ԳԱԲՐԻԷԼ ԹԱՀԱՆԵԱՆ
Հայ ժողովուրդը հազարամեակներ շարունակ ստեղծած ու պահպանած է եզակի ու հարուստ մշակոյթ, որ ձեւաւորած է իր ինքնութիւնը: Բայց պատմութեան ընթացքին, տարբեր ժամանակաշրջաններու ընթացքին, հայկական մշակութային ժառանգութիւնը ոչնչացնելու փորձեր եղած են: Այսօր եւս մշակութային ցեղասպանութեան վտանգը կը մնայ, յատկապէս երբ մեր պատմական արժէքները եւ մշակութային ժառանգութիւնը դիտմամբ կը վերացուին:
Մշակութային ցեղասպանութիւնը կրնայ արտայայտուիլ տարբեր ձեւերով: Սպանութեան կամ բռնի տեղահանման միջոցով ոչ միայն աշխարհի երեսէն կը փորձեն մարդիկ վերացնել, այլեւ կը քայքայեն անոնց մշակութային հիմքերը, ինչպէս` լեզուն, աւանդութիւնները, արուեստն ու կրօնը: Պատմութեան ընթացքին, ասիկա արտայայտուած է հայկական եկեղեցիներու եւ վանքերու կործանումով ու հայկական ձեռագիրներու ոչնչացումով: Մշակութային ժառանգութեան դէմ ուղղուած այս քայլերը ոչ միայն վնաս կը հասցնեն հայ ժողովուրդի ինքնութեան, այլեւ կը խախտեն միջազգային օրէնքները:
Այս խնդիրներու լուծումը համազգային ջանքեր կը պահանջէ: Աւելորդ չէ յիշեցնել, որ միջազգային կազմակերպութիւնները, գիտնականները եւ մշակութաբանները պէտք է աշխատին հայկական մշակոյթի պաշտպանման ուղղութեամբ: Կրթական ծրագիրներու եւ պատմութեան ճշգրիտ ներկայացման միջոցով կարելի է պայքարիլ այս մշակութային ցեղասպանութեան դէմ: Ամէն հայ կրնայ իր արդիւնաւէտ աշխատանքը ունենալ` ճանչնալով, ուսումնասիրելով եւ տարածելով իր մշակոյթը:
Հայկական մշակոյթի պաշտպանութիւնը ոչ միայն պատմական պարտաւորութիւն է, այլեւ պայքար` ինքնութեան պահպանման համար: Մենք պէտք է յիշենք, որ մշակոյթը ժողովուրդի հոգեւոր ամրոցն է, եւ անոր կորուստը կրնայ պատճառ ըլլալ ազգի ոչնչացման:
