Ազգային ժողովի ՀՅԴ խմբակցութեան քարտուղար Աղուան Վարդանեանը «Ժողովուրդ»- ի հետ զրոյցում յայտարարեց, թէ արհեստածին են այն յայտարարութիւնները, որ Հայաստանում այսօր սահմանադրական փոփոխութիւնների պահանջ չկայ:
ՀԱՐՑՈՒՄ.- Պարո՛ն Վարդանեան, Հայաստանի Կենտրոնական ընտրական յանձնաժողովն արդէն յայտարարել է սահմանադրական հանրաքուէի քարոզարշաւի մեկնարկի մասին: Ինչպէ՞ս է այդ քարոզարշաւն իրականացնելու ՀՅԴ-ն, ո՞րն է լինելու ձեր քարոզարշաւի գլխաւոր կէտը, որտեղի՞ց էք սկսելու:
ՊԱՏԱՍԽԱՆ.- Կարծում եմ` լրատուամիջոցները տեղեակ են, որ վերջին մէկ ամսուայ ընթացքում մենք հանրապետութեան բոլոր մարզերում հաւաքներ անցկացրեցինք մեր 50 կոմիտէութիւնների հետ` մեր ընկերների շրջանում իրազեկելով, նրանց հարցերին պատասխանելով, նրանց առաջարկութիւնները, նախաձեռնութիւնները լսելով: Մենք դա անում էինք նաեւ նրա համար, որ այդուհետ շրջաններում մեր ընկերները դառնան իրազեկողներ, իրենք արդէն կը դառնան աշխուժ մասնակիցներն այս ամէնի: Մենք շատ արագ կը կազմակերպենք մեր հանդիպումների ժամանակացոյցը` հասարակութեան հետ հանդիպումներ կը լինեն ե՛ւ մարզերում, ե՛ւ Երեւանում: Զուգահեռ, երբ հեռուստատեսութեամբ եւ ռատիոյով կը լինի քարոզարշաւը, կը սկսենք զբաղուել քարոզչութեամբ նաեւ լրատուամիջոցներով:
Հ.- Բայց արդեօ՞ք բաւարար է այս ժամանակահատուածը, որպէսզի կարողանանք հանրութեան շրջանում «Այո»-ն քարոզել, արդեօ՞ք այդ մէկ ամսուայ ընթացքում հանրութիւնը կը հասկանայ, թէ ինչո՛ւ պէտք է «այո» ասի նոր սահմանադրութեանը:
Պ.- Կարծում եմ` այո, եթէ քաղաքացին ցանկութիւն ունի իրազեկ լինելու, կարծում եմ` բաւարար է, ու այդ իրազեկումը այս 30 օրուայ ընթացքում չէ, որ պէտք է լինի: Երկու տարի մեր քաղաքական օրակարգի թիւ մէկ հարցը եղել է սա, ու անընդհատ քննարկուել է տարբեր փուլերով, առաջին հայեցակարգ, երկրորդ հայեցակարգ, սա ամբողջութեամբ եղել է իրազեկման ձեւ: Իսկ այս պարագայում ոեւէ մէկը չի կարող ասել, որ ինքը հնարաւորութիւն չի ունեցել իրազեկուելու, տեղեկանալու, թէ իրենից ի՛նչ է ներկայացնում այդ փոփոխութիւնը: Բայց, բնականաբար, հայի սովորութիւն է, որ ամէն ինչ թողնեն վերջին պահին, իսկ ես կարծում եմ, որ այս ժամանակահատուածը լրիւ բաւարար է, որպէսզի հանրութիւնը պատկերացում կազմի:
Հ.- Նշեցիք, որ ՀՅԴ-ն հանդիպումներ է ունեցել մարզի բնակիչների հետ, արդեօ՞ք պարզել էք, թէ ընդհանուր առմամբ ինչպիսին է ժողովրդի տրամադրուածութիւնը, առաւելապէս «Այո»-ի՞, թէ՞ «Ոչ»-ի տրամադրութիւնների էք ականատես եղել:
Պ.- Ես կիրակի օրը հերթական հանդիպման էի, այս անգամ մեկնել էի Տաւուշի մարզ, որտեղ ոչ միայն մեր ընկերների հետ հանդիպեցի, այլեւ գիւղերի բնակիչների ու տեւական ժամանակ` մօտ մէկուկէս ժամ, խօսեցի, ներկայացրեցի, հարցերին պատասխանեցի: Ու կարծում եմ` հանրութիւնը զգում է տարբերութիւնը: Բազմաթիւ հարցեր են հնչել, փորձել եմ պարզաբանել, կարծում եմ` ցանկութեան դէպքում մարդիկ կը տեսնեն իրական տարբերութիւնները: Իսկ ինչ վերաբերում է սահմանադրութեան փոփոխութեան պահանջին, գիտէք` այս արտայայտութիւնը արհեստածին է, որովհետեւ այդպէս չի լինում, ցանկացած երկրում այդպէս չի լինում, որ ժողովուրդի ինչ-որ մի ստուար զանգուած դուրս գայ ու պահանջի սահմանադրական բարեփոխումներ: Այդ գործը քաղաքական վերնախաւի, արհեստավարժների, մասնագէտների գործն է, ու մեր գործող սահմանադրութիւնը երկու տարբերակ է թոյլ տալիս: Առաջինը, որ կարող է նախաձեռնութիւնն անել Հայաստանի նախագահը, իսկ երկրորդն էլ` Հայաստանի Ազգային ժողովը: Ուրիշ որեւէ տարբերակ չկայ: Իսկ որ յայտարարւում է հասարակական պահանջ եւ այլն, սրանք արհեստածին յայտարարութիւններ են: Հասարակական պահանջի առկայութիւնը ես հասկանում եմ այսպէս` մեր այսօրուայ իրականութիւնը: Կան խնդիրներ ու այդ խնդիրները ստիպում են, որ այդ պահանջները կատարուեն: Սահմանադրական փոփոխութիւնների պահանջը դեռ չի նշանակում, որ պէտք է 100 հազար մարդ գայ փողոց ու յայտարարի, որ պահանջում է սահմանադրական բարեփոխումներ: Այդ գործընթացներն առաջնորդում են քաղաքական վերնախաւերը, քաղաքական ուժերը, մտաւորականներ, նրանք, ովքեր արհեստավարժ են, ու նրանց խնդիրն է հասարակութեանը, քաղաքացիներին բացատրել այդ տարբերութիւնները, նրանց խնդիրն է իրազեկել, համոզել, ներկայացնել, թէ ինչն է իրականութիւնը: Մենք դա ենք անում: Ցաւօք, նրանք, ովքեր ոչ են ասում, չեն մտնում բովանդակային քննարկումների մէջ:
Հ.- «Ոչ» ասողները նշում են, որ սահմանադրութեան փոփոխութեամբ բացառապէս իշխանութիւնների վերարտադրութեան խնդիրն է լուծուելու:
Պ.- Հազար տարի խօսեցինք այդ վերարտադրման մասին, այս սահմանադրութիւնը միշտ էլ տուել է վերարտադրուելու հնարաւորութիւն, իշխանութիւնները միշտ էլ վերարտադրուել են, ու դա որպէս պատճառ բերելն անիմաստ է:
