդիւնքով գերազանցէ Ռիատին եւ վաղուան մրցումին եւս յաղթանակ մը արձանագրէ, մեծ քայլերով պիտի ուղղուի աւարտական հանգրուան:
Մարզական աշխարհին մէջ անկարելի ոչինչ կայ, մանաւանդ` ՀՄԸՄ-ի համար:
Կը սպասենք ՀՄԸՄ-ի տղոց այսօրուան յաղթանակին:
Յաջողութիւն կը մաղթենք ՀՄԸՄ-ի հնգեակին` մեծապէս վստահ ըլլալով, որ այսօր խումբը մեծ ուրախութիւն կը պատճառէ իր համակիրներուն:
