Հովանաւորութեամբ հռչակաւոր քանդակագործ, նկարիչ եւ բանաստեղծ Ռուտի Ռահմէի, գործակցութեամբ Հայոց
ցեղասպանութեան 100-ամեակի Լիբանանի Կեդրոնական մարմինին եւ կազմակերպութեամբ «Այբ Թու Զէտ» ակադեմիոյ, ուրբաթ, 10 ապրիլ 2015-ին, երեկոյեան ժամը 7:00-ին, տեղի ունեցաւ «Գունաւոր առաջին տասնամեակ» խորագրեալ ցուցահանդէսին բացումը, Ժէլ էլ Տիպի «Սիւրֆաս լիպր» սրահին մէջ:
Հայոց ցեղասպանութեան 100-ամեակի Լիբանանի Կեդրոնականա մարմինին խօսքը փոխանցեց Վաչէ Նաճարեան, որ լուսարձակի տակ առաւ արուեստին կարեւորութիւնը` իբրեւ հիմք մշակոյթի եւ մարդկայնութեան: Ան դիտել տուաւ, որ 100 տարի առաջ ոճրագործ թուրքը այս պատկերին հակառակը բեմադրեց, երբ կոտորեց ազգ մը ամբողջ` փորձելով ոչնչացնել զայն ու անոր մշակոյթը: Բայց եւ այնպէս հայութիւնը վերապրեցաւ, կազմակերպեց մեծաթիւ նախաձեռութիւններ եւ մշակութային ձեռնարկներ, որոնց կարգին այս ցուցահանդէսը, ըսաւ Վ. Նաճարեան` աւելցնելով, որ այդ բոլորը փաստ են հայութեան վճռականութեան եւ այն իրողութեան, որ հայութիւնը կարողութիւն ունի միջազգային մշակոյթ ստեղծելու եւ տաղանդը ունեցող ժողովուրդ է:
Վաչէ Նաճարեան խօսեցաւ «Այբ թու զէտ» արուեստի ակադեմիոյ կարեւոր ու շնորհակալ առաքելութեան մասին` հաստատելով, որ տարուած գործունէութիւնը մարմնաւորումն է Ցեղասպանութենէն ճողոպրածներու թոռներուն կամքին` կառչելու գեղեցիկին, վսեմին եւ մարդկային վեհ արժէքներւոն:
Աւարտին ան ողջունեց ուսուցիչ Մարալ Փանոսեանը` շնորհակալութիւն յայտնելով տարուած արդիւնաւէտ ու կարեւոր աշխատանքին համար:
Օրուան հովանաւորը` հռչակաւոր քանդակագործ, նկարիչ եւ բանաստեղծ Ռուտի Ռահմէն փոխանցեց իր սիրտի խօսքը: Ան անդրադարձաւ 1915-էն` Մեծ Եղեռնէն վերապրած հայերուն, որոնք հասան Լիբանան` դառնալով անբաժան մաս մը Լիբանանի ընկերութեան: Ռահմէ նաեւ շեշտեց կարեւոր դերակատարութիւնը լիբանանահայուն, որ միշտ ալ դերակատարութիւն ունեցած է լիբանանեան մշակոյթը մշակելուն եւ տարածելուն մէջ: Ան տպաւորիչ ասմունքով փակեց իր խօսքը:
Ապա տեղի ունեցաւ երկու մրցանակներու յանձնում` «Այբ թու զէտ» ակադեմիոյ տնօրէնութեան կողմէն ակադեմիոյ երեք լաւագոյն աշակերտներու: Առաջին մրցանակը, որ նուիրուած էր 100-ամեակին, ստացաւ Սիլվիա Սէրայտարեանը, երկրորդ մրցանակը, որ նուիրուած էր Փայլակ եւ Աստղիկ Փանոսեաններուն կողմէ, ստացան Մարիա Գասպարեանն ու Քարլա Ապի Զէյտ:
«Այբ թու զէտ» ակադեմիոյ տնօրէնութեան խօսքը փոխանցեց Մարալ Փանոսեան: Ան նախ շնորհակալութիւն յայտնեց անոնց, որոնք ոչ մէկ ճիգ խնայեցին սոյն հանդիսութիւնը յաջողցնելու համար: «Մենք ամբողջացուցինք մեր ճանապարհի առաջին վտանգաւոր հանգրուանը` ունենալով տասը գունաւոր տարիներ: Այսօր Լիբանանի արուեստասէր հանրութեան այս ցուցահանդէսով կը ներկայացնենք մեր ակադեմիոյ երրորդ շրջանաւարտ հունձքը, որ կը բաղկանայ 21 տաղանդաւոր շրջանաւարտներէ»: Ան բախտաւոր նկատեց ինքզինք, որ կրցած է Ժիրայր Փանոսեանի հետ գործակցաբար ի յայտ բերել 21 տաղանդաւոր շրջանաւարտներու գործերը` զանոնք նուիրելով Լիբանանին եւ իբրեւ ծաղկեփունջ զետեղելով Ցեղասպանութեան նահատակներու կոթողին առջեւ:Փանոսեան իր խօսքը փակեց բարի երթ մաղթելով շրջանաւարտներուն:
Ապա Մարալ եւ Ժիրայր Փանոսեաններ յուշանուէրով մը պարգեւատրեցին օրուան հովանաւորները:
Նշենք, որ շրջանաւարտներուն ստեղծագործութիւններուն մէջ զգալի էր անոնց թէ՛ ակադեմական մեթոտի բծախնդրութիւնը, որուն ազդեցութիւնը կու գայ իրենց ուսուցիչէն` Ժիրայր Փանոսեանէն, թէ ա՛լ շօշափելի էր անոնց անձնական երեւակայութեան անսահմանութիւնը, զոր Մարալ Փանոսեանի ցուցմունքներով կրցած էին բացայայտել գեղարուեստական գեղեցիկ նկարչութիւններով:
Ապա տեղի ունեցաւ վկայականի բաշխում` Ժիրայր եւ Մարալ Փանոսեաններու եւ օրուան հովանաւորներ Ռուտի Ռահմէի եւ Սեդա Խտըշեանի ձեռամբ:
