Սիտնիի եւ Մելպուռնի մէջ մարտ-ապրիլ ամիսներուն ընթացքին տեղի ունեցան բազմաթիւ ձեռնարկներ` նուիրուած Հայոց ցեղասպանութեան 100-րդ տարելիցին:
Մարտ 22-ին տեղի ունեցաւ հայկական փառատօն մը, որուն մասնակցեցաւ աւելի քան 12 հազար մարդ: 19 ապրիլին կատարուեցաւ խաչքարի բացման արարողութիւն: 24 ապրիլին Սիտնիի եւ Մելպուռնի մէջ տեղի ունեցան քայլարշաւներ, յիշատակի երեկոներ: Սիտնիի հայ համայնքի 4000 հայորդիներ մասնակցեցան ՀՄԸՄ Աւստրալիոյ քայլարշաւին` առաջնորդութեամբ շեփորախումբին եւ միութեան անդամներուն: Նոյն օրը տեղի ունեցան բողոքի ցոյցեր` երկու քաղաքներուն թրքական դեսպանատուներուն առջեւ: Սիտնիի մէջ հայ ցուցարարները հանդիպեցան 500 թուրք ցուցարարներու, որոնք փորձեցին բարձր երաժշտութեամբ եւ պարերով խանգարել ցոյցը, սակայն փորձը ապարդիւն մնաց:
Տեղի ունեցաւ նաեւ սեմինար մը` «Վերադարձ դէպի արմատներ» խորագիրով, որուն մասնակցեցան աւելի քան 300 հայ աշակերտներ:
Այս ձեռնարկներու ծիրին մէջ մարդու իրաւուքներու պաշտպան, փաստաբան Ճեֆրի Ռոպըրթսոն հզօր ելոյթ մը ունեցաւ, որուն ընթացքին փաստեց, թէ 1915-ին Օսմանեան կայսրութեան կողմէ կատարուած հայերու ջարդերը եւ բռնի տեղահանումները ցեղասպանութիւն կը կոչուի` մեղադրելով աւստրալիական կառավարութիւնը, որ կը խոնարհի այս հարցով Թուրքիոյ կողմէ բանեցուցած ճնշումին առջեւ: Երկար տարիներու Հայոց ցեղասպանութեան ճանաչման ջատագով Հոքի իր յայտարարութեան մէջ շեշտեց, որ պատշաճ ճանաչումը պատմական ճշմարտութիւններու, ինչպէս Հայոց ցեղասպանութիւնը, մեզ պիտի մղէ ըլլալու աւելի շրջահայեաց, կանխելու համար որեւէ փորձ` կրկնելու այս ահաւոր իրադարձութիւնը:
