ՅԱԿՈԲ ՀԱՒԱԹԵԱՆ
Յուղարկաւորութեան առիթով արտասանած դամբանականիս մէջ անհատական վկայութիւններս ու ապրումներս չուզեցի արտայայտել եւ առ ի համալրում` քառասունքին առիթով թուղթին կը յանձնեմ ընկերական քանի մը վկայութիւններ:
Ա.- Ընկեր Անդոյին ազնուութիւնը օրինակելի երեւոյթ է մեր կեանքին մէջ: Դժուար է այս օրերուն գտնել ու ըլլալ ազնիւ մարդ` բառին բովանդակ առումով: Ընկեր Անդոն իր կեանքով ու գործունէութեամբ այս մարդկային վսեմ արժանիքին տուաւ խորիմաստ արտայայտութիւն: Մնաց ազնիւ իր շրջապատին մէջ ու ազնուութեամբ դիմաւորեց կեանքի բոլոր լեղի պատահարներն ու վերաբերմունքները ու յորդորեց բոլորը իրենց կեանքը իմաստաւորելու մարդկային այս արժանիքով:
Բ.- Ընկերականութիւնը ընկեր Անդոյին համար բացարձակ արժէք էր: Այդ ընկերականութեան դրսեւորման մէջ մնաց լուռ, չարտայայտուող, բայց` գերազանցապէս զգայուն, անկեղծօրէն կիսեց բոլորին ցաւը, վիշտը եւ ուրախութիւնը:
Յիշողութեանս մտապատկերին մէջ դրոշմուած կը մնայ այն պահը, երբ 10 տարիներ առաջ, ժողովական հանդիպումի մը ընթացքին ստացայ հեռաձայն մը եւ բժշկական քննութեանս ախտաճանաչման մտահոգիչ արդիւնքը փոխանցուեցաւ ինծի: Ներողամտութիւն խնդրեցի, որ պիտի մեկնիմ, եւ յանկարծ ինձմէ առաջ ընկեր Անդօ արդէն ոտքի էր եւ թելադրեց ուղղուելու իր ինքնաշարժը: Ճամբան իրեն յատուկ ոճով փորձեց փարատել մտահոգութիւնս, սակայն զգացի, որ ինքնաշարժին ղեկին վրայ ձեռքերը կը դողային, եւ մտահոգութիւնը ակներեւ էր: «Մի՛ մտահոգուիր, բան մը չկայ, հիմա պիտի տեսնես, որ պարապ բան է»: Իր այս մօտեցումը այդ ճակատագրական պահուն տարօրինակ քաջութեամբ ու լաւատեսութեամբ մը լեցուց հոգիս: Ընկեր Անդոյին խօսքը իրականութիւն դարձաւ:
Գ.- Ծրագրի մը յաջողութեան մէջ ընկեր Անդոյին հետեւողականութիւնը, հաստատակամութիւնը եւ անզիջող կեցուածքը միշտ ալ մնացին տիրապետող երեւոյթ մեր հաւաքական կեանքին մէջ:
2001 թուականին Համազգայինի «Վահէ Սէթեան» տպարանը նոր կազմածներով օժտելու ծրագրին իրականացման մէջ անուրանալի է ընկեր Անդոյին դերակատարութիւնը` իբրեւ օրին խնամակալութեան ատենապետ:
Որեւէ ծրագրի բիւրեղացման մէջ բնականաբար տեղի կ՛ունենան քննարկումներ եւ կ՛արձանագրուին տեսակէտներու տարբերութիւններ: Ընկեր Անդոն քաջութեամբ եւ ամբողջական համոզումով նախընտրեց իրականացնել ամենադժուար տարբերակը ու այդ տարբերակի որդեգրումին համար յաջողեցաւ ժողովականները համոզել` անոր գործնականացման մէջ ներդրելով իր ամբողջական յանձնառութիւնը: Ժողովականները համաձայն գտնուեցան, որովհետեւ բոլորն ալ հաւատք ու վստահութիւն ունէին ընկեր Անդոյի յանձնառութեան տեսակին ու աշխատանքին վրայ:
Դ.- Շատախօսութեան եւ բանսարկումի թշնամի էր ընկեր Անդոն: Իր ներկայութեան չէր արտօներ այսպիսի յոռի երեւոյթ: «Պարապ սարապ բաներ մի՛ խօսիք», «Ձեր գործին նայեցէք», «Թող խօսին, վաղը կ՛անդրադառնան»: Ան բոլորին մէջ փորձեց տեսնել լաւը, անոնց արժանիքները եւ ընդհանուր գործին նպաստելու անոնց ունակութիւնը եւ պատրաստակամութիւնը: Այդ իսկ պատճառով հեգնանքով ու ժպիտով դիտեց անիմաստ առճակատումներն ու իրերամերժութեան երեւոյթները: Ինք մնաց այդ բոլորէն վեր ու մնաց ընկեր բոլորին:
Ե.- Իւրայատուկ էր յարաբերական մարզին մէջ ընկեր Անդոյին կարողութիւնը: Ընդհանրապէս յարաբերական կամ բանակցային գործընթացին մէջ շատ բան կը խօսուի: Ընկեր Անդօ իր սակաւախօս նկարագրով ու հեղինակութեամբ կը փորձէր ճապաղումներէ ու անիմաստ ու գլխապտոյտ պատճառող քննարկումներէն հեռու պահել ժողովական հանդիպումները եւ կը յաջողէր արագօրէն քննարկումները հասցնել բիւրեղացման` առանց վիրաւորելու ու յարգելով բոլորին տեսակէտներն ու նկատողութիւնները:
Այո՛, մեր հաւաքական կեանքին մէջ կորսնցուցինք կառուցողական տիպար մը, որուն գեղեցիկ ստորագրութիւնը տեղ գտած է մեր կեանքի բոլոր բնագաւառներուն եւ մեծ թիւով պետական, կուսակցական, միութենական կառոյցներու տոմարներուն մէջ, եւ այդ հազարաւոր ստորագրութիւնները պարզապէս անուանական ստորագրութիւններ չեն, այլ` կենսաւորուած մեծ նուաճումներով, դրոշմ ձգած իրագործումներով եւ, վերջապէս, մեր կեանքը հարստացուցած հիմնարար ծրագիրներով ու ուղեգիծներով:
Յարգանք իր ստորագրութեան:
