Անկախութեան տարեդարձին առթիւ դաշնակցական թերթի աշխատակիցի մը համար ամէնէն դիւրին գործը խմբագրական գրելն է:
Հայաստանի անկախ պետականութեան հզօրացման ի խնդիր, յանձնառութեան հերթական վերհաստատումով սկսող ու հայ ժողովուրդի ազգային իղձերու կատարման նուիրուելու պատրաստակամութեամբ աւարտող խմբագրականը կրնայ օրուան պատշաճութեան հանդերձանքով գրութեան մը տեղը դրուիլ կա՛մ ընթերցուելէ ետք, կա՛մ ալ նոյնիսկ առանց ընթերցուելու` պարզապէս մոռցուիլ: Որքան ալ պնդենք, որ նման խմբագրականներ կրնան ընթերցողի հոգիի ու միտքի խորքերուն հետք մը ձգել, զայն ոգեւորել, կամ հետագայ աշխատանքներու մասնակից ըլլալու նախապատրաստել, դժուար պիտի ըլլայ նման բան ապացուցելը:
Յամենայն դէպս խմբագրականը կը գրուի ու կը գրաւէ իր պատուական տեղը թերթի էջերուն վրայ, իսկ անոր իմաստաւորումը կու գայ միայն խօսքէն գործի անցումով:
Դաշնակցութիւնը կը յաւակնի եւ իր պատմութեամբ ապացուցած է, որ խօսքը գործի վերածելը իր էութեան ամէնէն հարազատ յատկանիշներէն է, իր վարկի ու հեղինակութեան հիմնական աղբիւրներէն: Խմբագրական խօսքը, առաւել եւս, գործի ու աշխատանքի ուղենիշ պէտք է ըլլայ, ուրեմն իւրաքանչիւր բառի, իւրաքանչիւր նախադասութեան համար, ուշ կամ կանուխ, հաշիւ պիտի տրուի, հաշիւ պիտի պահանջուի:
Հայ յեղափոխական դաշնակցութիւնը Հայաստանի անկախութեան, անկախ պետականութեան հզօրացման գործին ամբողջական նուիրումով աշխատելու, պայքարելու պատրաստակամ շարքայիններու կուսակցութիւնն է:
Հայ յեղափոխական դաշնակցութիւնը Հայաստանին ու հայ ժողովուրդի ազգային իղձերու իրականացման գործին նուիրումը ինքնին գերագոյն արժէք կը նկատէ` գիտակցելով, որ մեր հայրենիքի դիմագրաւած մարտահրաւէրները իր շարքայիններէն կը պահանջեն առաւելագոյն զոհաբերութիւն, ամբողջական յանձնառութիւն:
Անկախ Հայաստանի, Արցախի թէ սփիւռքի մէջ դաշնակցականի կամ դաշնակցականներու նուիրումը, յանձնառութիւնը գնահատելու միակ չափանիշը մեր հայրենիքի անվտանգութեան երաշխիքներու ամրութիւնն է, մեր ժողովուրդի բարգաւաճման մակարդակը, անոր ազատ, բարօր կեանքի պայմաններու ապահովումը:
