Բանակի օրուան առիթը ունեցաւ իր տխուր երեսը եւս, երբ շուրջ տարիէ մը ի վեր առեւանգուած 43 զինուորականներու եւ անոնցմէ հինգին նահատակութենէն ետք մնացեալներուն ճակատագիրը տակաւին կը մնայ անորոշ` սպասելով ներքին թէ արտաքին կողմերու խաղաղարար միջնորդութեանց:
Առեւանգեալ զինուորականներու ծնողներ Ռիատ Սոլհի մէջ իրենց լարած վրաններուն շուրջ իրենց ոճով նշեցին բանակին օրը` «Ձեր բացակայութեան տօն չկայ» կարգախօսով:
Անոնք այս առիթով պատկան կողմերէն եւ յատկապէս լիբանանեան իշխանութենէն պահանջեցին պարզել ու բացայայտել իրենց զաւակներուն ճակատագիրը:
Անոնք յիշեցուցին պատկան կողմերուն, թէ իրենց զաւակներուն ազատ արձակումը «անոնց ճիտին պարտքն է» կ՛ըսուի, սակայն «ցարդ ոչ մէկ հանդիպում կամ լուսաբանութիւն տրուեցաւ տարուող ճիգերուն գծով:
