Պրազիլցի ֆութպոլիստ Ատրիանօ 2000-էն 2006 մեծ հաւանականութիւն ունէր դառնալու Ռոնալտոյի փոխանորդը, բայց ան ճնշումի տակ ձախողեցաւ եւ… ոչնչացաւ:
«Ֆութպոլի ամէնէն մեծ աւերը` ես: Ոչ ինչպէս կը հնչէ «աւեր» բառը, այլ ինչպէս կեանքս աւերակ դարձնելու ձիրք ունիմ»:
Ատրիանօ Լէյթէ Ռիպէյրօ, որ աւելի ճանչցուած է Ատրիանօ անունով, որոշ սերունդի ֆութպոլասէր համակիրներու հերոս դարձած էր: Պրազիլ իր պատմութեան ընթացքին աստղերով հարուստ երկար շարք մը անուններ ունեցած էր` սկսելով Փելէէն մինչեւ այժմու Նէյմարը, բայց Ատրիանօ տարբեր էր:
Յառաջապահ մը բնաւ վախ չէր պատճառած ֆութպոլիստներուն, ինչպէս Ռիօ Տը Ժանէյրոյի 1,88 մեթր հսկան: Զօրաւոր, կայծակի արագութիւն, թեքնիքով հարուստ, ռմբային ձախ ոտքով հարուածով, որ մրցանիշներ կտրած էր արհեստավարժ ֆութպոլի աշխարհին մէջ:
Նոյնիսկ շուէտացի Զլաթան Իպրահիմովիչ կը զարմանար Ատրիանոյի որակով` իր ասպարէզի լաւագոյն օրերուն: «Ան կրնար հարուածել որեւէ հեռաւորութենէ, ոչ մէկը կրնար թաքըլ ընել, գնդակը իրմէ խլել, բառին բուն իմաստով «անասուն» էր», ըսած է Զլաթան:
«Ես հաճոյք կը զգայի իրենց հետ կամ դէմ խաղալով, բայց դժբախտաբար շատ կարճ ժամանակ տեւեց այս բոլորը: Քու ըրածներունդ 50 տոկոսը մտային կարողութիւն է: Գլխուդ մէջ եթէ չունենաս այդ մէկը… դժուար է», աւելցուց Իպրահիմովիչ:
Ատրիանօ 177 մրցումներու ընթացքին 74 կոլ նշանակեց Ինթերի հետ եւ 27 այլ կոլեր` Պրազիլի ազգային խումբին հետ. ասոնք յարգելի թիւեր են յառաջապահի մը համար: Բայց մրցանիշներ կրնայ հաստատել ան, եթէ անոր անկայուն բնաւորութիւնը չըլլար:
Բարձունքի վրայ մնացած ժամանակը կարճ էր, եւ իր անկումը ցաւալի էր դիտելը. այժմ 42 տարեկան յառաջապահը վերջերս խօսած էր իր ալքոլամոլութեան մասին` հարցազրոյցի մը ընթացքին:
Իր սխրագործութիւններուն մասին տակաւին կը շարունակուի խօսուիլ շնորհիւ իր ազդեցութեան` Սան Սիրոյի (Ինթեր Միլանի դաշտ) շրջանակին մէջ:
Աղքատ շրջանէ եկած Ատրիանօ դժուար մանկութիւն ունեցած էր, բան մը, որ զօրացուցած էր պայքարի իր ոգին: Ան բոպիկ կը վազէր ճամբաները, ցեխոտ դաշտերը` նպատակ ունենալով դառնալ ֆութպոլիստ:
Ան փախուստ կու տար իր շուրջի աղտոտ միջավայրէն` ֆութպոլ խաղալով, յոյսով, որ խումբի մը հետ ֆութպոլ խաղայ:
«Իսկական պատանեկան օրեր էին եւ ոչ թէ այսօրուան նման պաստառներու վրայ խաղեր խաղցող պատանիներու նման», ըսաւ ան:
7 տարեկանին ան միացաւ Ֆլամենկոյի ակադեմիային, երբ իր ընտանիքի անդամները դրամ հաւաքելով զինք ղրկեցին ակադեմիա: Յաջորդող 8 տարիներուն ան աշխատեցաւ իր նպատակին հասնելու` արհեստավարժ ֆութպոլիստ ըլլալու: Ան կասկած չունէր, որ պիտի հասնի: «Գնդակը միշտ ոտքս էր… Աստուած հոն զետեղած էր»:
Ան միացաւ Ֆլամենկոյի հիմնական կազմին, երբ 16 տարեկան էր, հակառակ անոր որ քանի մը մարլիչներ դէմ էին ատոր: Ան իր երկրորդ մրցումին կոլ ալ նշանակեց Սան Փաուլոյի դէմ, եւ անոր ֆիզիքական ներկայութիւնը հետզհետէ անոր թիւ 1 ուժը եղաւ:
Ատրիանօ 9 կոլ եւս նշանակեց 2000-2001 տարեշրջանին, նոյն պահուն դառնալով Պրազիլի ազգային խումբի ամէնէն երիտասարդ մարզիկներէն 18 տարեկանին, եւ 3 կոլ եւս նշանակեց նոր տարեշրջանի առաջին 5 մրցումներուն: Այդ հանգրուանին Ինթեր Միլան արդէն իսկ զինք նկատի առած էր իբրեւ ապագայի աստղ:
Ատրիանօ ինքզինք ծանօթացուց իր առաջին մրցումին, երբ Ռէալ Մատրիտի դէմ ելոյթ ունեցաւ Ինթերի շապիկով:
Ան Բ. կիսախաղին դաշտ ներկայացաւ եւ բնաւ ճնշում չզգաց Սանթիակօ Պեռնապէոյի մէջ: Ան բնաւ ժամանակ ալ չկորսնցուց եւ երկար վազքէ մը ետք ռմբային հարուածով մը նշանակեց Ռէալ Մատրիտի բերդապահ Իքեր Քասիյասի բերդին մէջ:
Այդ յատուկ հարուածը, որ 170 քմ արագութեամբ արձակուած էր, ինթերի յաղթանակի կոլն էր (2-1): Ինթերի խմբապետ Խաւիէ Զանեթթի լրագրողներուն յայտնեց, որ «ես ինծի կ՛ըսէի, որ ասիկա նոր Ռոլանտոն է»:
Այդ վայրկեանէն սկսեալ անոր եւ Ռոնալտոյի բաղդատութիւնները զինք կը «հալածէին», ուր որ ալ երթար: Բայց Ինթեր Միլան ժամանակ տուաւ Ատրիանոյին, որ աւելի հասունութիւն ունենայ` զինք աշխատավարձով փոխանցելով Ֆիորենթինային, ուր 15 մրցումներու ընթացքին Ատրիանօ 6 կոլ նշանակեց:
Ան 2 եղանակով միացաւ Փարմային ուր սկսաւ իր ասպարէզի լաւագոյն օրերը: Ան 37 մրցումներու ընթաքին 23 կոլ նշանակեց: Ինթեր իր սխալը շուտ նկատելով զայն 23 միլիոն եւրոյթով վերամիացուց իր կազմին 2004-ի յունուարին, 4 տարուան համար:
«Ուրախ եմ տուն վերադառնալու: Վստահ եմ, որ Ինթերի հետ խաղալով լաւ ֆութպոլիստ պիտի ըլլամ»:
Ատրիանօ յուսախաբ չըրաւ եւ 16 ելոյթներու ընթացքին ան 9 կոլ նշանակեց: Ինթեր 4-րդ դիրքը գրաւեց եւ մասնակցեցաւ «Չեմփիընզ լիկ»-ի:
Վերջին մրցումին ան Էմփոլիի դէմ 2 անմոռանալի կոլեր նշանակեց, այնուհետեւ ան կոչուեցաւ «Միլանի կայսր»:
Այդ օր Էմփոլի առաջին կոլը նշանակած էր, բայց Ատրիանօ առաջին կիսախաղին կորսուած վայրկեաններուն գլխու հարուածով նշանակեց հաւասարութեան կոլը` բոլորէն աւելի բարձր ցատկելով եւ երկար ժամանակ մնալով օդին մէջ: Նոյնիսկ կոլը տօնած ձեւը հմայած էր Ինթերի համակիրները: Ան շապիկը հանելով մկանները ցուցադրած էր մրցակից համակիրներուն առջեւ:
Մրցումի աւարտէն 20 վայրկեան առաջ, ան գնդակը ստացած էր Էմփոլիի դաշտին կէսէն, խաղի բերելով 3 մրցակիցներ, ապա խաբելէ ետք բերդապահը գնդակը գլտորած բերդին մէջ: Ան աւելի զուսպ տօնած էր այս անգամ, բայց իր խմբակիցները ականատես եղած էին սքանչելի բանի մը: Նոյնիսկ մրցակից խումբի պաշտպան Էմիլսոն Քրիպարի հմայուած էր իր լաւ օրերուն. ան Ռոնալտոյի նման գրեթէ անզսպելի էր դաշտին վրայ: «Այդ հռչակաւոր նկարը կայ, որ կը տօնէ առանց իր շապիկին, ուր «կայսր» տիտղոսը ստացաւ… ես էի զինք հսկողը: Ան 2 կոլ նշանակեց մեր դէմ: Այդ օրը ես իր կարողութիւնը եւ ուժը տեսայ», ըսաւ Քրիպարի:
Ատրիանօ 28 կոլ նշանակեց յաջորդ եղանակին` շահելով Իտալիոյ բաժակը եւ ինքզինք փաստելով իբրեւ Եւրոպայի լաւագոյն յառաջապահներէն մէկը: Բայց ան չկրցաւ մնալ լերան գագաթը, ուր իր կարողութենէն աւելի բարձր պայմաններով… ոչնչացաւ:
Անոր հօրը մահն ալ վրան շատ վատ ազդած էր, եւ կեանքը այլեւս իմաստ չունէր իրեն համար…