Երէկ` կիրակի, 15 մարտ 2015-ին, Նոր Մարաշի Սրբոց Քառասնից Մանկանց եկեղեցւոյ անուանակոչութեան տօնն էր: Առ այդ, առաւօտեան ժամը 9:00-ին Լիբանանի հայոց թեմի առաջնորդ Շահէ եպս. Փանոսեան հասաւ Արաքս թաղի մուտքը, ուր արժանացաւ ժողովրդային ընդունելութեան: Ապա, առաջնորդութեամբ ՀՄԸՄ-ի շեփորախումբին, թափօրը ուղղուեցաւ Սրբոց Քառասնից Մանկանց եկեղեցի, ուր մատուցուեցաւ Ս. պատարագ:
Յընթացս Ս. պատարագին, առաջնորդ սրբազանը օծեց 2 սրբապատկերներ, որոնք եկեղեցւոյ նուիրուած էին Հրաչ Յակոբեանի եւ Յակոբ Քէշիշեանի կողմէ: Այս սրբապատկերները գծած են արուեստագէտներ Ռազմիկ Պերթիզլեան եւ Լուսին Գաբրիէլեան:
Իր քարոզին մէջ սրբազանը անդրադառնալով Սրբոց Քառասնից Մանկանց տօնին բացատրեց, որ 4-րդ դարուն ապրած այդ 40 զօրականները կը ծառայէին Հռոմէական կայսրութեան բանակին մէջ եւ անոնք անդրդուելի մնալով իրենց հաւատքին վրայ նահատակուեցան: Ան նկատել տուաւ, որ անցնող դարերուն այդ սուրբերուն յիշատակը մարդոց յիշողութենէն չհեռացաւ, եւ անոնց յիշատակով աշխարհի տարածքին կը գործեն եկեղեցիներ: Առ այդ, 40 սուրբերը մեր կեանքին համար ալ նշանակութիւն ունին, եւ այդ հասկացողութեամբ ամէն տարի կը նշենք անոնց տօնը, որպէսզի անոնց օրինակով անդրադառնանք, որ մեր կեանքին մէջ տեւող մեծութիւնները, տոկուն արժէքները անկասկած հիմնուած կ՛ըլլան հաւատքի ամրութեան վրայ:
Շարունակելով իր քարոզը` առաջնորդ սրբազանը յորդորեց ներկաները, որ իրենց երկիւղածութիւնը արտաքին երեւոյթ չմնայ, այլ դառնայ իրենց ներաշխարհը արտայայտող հաւատքի առիթ մը` շեշտելով, որ 40 զօրականներուն նախաձեռնութիւնը իրենց կեանքի ուղեցոյցը պէտք է հանդիսանայ: «Մեր կեանքին մէջ կան նուիրական արժէքներ եւ սրբութիւններ, որոնք պէտք է պաշտպանել հաւատքով», հաստատեց առաջնորդ սրբազանը` աւելցնելով, որ հակառակ անոր որ մենք պահեցինք անցեալի մեր ցեղային առաքինութիւնները եւ ազգային ձգտումները, սակայն բազմաթիւ արժէքներ մոռցանք եւ շատ բան կորսնցուցինք, որովհետեւ կուրցանք մեր հաւատքին մէջ` տկարանալով եւ հրաժարելով այն բոլոր արժէքներէն, որոնց երկրպագուներն էին Ցեղասպանութիւն ճանչցած ու ճաշակած սերունդները:
Հայոց ցեղասպանութեան 100-ամեակին առիթով առաջնորդ սրբազանը կոչ ուղղեց հաւատացեալ ժողովուրդին իմանալու, որ մեզ պատնէշի վրայ պահողը մեր մէջ գոյութիւն ունեցող հաւատքի ամրութիւնն է, եւ անոր կառչելով մենք կրնանք շարունակել ու պահել մեր գոյութիւնը եւ արձանագրել նորանոր նուաճումներ` ի շահ մեր հաւաքականութեան եւ ի խնդիր մեր յաւերժական հայրենիքին:
«Ի՞նչ հոգիով, ի՞նչ տեսակ հաւատքով եւ ինչպիսի՞ զգացումներով պիտի դիմաւորենք մեր հաւաքականութեան համար յատուկ նշանակութիւն ունեցող առիթը, ապրիլ 24-ը, եթէ մենք մեր հաւատքի ամրութեան մէջ չենք, ազգի կեանքին մասնակից չենք եւ ներկայ տագնապներուն մէջ չենք», հարց տուաւ առաջնորդ սրբազանը` յորդորելով ներկաները 40 սուրբերու կեանքը օրինակ առնելու, որպէսզի յաջորդ սերունդները տեսնելով ոգեւորուին եւ ապրին հաւատքի կեանք մը` խիզախութեամբ եւ գիտակցութեամբ:
Պատարագի աւարտին կատարուեցաւ մատաղօրհնէք:
Այնուհետեւ եկեղեցւոյ «Յակոբ եւ Սօսի Չիլինկիրեան» սրահին մէջ մատուցուեցաւ սիրոյ սեղան:
