ՆԱՐԻՆ ԱԴԱՄԵԱՆ
Ինչպէս առակագիր Եզովբոս ըսած է` «Ոչ մէկ բարի գործ, որքան ալ փոքր ըլլայ անիկա, երբեք ի զուր եղած չ՛ըլլար», այդպէս ալ մենք այս խօսքէն ու գաղափարէն մեկնած, իբրեւ ազգային վարժարանի` Ազգային Եղիշէ Մանուկեան քոլեճի աշակերտներ, անգամ մը եւս այս տարի մասնակցեցանք Լիբանանահայ օգնութեան խաչի կազմակերպած հանգանակութեան, որովհետեւ իբրեւ հայ երիտասարդներ` նուազագոյն ներդրումը, որ կրնանք ունենալ ԼՕԽ-ի կատարած բոլոր գործերուն դիմաց, նիւթապէս օժանդակել է մեր կարողութիւններուն չափով, մանաւանդ` այսպիսի հանգանակութիւններու ժամանակ:
Արդեօք ինչո՞ւ ամէն տարի այս հանգանակութեան բոլորս ձեռք կ՛երկարենք, արդեօք ինչո՞ւ հայ պատանին կամ երիտասարդը չի մերժեր օժանդակել: Պատասխա՞ն: Պատասխանը շատ յստակ է. որովհետեւ մենք իբրեւ հայկական վարժարանի աշակերտներ` լաւապէս գիտենք ու կը վստահեցնենք, թէ ԼՕԽ-ական կիները իրենց թանկագին ժամերը կը տրամադրեն հասնելու համար կարօտեալին, անտէր ծերունիին, կարիքաւոր աշակերտին, հասնելու համար հիւանդին…
Այս բոլորը կրնանք իրագործել մենք` անձնապէս ու մեզի նման մտածող անձերու նուիրատուութիւններով` կաթիլ կաթիլ հաւաքուած փոքր գումարներով:
Ազգ. Եղիշէ Մանուկեան քոլեճ
