Այսօր կանգնած ենք լռութեան մէջ` այնպիսի եղբօր մը յիշատակին առջեւ, որ իր ողջ կեանքը ապրեցաւ ոչ միայն իր ընտանիքին, այլ նաեւ իր ժողովուրդին, հայրենիքին եւ ՀՄԸՄ-ին ծառայելու բարձր գիտակցութեամբ:
Խոր տխրութեամբ եւ խոնարհ սրտով հաւաքուած ենք հրաժեշտ տալու մեր ՀՄԸՄ-ական սիրելի եւ երէց եղբօր` Նազարէթ Սապունճեանին, որ եղաւ ՀՄԸՄ-ի ա՛յն նուիրեալ անդամներէն մէկը, որուն կեանքը կենդանի վկայութիւնն է մեր երդման, մեր նպատակին եւ մեր հաւատքին:
ՀՄԸՄ-ի շարքերուն միացած է երիտասարդ հասակին` մղուած այն ազնուաշունչ գաղափարներով, որոնք մեզ միացնող հիմքն են` անվերապահ նուիրում հաւաքական գործին: Շուտով, իբրեւ նուիրեալ ու գործուն անդամ, ստանձնեց ՀՄԸՄ-ի Անթիլիասի մասնաճիւղի Սկաուտական խորհուրդի ատենապետութեան պատասխանատու պաշտօնը: Իր ղեկավարման տարիներուն ոչ միայն նպաստեց շարժման կազմակերպչական կայացման, այլ նաեւ իր բարոյական հովանաւորութեամբ եւ նիւթական օժանդակութեամբ մեծապէս նպաստեց մասնաճիւղի շեփորախումբի հիմնադրման: Այս շեփորախումբը, որ այսօր կը վայելէ աշխուժ ու տեսանելի ներկայութիւն եւ վերածուած է սկաուտական գործունէութեան կարեւոր բաղադրիչներէն մէկուն, իր նուագով կը խանդավառէ մասնաճիւղի սկաուտական եւ մարզական բոլոր ձեռնարկները: Կը խոստանանք, եղբա՛յր, որ մասնաճիւղի շեփորախումբին ձայնը միշտ լսելի պիտի մնայ, անոր հնչիւնները պիտի շարունակեն արձագանգել:
Նազարէթ Սապունճեան կը հաւատար, որ նոյնիսկ ամէնէն փոքր քայլերը կրնան հիմք դառնալ մեծ գործերու: Տարիներ շարունակ ան խնայեց ո՛չ ժամանակ, ո՛չ ուժ, ո՛չ ալ անձնական հանգիստ: Եղաւ ոչ միայն անդամ մը, այլ նաեւ հիմնասիւն մը` սրտով ծառայող, հոգիով առաջնորդող:
Ան եղաւ բազում սերունդներու խրատիչը` իր խաղաղ, բայց հաստատակամ բնաւորութեամբ, իր ժպիտով ու սրտաբաց զրոյցներով, միշտ պատրաստ` լսելու եւ օգնելու:
Այո՛, եղբա՛յր, դուն առյաւէտ բաժնուեցար մեզմէ: Քու բացակայութիւնդ ծանր է, սակայն ներկայութիւնդ անմահ է մեր յիշողութեան մէջ: Քու ձգած ժառանգութիւնդ կը մնայ իբրեւ ջահ` մեզ առաջնորդող:
Դուն եղար այն երէց եղբայրը, որուն աչքերուն մէջ տեսանք փորձառութիւն, բայց նաեւ հաւատք, քաջութիւն եւ անսահման սէր` հայ մարդու, հայ ընտանիքի եւ ա՛նշուշտ, մեր սիրելի ՀՄԸՄ-ին:
Դուն ապրեցար ՀՄԸՄ-ական հարուստ կեանք մը` հաւատարիմ մնալով միութեան նշանաբանին` «Բարձրացի՛ր, բարձրացո՛ւր»-ին: Քու ազնիւ եւ ՀՄԸՄ-ական տիպարով եղար օրինակ բոլոր անոնց համար, որոնք ճանչցան քեզ:
ՀՄԸՄ-ի Անթիլիասի մասնաճիւղը իր 55-ամեայ պատմութեան ընթացքին ունեցած է պատկառելի ղեկավարներու փաղանգ մը, սակայն հազուագիւտ եղած են Նազարէթ Սապունճեանի նման ազնիւ եւ նուիրեալ դէմքեր:
Վստա՛հ եղիր, սիրելի՛ եղբայր, որ ՀՄԸՄ-ի ընտանիքը ընդհանրապէս եւ ՀՄԸՄ-ի Անթիլիասի մասնաճիւղի ընտանիքը մասնաւորապէս, միշտ պիտի յիշեն քեզ: Թող ՀՄԸՄ-ի դրօշը միշտ ծածանի քու հոգեւոր ժպիտիդ ներքեւ:
Վա՛րձքդ կատար, սիրելի՛ եղբայր:
Յարգա՛նք` վաստակիդ ու երթդ` բարին:
Թող հողը թեթեւ գայ վրադ: