ԳԱԱ արեւելագիտութեան հիմնարկի տնօրէն, թուրքագէտ Ռուբէն Սաֆրաստեանը Թուրքիա-Ազրպէյճան յարաբերութիւնների հետագայ նոր զարգացումների միտումներ չի տեսնում: «Թերթ. ամ.»-ի հետ զրոյցում անդրադառնալով այդ երկու երկրների յարաբերութիւններին` մասնաւորապէս Թուրքիայում ստեղծուած ներքին եւ արտաքին քաղաքականութեան լարուածութեանը, ինչպէս նաեւ` ղարաբաղ-ազրպէյճանական սահմանում Ազրպէյճանի գործողութիւններին, թուրքագէտն ասաց, որ ըստ էութեան շարունակւում է երկու երկրների համագործակցութիւնը որոշակի ոլորտներում:
«Պարզապէս պէտք չէ մոռանալ, որ երկու երկրների միջեւ գոյութիւն ունի համաձայնագիր-պայմանագիր, որտեղ նշուած է, որ անհրաժեշտութեան դէպքում Թուրքիան կարող է Ազրպէյճանին ցոյց տալ օգնութիւն հնարաւոր բոլոր միջոցներով», նշեց նա:
Ռուբէն Սաֆրաստեանն ասում է, որ Ազրպէյճանի նկատմամբ աշխուժացել է ե՛ւ Ռուսաստանի, ե՛ւ Իրանի քաղաքականութիւնը, բայց դեռեւս Ազրպէյճանի դիրքորոշման մէջ սկզբունքօրէն փոփոխութիւններ արտաքին քաղաքականութեան ոլորտում չեն գրանցւում:
«Ազրպէյճանը շարունակում է իր քաղաքականութիւնը տարածաշրջանում եւ աշխարհում, որի հիմնական նպատակն է երկրի վերնախաւի համար լաւագոյն պայմաններ ստեղծել` քարիւղի եւ կազի վաճառքից շահոյթներ ստանալու», նկատեց արեւելագիտութեան հիմնարկի տնօրէնը:
Խօսելով Թուրքիայի ներքաղաքական զարգացումների մասին` թուրքագէտն ասաց, որ Արդարութիւն եւ բարգաւաճում կուսակցութեան գործունէութիւնն ի սկզբանէ եւ մինչեւ օրս հիմնականում ուղղորդւում է Թուրքիայի նախագահ Ռեճեփ Թայիփ Էրտողանի կողմից: Պարզապէս, ըստ նրա, յաճախ Էրտողանը գործում է շատ անկանխատեսելի: Այն վիճակը, որում հիմա յայտնուել է Թուրքիան, զգալիօրէն Էրտողանի գործունէութեան արդիւնքն է:
«Սա նոր երեւոյթ է Թուրքիայի համար, մի կողմից երկրի ներսում քաղաքական ճգնաժամ տեղի ունեցաւ, որի արդիւնքում վաղաժամկէտ ընտրութիւններ նշանակուեցին, չյաջողուեց քոալիսիոն ստեղծել, միւս կողմից` երկրի արտաքին քաղաքականութեան ոլորտում Թուրքիան աւելի է մխրճւում տարածաշրջանային խնդիրների մէջ», ասաց թուրքագէտը:
Նրա խօսքով, Էրտողանի արտաքին եւ ներքին քաղաքականութիւնն իր վրայ կրում է արկածախնդրութեան շատ վառ արտայայտուած դրոշմ: Թուրքիան դրանից միայն տուժում է: Արտաքին քաղաքականութեան ոլորտում Էրտողանի եւ նրա խմբակցութեան գործունէութիւնը նպատակ ունի Թուրքիային դարձնել տարածաշրջանում առաջատար քաղաքական ուժը, բայց դրա համար Թուրքիան չունի անհրաժեշտ միջոցներ:
Անդրադառնալով թուրք-քրտական բախումներին, որոնք տեղի են ունենում Արեւմտեան Հայաստանում, եւ պատասխանելով հարցին, թէ այդ լարուածութիւնն ինչ ազդեցութիւն կարող է ունենալ հայերի վրայ, թուրքագէտն ասաց. «Ինչ պետական կարգ էլ որ լինի Թուրքիայում, երբ սրւում է ներքին քաղաքական իրադրութիւնը, առաջին հերթին տուժում են հայերը: Դրա համար, ինչքան Թուրքիայում սրուի վիճակը, ինչքան թուրքական ուժերն աւելի ուժեղ հարուածներ հասցնեն քրտական շարժմանը, այնքան վտանգը հայ համայնքի վրայ ուժեղ կը լինի, ովքեր ապրում են Պոլսում, ինչպէս նաեւ` այն դաւանափոխ հայերի համար, ովքեր ապրում են Արեւմտեան Հայաստանում»:
