Մեր Ընթերցողները Կը Գրեն. Լոյսդ Անմար, Լիբանան

ԱԶՆԻՒ ԹՈՐՈՍԵԱՆ

Արեւն իր ոսկի
Ցոլքերը փռեց
Մեր երկրի վրայ.
Յափշտակեցի
Իր փայլքը վերջին,
Որուն կարօտ է
Սիրտս միայնակ
Մեղմելու թաքուն
Յոյսերս վերջին:
Այնտեղ կայ աղօթք,
Խունկ, սէր ու երազ.
Աստղերն չեն մարած
Դեռ ամենեւին,
Թէեւ խաւար է
Ու անօգնական,
Ձեռքն ինկած թշուառ
Բախտագուշակին:
Կործանեցին մեր
Պէյրութը պայծառ,
Չարութիւն բերին…
Ա՛լ խօսքեր չկան…
Ա՜խ, մարդիկ, մարդիկ,
Ինչպէ՞ս թող ժպտան:

Բայց կամքով հզօր,
Վեհ ու յանձնառու
Կը վերականգնի
Երկիրը մեր հին,
Յոյսով եմ կրկին:

Մոնրէալ
31 հոկտեմբեր 2024