Անցնող շաբաթավերջին` 7, 8, 9, 10 (կալա) մայիսին Թէքէեան մշակութային միութեան «Երուանդ Օտեան» թատերախումբը Հայոց ցեղասպանութեան 100-ամեակին առիթով «Յակոբ Տէր Մելքոնեան» թատերասրահին մէջ հանրութեան ներկայացաւ «Գարնան երեք օրերը» թատերախաղով, հեղինակ եւ բեմադրիչ` Վաչէ Ատրունի:
Թատերական կտորին մէջ դերեր ստանձնած էին Յարութ Թորոսեան, Տիրան եւ Պեթի Սարգիսեաններ, Կասիա Թոփուշեան, Սթեֆանի Ղուկասեան, Մակի Վասիլեան, Առնօ Ճինանեան եւ Կարօ Պասմաճեան:
Վաչէ Ատրունի իր իսկ վկայութեամբ մեծ մտահոգութիւններով գրած է գործը` իրապաշտ կեանքի ճշգրիտ բնոյթ տալով անոր, որովհետեւ ըստ իրեն, անկարելի է անընդհատ խուսափիլ իրականութիւններէ:
Նիւթը կը խօսի թուրք դեսպանի մը մասին, որ ամէն օր մարզանք կ՛ընէ Լիւքսամպուրկի այգիին մէջ եւ օր մը մարզանք ըրած պահուն գետին կ՛իյնայ` հայ համալսարանական ուսանողի մը ներկայութեան: Կարծելով, որ դեսպանը մեռած է, հայ ուսանողը կ՛ամբաստանուի իբրեւ ահաբեկիչ: Սակայն յետոյ կը բացայայտուի, որ երիտասարդը անմեղ էր եւ դեսպանը իր ունեցած շաքարախտին պատճառով գետին ինկած եւ վիրաւորուած էր եւ հայ ուսանողը նոյնիսկ օգնած էր իրեն եւ անոր շնորհիւ փրկուած էր դեսպանին կեանքը:
Բեմադրիչը թատերախաղին մէջ ոչ հայ տիպարներու բերնով կ՛արծարծէ այն բոլոր ճշմարտութիւնները, որոնց մասին չենք խօսած 100 տարիէ ի վեր:
Երկրորդ արարին մէջ թրքերէն երկխօսութիւնը առկայ է թատերախաղը իրապաշտ դարձնելու միտումով: Թրքերէնով եղած խօսակցութիւնը կը բացայայտէ, որ բոլոր հայերը թրքերէն գիտեն եւ այդ իրողութիւնը, ըստ բեմադրիչին, սփիւռքահայերուն կարեւորագոյն արժէքներէն մին է: