Ուրբաթ, 22 օգոստոս 2025-ին իր մահկանացուն կնքեց «Ազդակ»-ի եւ ընդհանրապէս հայ մամուլի երկարամեայ աշխատակից, վաստակաշատ ՀՄԸՄ-ական եւ ազգային գործիչ Յարութիւն Չէքիճեանը:
Ծնած է Պէյրութ, 1949-ին, հայ առաքելական ընտանիքի մէջ: Նախնական եւ երկրորդական կրթութիւնը ստացած է Պէյրութի Հայ աւետարանական կեդրոնական բարձրագոյն վարժարանին մէջ: Հայկազեան համալսարանին մէջ ուսանած է բնագիտութեան ելեկտրոնային ճիւղը` 1971-ին տիրանալով պսակաւոր արուեստից վկայականին (physics major, electronics minor): 1966-էն անդամակցած, ապա` մայիս 1968-ին, նշանակուած է Հայկազեան քոլեճի եւ Լիբանանի Հրթիռներու հետախուզական յանձնախումբին` իբրեւ վերջին նախագահը, մինչեւ մայիս 1969:
Ելեկտրոնային ճիւղի մասնագիտութիւնը շարունակած է Ամերիկայի մէջ, ընդհատումով` 1971-1973 «Ինֆօ Սիսթըմզ»-ի մէջ` Սան Տիեկօ, մասնագիտանալով ելեկտրոնային հաղորդակցութեան ճիւղին մէջ` ծրագրաւորում եւ արտադրութիւն:
Համալսարանական ուսման ընթացքին` 1968-1971, պաշտօնավարած է Պէյրութի ամերիկեան համալսարանի կենսատարրաբանութեան (biochemistry) տարրալուծարանին մէջ: 1972-1979 պաշտօնավարած է Յորդանանի թագաւորական Գիտական ընկերակցութեան մէջ` իբրեւ ելեկտրոնային կեդրոնի փոխվարիչ, արտադրութեան բաժինի վարիչ, ապա` մասնայատուկ ծրագիրներու կեդրոնի վարիչ:
1980-էն Լիբանանի մէջ սեփականատէրն է արեւային ուժանիւթի «Սոլարգրաֆթ» (SOLARCRAFT) արտադրողական ձեռնարկութեան: Ամուսնացած է Շողիկ Զաքարեանի հետ եւ բախտաւորուած է երկու զաւակով` Ռազմիկ եւ Արին:
Փոքր տարիքին` 1959-ին, իբրեւ սկաուտ` անդամակցած է ՀՄԸՄ Պէյրութի մասնաճիւղին եւ շարունակած է սկաուտական շարքերուն մէջ գործել մինչեւ 1971: Ստանձնած է վարչական պաշտօններ` 1973-1977, եղած է ՀՄԸՄ-ի Յորդանանի մասնաճիւղի վարչութեան անդամ եւ երիտասարդականի պատասխանատու, երբ գործով Ամման կը գտնուէր: Լիբանան վերադարձին եղած է Պէյրութի մասնաճիւղի վարչութեան անդամ, ապա` Լիբանանի Շրջանային վարչութեան անդամ:
1982-1984, ան մաս կազմած է ՀՄԸՄ-ի Պէյրութի մասնաճիւղի վարչութեան` իբրեւ ատենադպիր եւ սկաուտականի ներկայացուցիչ:
1985-1988 եւ 1993-1995, երեք անգամ ան մաս կազմած է ՀՄԸՄ-ի Լիբանանի Շրջանային վարչութեան` իբրեւ ատենադպիր եւ սկաուտականի ներկայացուցիչ:
1988-1993, երկու շրջան եղած է ՀՄԸՄ-ի Լիբանանի Շրջանային սկաուտական խորհուրդի ատենապետ:
1998-2003 եղած է Կեդրոնական վարչութեան անդամ` իբրեւ ատենադպիր եւ սկաուտական բաժինի պատասխանատու:
Իբրեւ Կեդրոնական վարչութեան անդամ, 1999-2003 մաս կազմած է համահայկական խաղերու համաշխարհային կոմիտէի ՀՄԸՄ-ի եռանդամ պատուիրակութեան` յատկապէս զբաղելով կոմիտէի կանոնագրութեան մշակումով:
Երկարամեայ իր վաստակին առ ի գնահատանք` ՀՄԸՄ-ի 100-ամեակին առիթով, 10 մարտ 2019-ին, պարգեւատրուած է միութեան բարձրագոյն` «Արժանեաց» շքանշանով:
1992-1998 նշանակուած է Լիբանանի Ազգային իշխանութեան Ուսումնական խորհուրդի անդամ, վերջին երկու տարիներուն վարած է ատենապետի պաշտօնը: Եղած է հրապարակախօս` զանազան առիթներով, յատկապէս` մայիսեան անկախութեան տօնակատարութիւններուն:
Աշակերտական տարիներուն Կեդրոնական բարձրագոյն վարժարանի (ԿԲՎ) աշակերտական «Արփի» պարբերականին մէջ գրած է եւ` խմբագրական կազմին մաս կազմած: Ապա, Հայկազեան համալսարանի «Նաւասարդ»` հայերէն եւ Spectra ու Haigazian Herald` անգլերէն պարբերականներու խմբագրական կազմերուն մէջ եղած է եւ գրութիւններով ու` երգիծանկարներով մասնակցած:
Հետեւողական կերպով յօդուած գրելու սկսած է մայիս 2000-ին, ՀՄԸՄ-ի «Մարզիկ» պաշտօնաթերթ-ամսաթերթին մէջ յօդուածաշարերով:
Լիբանանի «Ազդակ» օրաթերթին մէջ` 26 սեպտեմբեր 2008-էն սկսեալ, ապա` օգոստոս 2020-էն սկսեալ Պոսթընի «Հայրենիք»-ին մէջ սիրողական կերպով, յուշագրական, պատմական, ազգային եւ քաղաքական յօդուածներ գրած է, ցարդ (1 յունիս 2025) 500-է աւելի յօդուած լոյս տեսած է: Շարք մը թերթեր, կայքէջեր եւ Դիմատետրի էջեր արտատպած են Չէքիճեանին յօդուածները:
Ունի քանի մը հրատարակութիւններ. Հայաստանի Հանրապետութեան 100-ամեակին առիթով «Ազդակ»-ին մէջ լոյս տեսած իր 75 յօդուածները գիրքի վերածուեցան` «Հայաստանի Հանրապետութեան կազմաւորումը եւ Սեւրի դաշնագիրը» խորագրով (686 էջ), որ լոյս տեսաւ 21 փետրուար 2024-ին, իբրեւ «Ազդակ»-ի մատենաշար թիւ 1, «Սիրուհի Պուտագեան» ֆոնտին միջոցով: «Հայկական սփիւռքը» գիրքը, Արամ Ա. վեհափառին 2022 եւ 2023-ը «Սփիւռքի տարի»-ներ հռչակելուն առիթով իր 20 յօդուածներու հաւաքածոն` 217 էջ, համացանցով լոյս տեսաւ 2 մարտ 2025-ին: «ՀՄԸՄ-ի գործունէութիւնը մայր հայրենիքի` Հայաստանի Հանրապետութեան մէջ 1918- 1927», 232 էջ պատմական վաւերագրական աշխատասիրութիւնը, որ միութեան այդ շրջանին ցարդ անյայտ պատմութիւնը կը ներկայացնէ, առցանց լոյս տեսաւ մայիս 2025-ին: Այս աշխատասիրութիւնը Աբրահամ Ահարոնեանի կողմէ Արժանթինի մէջ թարգմանուած է սպաներէնի:
3 օգոստոս 2020-էն ի վեր ունի իր յատուկ կայքէջը, ուր իր բոլոր գրութիւնները զետեղուած են` haroutchekijian.wordpress.com:
«Ազդակ»-ի մեծ ընտանիքը խորին ցաւակցութիւն կը յայտնէ Յարութ Չէքիճեանի հարազատներուն եւ համայն ազգականներուն` հաստատելով, որ անոր առյաւէտ հեռացումով կորսնցուցինք ժրաջան եւ անկեղծ յօդուածագիր մը:
