ՎԵՀԱՆՈՅՇ ԹԵՔԵԱՆ
29 յունիսին, 89 տարեկանին մահացաւ Եղիշէ Չարենցի կրտսեր դուստրը` Անահիտ Չարենց:
Է՜յ, հին օրերէն օր մը. Անահիտ Չարենց Նիւ Եորք էր արդէն եւ քանի մը օր առաջ` իր հօր յոբելեանին մասնակցած: Շաբաթ առտու առի զինք իր հիւրընկալուած տունէն. գացինք Միացեալ ազգերու կազմակերպութեան պատկառելի շէնքը:
Երկու ժամ ետք, համակրելի, խորիմաց Անահիտն ու ես քալեցինք Մենհեթընի ամայի փողոցներէն. շաբաթ առտու ըլլալուն ճաշարանները փակ էին, բայց Իրլանտական տօն ըլլալուն` միայն անոնց գինետուները բաց էին: Մտանք թափանցիկ կանաչաւուն դուռէ մը. գետնախնձորով, խոզի ապուխով պնակ մը կար առջեւնիս, մենք գարեջուրի բաժակները զարկինք ու զարկինք, կենաց խմեցինք: Իր մայրը եկաւ, եկաւ Եղիշէ Չարենցը, շապիկը, որ լուացուելու ղրկած էր, պատմեց վերջին յուշը իր հօրմէն: Եկաւ անցեալը , եկաւ ձեռագիրներու տակառը, Կարսն ալ եկաւ, Երեւանի բանտախուցն ալ եկաւ, Աղասի Խանճեանը, Ակսել Բակունցը, Չարենցի լուսաւորող պատգամն ու տեսիլքը ձեռք-ձեռքի բռնած ներս մտան, եկա՜ն ու եկան:
Յետոյ դուրս ելանք: Անահիտը գնաց Նետերլանտներ`, իր աղջկան քով: Ես ալ վերադարձայ տունս, ուր ամէն օր ահա, այսպէս, յիշատակ մը կ՛այցելէ ու թեթեւկուն քայլերով կ՛անցնի անհունութեան:
Մեծ հօրդ եւ մօրդ արտասովոր կեանքէն բեղուն օրեր թող հասնին քեզի, սիրելի՛ Գոհար:
Յունիս 30, 2024