11 փետրուար 2015-ին, Հայ կաթողիկէ Մեսրոպեան բարձրագոյն վարժարանի աշակերտութիւնը պատշաճ հանդիսութեամբ մը նշեց Սուրբ Վարդանանց տօնը` երգերու, ասմունքի, պարի ու թատերական պատկերներու ընդմէջէն ոգեկոչումը կատարելով վասն հայրենեաց ու վասն կրօնի նահատակուած հերոսներուն:
Հանդիսութեան գլխաւոր պատգամախօսն էր «Մասիս» շաբաթաթերթի պատասխանատու խմբագիր, Զալքայի Սուրբ Խաչ եկեղեցւոյ ժողովրդապետ Սեպուհ վրդ. Կարապետեան:
Աշակերտներուն ուղղուած անմիջական խօսքով ան բացատրեց, որ Վարդանանց խորհուրդը պատմութեան մէջ աւարտած իրադարձութիւն մը չէ միայն, այլ` առօրեայ ապրումի հիմք: Վարդապետը շեշտեց, որ Վարդանանց խորհուրդը մեր ներկային մէջ կենդանի ապրում է, այնքան ատեն որ հայ մարդիկ հաւատարիմ կը մնան իրենց ինքնութեան, կառչած կը մնան իրենց մայրենի լեզուին ու մշակոյթին եւ քրիստոնէութիւնը կ՛ապրին ոչ ձեւականօրէն, այլ` անոր հարազատ արտայայտութեան մէջ: Հայր Սեպուհ դիտել տուաւ, որ ազգային ու հոգեւոր արժէքներուն նուիրուած իւրաքանչիւր հայ, մեծ թէ փոքր, ըստ էութեան ապրող Վարդան մըն է, որովհետեւ այս աշխարհին կը ներկայանայ որպէս ժառանգորդն ու շարունակողը այն արժէքներուն, որոնց պաշտպանութեան համար Վարդան Մամիկոնեան եւ իր զինակիցները հերոսաբար արեամբ վճարեցին:
Հանդիսութեան գեղարուեստական մասով վարժարանի «Ծիծեռնակ» երգչախումբը կատարեց 8 երգ, իսկ Ա.-Զ. դասարաններու աշակերտները կատարեցին խմբային երգեր եւ ասմունք: Դ. դասարանի աշակերտուհիներ Միրէյ Ճեմօ եւ Լալէ Մեղեդի Աբգարեան ներկայացուցին երկխօսութիւն մը` «Վարդանի մասին», ի ցոյց դնելով դերասանական շնորհներ: Նոյնպիսի շնորհով հանդէս եկան Դ. դասարանի խումբ մը աշակերտներ, որոնք բեմականացուցին հայ նախարարներու երեսանց ուրացումի դրուագը: Պարային ելոյթով հանդէս եկան նախակրթարանի «Շուշի» պարախումբը եւ ԺԱ. դասարանի աշակերտուհիներ, մինչ Էլի Թորանեան ասմունքեց «Վարդան Մամիկոնեանի ճառը` ճակատամարտէն առաջ»: Հանդիսավարութիւնը կատարեց Լեթիսիա Հեքիմեան:
Հանդիսութեան փակման իր խօսքին մէջ վարժարանի տնօրէն Կրեկուար Գալուստ նշեց, որ Աւարայրի հերոսներուն հետապնդած դատը մինչ այսօր կարիք ունի պաշտպաններու, որովհետեւ մինչեւ այսօր կը շարունակուին ոտնձգութիւնները` արդարութեան եւ իրաւունքի դէմ, ու մինչեւ այսօր հայութեան կը զլացուի իրաւունքը` ապրելու իր ամբողջական հայրենիքին մէջ: