Հովանաւորութեամբ Լիբանանի մէջ Պելճիքայի դեսպան Ալեքս Լենըրցի, գործակցութեամբ «Պօղոսեան հիմնարկ»-ին եւ «Աժեալ» ցուցասրահին, ուրբաթ, 4 դեկտեմբերին, երեկոյեան ժամը 6:00-ին, Պիէլի «Պէյրութ Էկզիպիշըն սենթըր»-ին մէջ տեղի ունեցաւ Ժան Պօղոսեանի նկարչական «Երկու կրակներու միջեւ» խորագիրով ցուցահանդէսին բացումը:
Ժան Պօղոսեան ծնած է 1949-ին լիբանանահայ հօրմէ եւ իտալացի մօրմէ: 1970-էն սկսեալ ան թանկագին քարերու վաճառական է եւ ոսկեղէնի ձեւաւորող: 1992-ին իր հօր` Ռոպերին եւ եղբօր` Ալպերին հետ կը հաստատէ «Պօղոսեան հիմնարկ»-ը: 1988-էն սկսեալ նաեւ կը զբաղի գեղանկարչութեամբ: Ժան Պօղոսեան մասնակցած է բազմաթիւ անհատական եւ խմբային ցուցահանդէսներու:
Ժան Պօղոսեանի անունը ճանչցուած է եւ իր ստեղծագործական ձիրքերը հանրութեան կողմէ գնահատուած են շնորհիւ Պրունօ Քորայի` արուեստի քննադատ եւ Burri in Citta di Castello հիմնարկի նախագահ:
Պրունօ Քորա այս առիթով «Ազդակ»-ի հետ ունեցած զրոյցին ընթացքին ըսաւ. «30 տարի պահուըտած մնացած գեղանկարիչի մը արուեստի գործերն են, որ կը տեսնէք հոս»: Պրունօ Քորա վեր առաւ Ժան Պօղոսեանի արուեստին իւրայատուկ գիծերը, որոնցմէ առաջինը` փորձարկութեան հանդէպ ունեցած սէրը. Պօղոսեան կը սիրէ արուեստի փորձարկութեան ենթարկել ոչ միայն դասական կտաւը կամ հասարակ թուղթը, այլեւ` կերպընկալը, գիրքը, նոյնիսկ` երաժշտական լայն ու հին խտասալիկները: «Տակաւին չթուեցինք այն տարրերը, որոնք Պօղոսեան կը զետեղէ վերոյիշեալ նիւթերուն վրայ… անոնցմէ կարեւորագոյնը կրակն է, որ արուեստագէտին համար բազմաթիւ իմաստի ցանցեր կ՛ընդգրկէ: Նախ` կրակը իբրեւ նիւթ, որ կը կիրարկէ կտաւին, թուղթին կամ որեւէ այլ նիւթի վրայ զայն այրելով եւ ուզած ձեւաւորումը տալով կամ նկարը կազմելով: Եթէ անդրադառնանք ցուցահանդէսին վերնագիրին, ապա կրակը կը խորհրդանշէ որոշում մը կայացնելու դժուարութիւնը, այս պարագային` արհեստին եւ արուեստին միջեւ ընտրանքը: Կրակը Պօղոսեանի գործերուն մէջ նաեւ կը խորհրդանշէ բռնութիւնը, որուն ենթակայ եղած է Պէյրութը յատկապէս քաղաքացիական պատերազմին ընթացքին. ընդհանուր ձեւով` աշխարհին վրայ իշխող բռնութիւնը, որուն տակաւին ենթակայ ենք բոլորս: Հետեւաբար Պօղոսեանի գործերուն մէջ կը տեսնենք այրուածքի հետքեր, ծակեր, ճեղքեր եւ երբեմն` կարմիր գոյնի հետքեր, որոնք արեան կաթիլները կը յիշեցնեն», դիտել տուաւ Քորա:
Պրունօ Քորա եզրափակեց` ըսելով. «Արուեստագէտը կը քանդէ ստեղծելու համար. արուեստի գործը կազմուած է հակադրութիւններէ. արուեստն է, որ բռնութիւնը կը վերածէ սիրոյ»:
Այս ծիրին մէջ շաբաթ, 5 դեկտեմբերին, երեկոյեան ժամը 6:00-ին, Պիէլի «Պէյրութ էկզիպիշըն սենթըր»-ին մէջ տեղի ունեցաւ կլոր սեղան մը կրակի գործածութեան վերաբերեալ` իբրեւ քանդող եւ միաժամանակ ստեղծող արուեստի նիւթի:
Ցուցահանդէսը բաց պիտի մնայ մինչեւ 10 յունուար 2016 առաւօտեան ժամը 11:00-էն մինչեւ երեկոյեան 8:00-ը:
