Սօսէ, Սօսի կամ Սօսուն պարզ գիւղացի աղջիկ մըն էր Ախլաթ գաւառի Սոխորդ գիւղէն, որ 13 տարեկանին ամուսնացաւ ապագայ նշանաւոր ֆետայի Սերոբ Աղբիւրի կամ Սերոբ փաշայի հետ:
1890-ական թուականներուն ամուսինը պանդխտութեան գնաց, իսկ Սօսէն Սոխորդ մնաց: Երիտասարդ գեղջկուհիին վրայ խոր տպաւորութիւն ձգեցին իր ամուսինին Առաքել հօրեղբօր հայրենասիրական պատմութիւնները:
1895-ին, երբ ամուսինը Ախլաթ վերադարձաւ եւ սկսաւ քարոզել` «Տղա՛ք, առանց հացի մնացէք, առանց զէնքի մի՛ մնաք». Սօսէն իր կողքին էր` գաղափարակիցն ու գործակիցը:
1899-ին Սերոբի թաքստոցն էր Կելիկիւզեան գիւղը: Երբ թշնամին գիւղը պաշարեց, Սերոբ ութ ժամ անընդհատ կռուեցաւ: Երբ թշնամի գնդակ մը վերջ դրաւ ամուսինին կեանքին` Սօսէն անմիջապէս անոր ձեռքէն ինկած հրացանը առաւ եւ շարունակեց կրակել:
Շուտով թուրք զինուորներ, իրենց հրամանատարին գլխաւորութեամբ, իր դիրքը հասան, յարձակեցան անկենդան Սերոբի վրայ, կտրեցին գլուխը, իսկ կալանաւոր Սօսէն նախ Մուշ տարին, ապա նետեցին Բաղէշի բանտը:
Բանտէն ազատելէ ետք Սօսէ Կովկաս անցաւ: Ան տեսաւ իր ամուսինին երազներուն իրականացումը` Հայաստանի Հանրապետութիւնը: Համայնավարներու ներխուժումէն ետք անցաւ Պոլիս, ապա Եգիպտոս եւ Աղեքսանդրիա հաստատուեցաւ:
Սօսէ մեռաւ Աղեքսանդրիա, 1951, 1998 մայիս 28-ին, Հայաստանի անկախութեան 80-ամեակին առիթով, ՀՕՄ-ի նախաձեռնութեամբ, հայ ժողովուրդը հանդիսաւոր արարողութեամբ հայրենի հողին յանձնեց իր անմահ դստեր` Սօսէ Մայրիկի Աղեքսանդրիայէն (Եգիպտոս) բերուած աճիւնները: Անոնք ամփոփուեցան Եռաբլուրի պանթէոնին մէջ:
