Շաբաթ, 14 մարտի երեկոյեան ժամը 6:00-ին, Հայկազեան համալսարանի հանդիսասրահին մէջ «Ծաղիկ» գրական հանդէսը իւրայատուկ ձեռնարկով մը նշեց զօրավար Անդրանիկ Օզանեանի ծննդեան 150-ամեակը:
Բարի գալուստի խօսքին մէջ «Ծաղիկ» հանդէսի խմբագիր Ասպետ Ռուբինեան նախ շնորհակալութիւն յայտնեց Հայկազեան համալսարանին` իր հանդիսասրահը զօրավար Անդրանիկին նուիրուած այս ձեռնարկի կազմակերպման տրամադրելուն համար, ապա ողջունեց ներկայութիւնը Հայաստանի Հանրապետութեան սփիւռքի նախարար Հրանուշ Յակոբեանին, որ ստանձնած էր այս ձեռնարկին հովանաւորութիւնը: Ապա ամպիոն հրաւիրեց նախարարը` ներկաներուն ուղղելու իր ողջոյնի խօսքը:
Նախարար Հրանուշ Յակոբեան իր ուրախութիւնը յայտնեց Լիբանանի մէջ գտնուելուն համար` նշելով, որ լիբանանահայ համայնքը իր ազգային շունչով օրինակելի է ուրիշ հայ համայնքներուն համար: Սփիւռքի նախարարը ընդգծեց, որ մեր հերոսներուն ու ֆետայիներուն շնորհիւ էր գլխաւորաբար, որ հայութիւնը քիչ թէ շատ դէմ դրաւ թրքական եաթաղանին: Ան իր համոզումը յայտնեց, թէ չկայ հայ մը, որուն սիրտը չթրթռայ զօրավար Անդրանիկի անունը տալու ընթացքին: «Այսօր, մեր պատմութեան այս օրհասական պահուն, հայրենիքի սահմանները կը պահպանեն հայոց բանակին զինուորները, որոնք դաստիարակուած են քաջ Անդրանիկի շունչով», ընդգծեց նախարար Յակոբեան:
Ան ըսաւ, որ սփիւռքի նախարարի իր պարտականութիւններուն բերումով ինք կը հետեւի սփիւռքի մէջ հրատարակուող լրատուամիջոցներու եւ մամուլի գործունէութեան, այս առումով գնահատելով «Ծաղիկ»-ի դերակատարութիւնը, անոր խմբագիր Ասպետ Ռուբինեանը պարգեւատրեց «Մայրենիի դեսպան» շքանշանով:
Պարգեւատրումին համար շնորհակալութեան եւ երախտագիտութեան խօսքէ ետք Ռուբինեան հրաւիրեց այս առիթով յատուկ Երեւանէն հրաւիրուած օրուան բանախօսը` բանասիրական գիտութիւններու թեկնածու, Երեւանի «Եղիշէ Չարենց»-ի անուան գրականութեան եւ արուեստի թանգարանի տնօրէն, անդրանիկագէտ դոկտ. Կարօ Վարդանեանը: «Զօրավար Անդրանիկ Օզանեանի սաւառնող եւ անպարտելի ոգիին վերադարձը» խորագիրը կրող բանախօսութեան ընթացքին դոկտ. Վարդանեան յայտնեց, որ զօրավար Անդրանիկի տիպարը ոչ մէկ ձեւով կը տեղաւորուի պատմագրութեան տրամաբանութեան մէջ: Անոր կերպարը, բացի մեր ազգային դիւցազնավէպի Սասունցի Դաւիթի կերպարէն, ուրիշ ոչ մէկ ձեւով կը բնութագրուի: Սակայն մինչ Սասունցի Դաւիթի կերպարը իր վրայ կրեց նաեւ իր ժողովուրդին թերութիւնները, զօրավար Անդրանիկ զերծ մնաց այդ թերութիւններէն եւ ոչ մէկ ձեւով կորսնցուց իր զգօնութիւնը: «Մեր ժողովուրդին համար անյարիր է մէկ մարդու ետեւէն երթալը, սակայն Անդրանիկ բացառութիւն էր, անոր ետեւէն հարիւր հազարաւորներ գացած են», ըսաւ բանախօսը:
Դոկտ. Կարօ Վարդանեան նշեց, որ արուեստի ոչ մէկ ճիւղի ընդմէջէն զօրավար Անդրանիկի կերպարը կարելի եղաւ լաւապէս ներկայացնել, բացի ժողովրդային բանահիւսութենէն: Ազգային այս հերոսը, որ կը պատկանի համայն հայութեան, իր ժամանակակիցներուն կողմէ լաւապէս չհասկցուեցաւ, սակայն մնաց իր բարձր պատուանդանին վրայ: Այս առումով բանախօսը նշեց, որ Անդրանիկ օտարներուն կողմէ աւելի գնահատուած է, քան իւրայիններուն կողմէ` այս ծիրին մէջ նկատել տալով, որ վերջին տասնամեակներուն ռուսական պատմագրութիւնը յատուկ կերպով կ՛անդրադառնայ Համաշխարհային Ա. պատերազմի դէպքերուն եւ զօրավար Անդրանիկին: «Զօրավար Անդրանիկի կենդանի ներկայութիւնը այսօր աւելի քան անհրաժեշտ է մեզի համար` մեր ազգային միասնականութեան ամրապնդման իմաստով», եզրափակեց դոկտ. Կարօ Վարդանեան:
Բանախօսութեան աւարտին «Ծաղիկ» գրական հանդէսին կողմէ Ասպետ Ռուբինեան յատուկ յուշանուէր մը յանձնեց օրուան բանախօսին: Գործադրուեցաւ գեղարուեստական կոկիկ յայտագիր: Լիբանանահայ յայտնի ասմունքող Անի Եփրեմեան ասմունքեց օրուան խորհուրդը փոխանցող քերթուած մը, Շողեր Կրպոյեան դաշնակի վրայ նուագեց Առնօ Բաբաջանեանի «Էլեկիա» եւ «Վաղարշապատի պար» կտորները, իսկ Նժդեհ Պոտրումեան մեներգեց «Իբրեւ արծիւ»-ը եւ «Յուշարձաններ»-ը:
