ՀՄԸՄ-ի Լիբանանի Շրջանային վարչութեան կազմակերպած Մայիսեան փառատօնին ներկայ ոեւէ հայորդի արցունքով, յուզումի ու հպարտութեան խառն զգացումներով հեռացաւ Պուրճ Համուտի քաղաքապետարանի դաշտէն: Բացակաները անկասկած կորսնցուցին վայելքը յատուկ փառատօնի մը, որ վերջին տասնամեակին լաւագոյնն էր իր բովանդակութեամբ եւ կազմակերպուածութեամբ, առանց թերգնահատելու նախկին տարիներու փառատօները: Այս տարուան փառատօնը իւրայատուկ էր Ցեղասպանութեան 100-ամեակի յիշատակութեամբ եւ խրոխտ քայլերով եւ աննահանջ դէպի ՀՄԸՄ-ի յաղթանակի հարիւրամեակ` 2018 ընթանալու հրաւէրով: Ցեղասպանութենէն վերապրած 105-ամեայ մամիկին ներկայութիւնն ու սկաուտական ձեռային աշխատանքի իւրայատուկ արդիւնք Ծիծեռնակաբերդէն ջահավառումը յուզեց բոլորը անխտի՛ր: Ան անքակտելի կապն էր Ցեղասպանութեան սերունդին ու նոր սերունդի ներկայացուցիչներուն միջեւ: Կենդանի վկայութիւն եւ խորհրդանիշ հանդիսացող մամիկը իր լուռ, սակայն միաժամանակ հատորներ լեցնող, հարիւրամեայ պատմութիւն մարմնաւորող ներկայութեամբ իր անջնջելի դրոշմը ունեցաւ բոլորին վրայ:
Հպարտութեամբ լեցուեցանք ի տես տողանցող «Հայկական բանակ»-ին` ՀՄԸՄ-ի սկաուտական ու մարզական շարքերուն, ԼԵՎԱՄ-ի մասնակից վարժարաններու աշակերտներուն եւ ՀՅԴ-ԼԵՄ-ի երիտասարդներուն: Լիբանանահայ երիտասարդութիւնն էր տողանցողը, լիբանանահայութեան ապագան` վստահութիւն ներշնչող ու հաստատաքայլ:
Սակայն կայ այլ իրականութիւն մըն ալ, որ ընդհանրապէս շուքի մէջ կը մնայ: Իրողութիւն է, որ այս բոլորին ետին կանգնած է անխօս, անշշուկ, աներեւոյթ «Կամաւոր բանակ» մը` Շրջանային վարչութիւն, Շրջանային Սկաուտական խորհուրդ եւ Շրջանային խմբապետութիւն, որոնց ամիսներու աշխատանքի ու ծրագրումի արդիւնքն էր, որ լիբանանահայութիւնը վայելեց կիրակի օր: Անոնց յոգնած, արեւախանձ դէմքերուն վրայ գոհունակութեան ժպիտ մը կարելի էր նշմարել փառատօնին աւարտին: Դաշտին վրայ կատարուած շաբաթական փորձերը, յաճախ ծագող դժուարութիւններն ու իրենց առօրեայ աշխատանքին կողքին փառատօնը լաւագոյնս իրականացնելու վճռակամութիւնը յաղթանակած էր: Այդ լուռ ու ժրաջան աշխատողներուն յաղթանակին իրագործման վստահաբար օժանդակած էին բոլոր մասնաճիւղերու խմբապետական կազմերն ու սկաուտական խորհուրդները, սակայն բեռին ծանրութիւնը կրած էին իրենք` արժանապէս:
Այսօր, երբ գոհունակութեամբ ու հպարտութեամբ կը յիշենք կիրակի օրուան Մայիսեան փառատօնը, յիշենք նաեւ, որ ՀՄԸՄ-ի «Կամաւոր բանակ»-ին զոհողութեան արդիւնքն է, որ վայելեցինք բոլորս: Շնորհակալութի՛ւն այդ «Կամաւոր բանակ»-ի արեւախանձ դէմքով ու նուիրումով յոգնած բոլոր անդամներուն, որոնք առիթ ընծայեցին, որ կրկին գօտեպնդուինք ու հպարտանանք մեր հայկականութեամբ:
ՆԵՐԿԱՅ ՄԸ
