Երկուշաբթի, 1 յունիս 2015-ի առաւօտեան, Արամ Ա. կաթողիկոս այցելեց Պոսթընի Ազգային Ս. Ստեփանոս վարժարանը, ընկերակցութեամբ Միացեալ Նահանգներու Արեւելեան թեմի առաջնորդ Օշական արք. Չօլոյեանի, առաջնորդական փոխանորդ Անուշաւան եպս. Դանիէլեանի եւ միաբան հայրերու: Դպրոցին մուտքին Արամ Ա. կաթողիկոս դիմաւորուեցաւ Ս. Ստեփանոս եկեղեցւոյ հոգեւոր հովիւ Անդրանիկ Ա. քհնյ. Պալճեանի, վարժարանի հոգաբարձութեան, տնօրէն Հուրի Պոյամեանի եւ ուսուցչական կազմին կողմէ:
Վարժարանի տնօրէնը բարի գալուստի խօսք արտասանեց եւ շնորհակալութիւն յայտնեց վեհափառ հայրապետին, որ իր խճողուած հովուապետական այցելութեան ծրագիրին մէջ յատուկ տեղ տուած էր Ս. Ստեփանոս վարժարանի աշակերտութեան:
Վեհափառ հայրապետը նախաճաշ ըրաւ վարժարանի աշակերտութեան հետ: Ապա, դպրոցին աշակերտները ներկայացուցին փունջ մը երգեր ու արտասանութիւններ: Յայտագիրի աւարտին աւարտական դասարանի աշակերտները Մայիս 28-ի առիթով` դպրոցի դաստիարակչական հայաստանագնացութեան ծրագիրին եւ իրենց ուղեւորութեան թարմ տպաւորութիւնները բաժնեցին:
Վեհափառ հայրապետը գնահատեց եկեղեցւոյ եւ վարժարանի հոգաբարձական կազմերը, տնօրէնութիւնը, ուսուցչական կազմն ու ծնողները` իրենց յանձն առած բոլոր զոհողութեանց համար: Ապա, աշակերտներուն ուղղելով իր խօսքը ըսաւ, թէ պէտք է հայոց լեզուին նկատմամբ յատուկ սէր եւ հետաքրքրութիւն ունենան, հպարտ զգան հայ ըլլալնուն համար եւ օր մը իրենց կարգին մասնակից դառնան համայնքի կեանքին:
Աւարտին, վեհափառ հայրապետը շրջեցաւ վարժարանի բոլոր դասարանները եւ զրուցեց ու մտերմիկ պահեր ունեցաւ աշակերտներուն հետ: վեհափառ հայրապետը մօտէն հետաքրքրուեցաւ աշակերտութեան հայեցի առողջ դաստիարակութեան եւ քրիստոնէական կազմաւորման համար դպրոցին մշակած ծրագիրներով:
Պոսթընի Ս. Ստեփանոս
Եկեղեցւոյ Մէջ
Կիրակի, 31 մայիս 2015-ին, Արամ Ա. կաթողիկոս Ս. եւ անմահ պատարագ մատուցեց եւ հայրապետական պատգամ փոխանցեց Պոսթընի Ս. Ստեփանոս եկեղեցւոյ մէջ:
Վեհափառ հայրապետը իր պատգամին մէջ ըսաւ. «Սէրը քրիստոնէական կեանքին առանցքն է: Առանց սիրոյ կարելի չէ քրիստոնէական կրօնը հասկնալ իր ճշմարիտ իսկութեամբ: Աստուած սիրոյ անսպառ աղբիւր է` ստեղծագործութիւնը իր ամբողջութեան մէջ արդիւնք է Աստուծոյ սիրոյն: Աւետարանիչին համաձայն, Աստուած այնքան սիրեց մարդը, որ երկինքէն երկիր իջաւ, երբ երկիրը հեռացած էր երկինքէն: Աստուած մեզի նման մարդ դարձաւ, որովհետեւ սիրեց մարդը»:
Ապա, Արամ Ա. կաթողիկոս շեշտեց սիրոյ հրամայականին կարեւորութիւնը մեր ներկայ պայմաններուն մէջ: «Այսօր եւս, ա՛յս է մեր եկեղեցւոյ պատգամը մեր ժողովուրդի զաւակներուն առանց խտրութեան: Պէտք է զիրար սիրենք, որքան ալ տարբեր ըլլան մեր տեսակէտները, մօտեցումներն ու ծրագիրները: Պէտք է զիրար սիրենք, որովհետեւ մենք բոլորս նոյն ազգին, նոյն եկեղեցւոյ եւ նոյն հայրենիքին կը պատկանինք: Մենք բոլորս նոյն պայքարին` պահանջատիրական պայքարին մէջ ենք: Այդ պայքարին մաս կը կազմեն մեր ժողովուրդին, մեր եկեղեցւոյ` ազգային, բարոյական ու հոգեւոր արժէքները, որոնք մեզ քով-քովի կը բերեն եւ սիրոյ օղակով կը շղթայեն իրարու: Սէ՛րն է, որ մեր ժողովուրդը միացուց պատմութեան ընթացքին: Հետեւաբար, սէրն ու միասնականութիւնը պէտք է մղիչ ուժը դառնան մեր ժողովուրդի զաւակներուն գործին ու կեանքին», ընդգծեց վեհափառ հայրապետը:
Փրովիտընսի Սրբոց Վարդանանց
Եկեղեցւոյ Մէջ
Շաբաթ, 30 մայիս 2015-ին, Արամ Ա. կաթողիկոս իր Միացեալ Նահանգներու Արեւելեան թեմին հովուապետական այցելութեան շքախումբին ընկերակցութեամբ այցելեց Փրովիտընսի Ռոտ Այլընտ գերեզմանատան Հայոց ցեղասպանութեան նահատակ սուրբերուն յիշատակին կառուցուած յուշարձանը, ուր կատարուեցաւ կարճ արարողութիւն` երգուեցաւ «Գոչեմք առ քեզ» նահատակներու նուիրուած շարականը եւ «Քրիստոս Աստուած մեր» մաղթանքը:
Ապա, Արամ Ա. կաթողիկոս ուղղուեցաւ նոյն քաղաքի Սրբոց Վարդանանց եկեղեցին, ուր դիմաւորուեցաւ հոգեւոր հովիւներուն եւ շրջանին մէջ ծառայող քահանայ հայրերուն, օտար եկեղեցականներուն, հոգաբարձութեան, ՀՄԸՄ-ի սկաուտներուն եւ ժողովուրդին կողմէ: Վեհափառ հայրապետը հացի եւ աղի աւանդական օրհնութիւնը կատարելէ ետք, «Հրաշափառ»-ի երգեցողութեամբ թափօրով ուղղուեցաւ եկեղեցի ու դասին մէջ կատարեց «Կանոնական» աղօթք: Միացեալ Նահանգներու Արեւելեան թեմի առաջնորդ Օշական արք. Չօլոյեան յանուն եկեղեցական դասուն եւ Սրբոց Վարդանանց եկեղեցւոյ ժողովուրդին բարի գալուստ մաղթեց վեհափառ հայրապետին եւ հրաւիրեց փոխանցելու հայրապետական պատգամը:
Վեհափառ հայրապետը իր պատգամին մէջ ըսաւ, թէ «Հայոց ցեղասպանութեան 100-ամեակը մեզմէ իւրաքանչիւրին համար յիշեցում մըն է, որ Քրիստոսի նկատմամբ մեր ունեցած յոյսը առաւել եւս զօրացնենք` այդ յոյսով ծաղկեցնելու եւ պայծառացնելու մեր անհատական թէ հաւաքական կեանքը»:
