Հանրապետութեան միւֆթի շէյխ Ապտելլաթիֆ Տրիան Տար Ֆաթուայէն պատուիրակութեան մը ընկերակցութեամբ շաբաթ օր այցելեց Պաապտայի պալատ, ուր հանրապետութեան նախագահ զօր. Ժոզեֆ Աունի հետ հանդիպումէն ետք յայտնեց. «Տէր կը կանգնինք երդման ճառի ամբողջ բովանդակութեան, որ լիբանանեան գոյացութեան հոգին վերադարձնելու համազօր է: Կ՛ուզենք պետութիւն մը, ուր արդարութիւնը կ՛իշխէ, ինչպէս նաեւ օրէնքը, սահմանադրութիւնն ու Թաէֆի համաձայնութիւնը կ՛իշխեն: Մենք հասարակութեան հիմնական մաս ենք, եւ մենք մեզի համար բան չենք ուզեր, այլ լիբանանեան հասարակութեան բաղադրիչ մասերուն միջեւ հաւասարակշռութեան հաստատման համար, եւ անիկա ձեր երդման արարողութեան մէջ նշուած էր»:
«Միակ մաղթանքս այն է, որ ձեր իշխանութիւնը արդարութեան իշխանութիւնը ըլլայ, եւ լիբանանեան բանտերուն մէջ ոեւէ անիրաւուած չմնայ: Լիբանանցիները ձեր նկատմամբ մեծ յոյս ունին, եւ իրենց մեծ ուրախութիւնը արտայայտեցին հանրապետութեան նախագահ ձեր ընտրութեան նկատմամբ», ըսաւ միւֆթին:
Նախագահ Աուն իր կարգին յայտնեց. «Չեկայ քաղաքականութեամբ զբաղելու, այլ պետութիւն կառուցելու, եւ պետութիւնը միայն արդարութեան վրայ հիմնուած է, եւ հաւասարութեան վրայ` հասարակութեան բոլոր բաղադրիչ մասերուն միջեւ, որոնց կը միաւորէ մէկ ինքնութիւնը: Ասիկա իշխանութիւնն է իւրաքանչիւր լիբանանցիի, ինչ ալ ըլլայ անոր դիրքը, ինչ ալ ըլլայ անոր համայնքը:
«Մեծ առիթ ունինք, կա՛մ զայն կ՛օգտագործենք, կա՛մ ալ կը կորսնցնենք: Եւ որպէսզի անկէ օգտուինք, պէտք է մէկ ձեռք ըլլանք: Կը յուսամ կարելի եղածին չափ շուտ կառավարութիւն կը կազմուի, որպէսզի հարցերը ճիշդ ուղղութեան վրայ դրուին, եւ սկսինք վստահութեան կամուրջներ կառուցել պատրաստակամ արտասահմանին հետ: Կարողութիւնները, կարելիութիւններն ու մարդուժը ունինք, եւ ասիկա արդիւնաբերութեան տեւական կարողութեան հարստութիւն է եւ աւելի կարեւոր է, քան բնական հարստութիւնները:
«Պահանջուածը միայն բարի կամքն է ի շահ Լիբանանի, եւ ոչ թէ անձնական շահին: Պէտք է արտաքին օժանդակութեան դիմենք եւ ոչ թէ օտարը օգտագործենք ներքին առաւելներու արձանագրման համար, եւ որեւէ համայնք կամ անձ ուրիշէն նախապատիւ չէ: Բոլորս լիբանանցիներ ենք, նոյն ինքնութիւնը ունինք եւ նոյն ազգային քայլերգը կ՛երգենք, եւ լիբանանեան դրօշը մեր բոլորինն է: Տարբեր կարծիք ունենալը սրբազան է, սակայն հակամարտութեան իրաւունքը անընդունելի է»:
