Մկրտիչ Լուտվիկ Պուլտուքեանի Առյաւէտ Հեռացման Առիթով

Ա. Տ.

Օգոստոսի առաջին օրերուն յետ կարճատեւ հիւանդութեան մահացաւ Մկրտիչ Լուտվիկ  Պուլտուքեան: Ան ծնած է 1938-ին, Լիբանան: Նախնական կրթութիւնը ստացած է   Մխիթարեան, իսկ երկրորդական ուսումը ՀԲԸՄ-ի Յովակիմեան-Մանուկեան վարժարաններուն մէջ: Ապա հետեւած է Պէյրութի ամերիկեան համալսարանի երկրաչափական ճիւղին` School of Architecture and Engineering-ի մէջ: 1963-ին արժանացած է նոյն համալսարանի պսակաւոր ճարտարապետի վկայականին:

Ան երկար տարիներ ունեցած է փայլուն եւ յաջող գործունէութիւն ճարտարապետութեան մարզին մէջ`  Լիբանանի եւ Սէուտական Արաբիոյ մէջ:

Ան հմուտ նկարիչ էր եւ շատ աւանդապահ` իր նկարչական գաղափարներով: Անոր ոճը զարգացաւ տասնամեակներու ընթացքին:  Նաեւ դասական երաժշտութեան, արուեստի, հայ մշակոյթի եւ մարմնամարզութեան մեծ համակիր էր:

Ունեցաւ ազգային-հասարակական գործունէութիւն` մշակութային եւ մարզական կեանքի մէջ:

1951-էն ի վեր եղած է ՀԲԸՄ-ի անդամ, ապա երկար տարիներ  ՀԵԸ-ի Համալսարանական ուսանողներու միութեան ատենապետ, կրթական յանձնախումբի ատենապետ, ՀԲԸՄ-ի  Լիբանանի Շրջանակային յանձնախումբի վարչական:

1996-1998 անդամակցած է Լիբանանի մէջ կազմուած «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի առաջին վարչութեան: 1998-1999 վարած է Լիբանանի հայ ճարտարապետներու ու ճարտարագէտներու միութեան ատենապետութիւնը:

1997-ին կը հիմնէ «Կարտըն թաուըր» պանդոկի «Մանտել ֆորում» լիբանանահայ արուեստագէտներու շաբաթական շարժումը, որուն ծիրին մէջ մեծ յաջողութեամբ տեղի ունեցած են աւելի քան 400 մտաւորական եւ արուեստի նուիրուած շաբաթական ձեռնարկներ:

Իբրեւ նուիրեալ մտաւորական եւ ազգային դէմք, մասնակցած է համահայկական առաջին երկու խորհրդաժողովներուն, ներկայացնելով ՀԲԸՄ-ի Լիբանանի շրջանի մասնաճիւղը:

Գործունեայ ներդրում ունեցած է Մեծի Տանն Կիլիկիոյ կաթողիկոսարանի կազմակերպած բազմաթիւ խորհրդաժողովներուն:

2007-2020 եղած է անդամ. Լիբանանի հայոց թեմի Քաղաքական ժողովին:

Այս բոլոր ձեռքբերումներուն զուգահեռ, Մկրտիչ Լուտվիկ  Պուլտուքեան մեծագոյն  ուրախութիւնը կեանքի մէջ եղած է անոր ընտանիքը:

Վերջերս ան  նշեց իր պսակադրութեան 53-ամեակը` իր կեանքի ընկեր Լոտիին հետ, եւ յաճախ կ՛ըսէր իր զաւակներուն, որ եթէ ստիպուած ըլլար ամէն ինչ դարձեալ  ընել, ոչինչ պիտի փոխէր: Անոր համար սրբութիւն էր ընտանեկան բոյնը:

Ան շատ կը սիրէր իր զաւակներն ու թոռները եւ կը հպարտանար անոնց յաջողութիւններով:

Ժամանակ ունենալու պարագային, ան կը հետեւէր եւ կ՛ոգեւորէր անոնց պասքեթպոլի, ֆութպոլի կամ թենիսի խաղերը:

Ան բարի, անձնուրաց, առատաձեռն ու ուրախ ամուսին ու հայր էր:

Մկրտիչ Լուտվիկ  Պուլտուքեան հիանալի մարզիկ էր, պասքեթպոլի սիրահար, մոլի ընթերցող, գրող, նկարիչ ու կը տիրապետէր 5 լեզուներու:

Իր մահով ան կը ձգէ մեծ դատարկութիւն մը, բայց սիրոյ անխզելի կապը վստահաբար յաւերժ պիտի մնայ:

Թող ան հանգչի յաւիտենական խաղաղութեան մէջ:

Մեծահասակ թոռները, որոնք կը ցանկանային վերջին հրաժեշտ տալ իրեն, կ՛ըսեն. «Մեր մեծ հայրը` «ճըտտոն», ամենաբարի, կարեկից եւ սիրող մարդն էր: Ան նուրբ էր, բայց` հանճարեղ, եւ ցոյց տուաւ մեզի իր սէրը` արուեստի գործերով եւ որակեալ ժամանակի միջոցով: Մենք երբեք չենք մոռնար այն բոլոր ժամանակները, երբ ան մեզ  կը տանէր պասքեթպոլ խաղալու կամ ցոյց կու տար, թէ ինչպէ՛ս կը նկարեն ու կը գծեն:

Ան օրինակելի անձնաւորութիւն մըն  էր եւ ցոյց կու տար բոլորին, թէ ինչպէ՛ս պէտք է ապրիլ կեանքը:  Մենք պիտի կարօտնանք զինք, թող իր հոգին խաղաղութեան մէջ ըլլայ»:

Մկրտիչ Պուլտուքեան ազնիւ բարերար, բարեսիրտ, ծառայասէր միութենասէր ազգասէր մարդուն յիշատակը ՅԱՒԵՐԺ պիտի մնայ իր բոլոր հարազատներուն եւ բարեկամներուն սրտերուն մէջ:

Հողը թեթեւ գայ վրան:

Օգոստոս 5, 2024
Պէյրութ