ՄԱՐԱԼ ՏԷՅԻՐՄԷՆՃԵԱՆ
Հայ աւետարանական կեդրոնական բարձրագոյն վարժարանի տնօրէն
Նարինէին հետ մտերմութիւնս սկսաւ, երբ ան միացաւ Կեդրոնական բարձրագոյն վարժարանի հոգաբարձական կազմին, մօտաւորապէս տասը տարիներ առաջ:
Հակառակ իր երիտասարդ տարիքին` իր գաղափարները եւ առաջարկները խոհեմ, արդար եւ գործնական էին: Կը զմայլէի անոր պայծառ մտքին եւ հեռատեսութեան վրայ: Ան յարատեւօրէն պաշտպան կը կանգնէր ուսուցիչներու իրաւունքներուն եւ իր խօսքերը միշտ համոզիչ էին ու արդար:
Քանի մը տարի առաջ որոշեց Տուպայ փոխադրուիլ եւ հոն շարունակել իր գործի ասպարէզը: Խնդրեցինք իրմէ, որ շարունակէ իր անդամակցութիւնը հոգաբարձական կազմին, որուն ատենադպրութեան պաշտօնը կը կատարէր ձեռնհասութեամբ:
Օր մը կը պատրաստուէի ժողովի երթալու, Նարինէն հեռաձայնեց եւ ըսաւ. «Ներկայ պիտի չկրնամ ըլլալ… Բժիշկին քովէն եկայ, thymoma ունիմ»: «Thymoma-ն ի՞նչ է» հարցուցի, եւ ան բացատրեց, որ շատ հազուադէպ տեսակ մըն է: Անշուշտ չէք կրնար երեւակայել յուսախաբութիւնս եւ խոր ցաւս:
Նարինէն սկսաւ բուժումի ենթարկուիլ: Քայլ առ քայլ հետեւեցայ իրեն, յաճախ կը գրէր եւ մանրամասնութիւնները հետս կը բաժնեկցէր:
Կը խորհէի, թէ լաւ ճանչցած եմ Նարինէն, վերջապէս ան մեր վարժարանին ամէնէն փայլուն աշակերտուհին էր 2004-ին, 95 ընդհանուր միջինով Պէյրութի ամերիկեան համալսարանի երկրաչափութեան բաժանմունքը ընդունուած էր եւ 2-րդ կիսամեակին արդէն տուեալ բաժանմունքի մէջ առաջնութիւն շահած էր: Պէյրութի ամերիկեան համալսարանէն զինք Ամերիկա ուղարկած էին մագիստրոսի ուսման հետեւելու` 100 առ 100 կրթաթոշակ տրամադրելով անոր:
Թէեւ Նարինէն կարելիութիւն ունէր Ամերիկա մնալու, բայց ան որոշեց Լիբանան վերադառնալ եւ, իր գործին զուգահեռ, անգամ մը եւս Պէյրութի ամերիկեան համալսարան յաճախեց` executive MBA վկայականը ստանալու:
Իր անհանգստութեան ընթացքին Նարինէն նոյն ուշիմ մտքով, աննկուն կամքով, լաւատեսութեամբ պայքարեցաւ հիւանդութեան դէմ: Որեւէ ատեն իր մէջ չտեսայ ընդվզումի, յուսահատութեան, կամ յոռետեսութեան նշոյլներ:
Իր ամէնէն դժուար օրերուն, ան կը յուսադրէր ուրիշները, միշտ գործնական եւ իմաստուն խորհուրդներ կու տար ինծի եւ ուրիշներուն:
Բնաւ չէր ուզեր, որ իրմով մտահոգուէինք:
Իր մահէն օր մը առաջ երկար խօսակցութիւն ունեցայ անոր հետ: Ըստ իր սովորութեան, կատակներ ըրաւ, դպրոցին մասին հարցուց, ուղղութիւններ առաջարկեց եւ կրկին տեսնուելու խոստումով վերջացուցինք մեր խօսքերը:
Բարեկամի մը հետ կը խօսէի իր մահացած օրը, չափազանց տխուր եւ շուարած էի: Ան ըսաւ. «Այսպիսի փայլուն անձեր կու գան մեր կեանքերուն մէջ լուսաւորելու մեզ` փայլուն աստղերու նման, եւ ապա կ՛անհետանան, իրենց ետին ձգելով իրենց պայծառութիւնը մեր սրտերուն մէջ»:
* Նարինէ Պուլղուրճեանի յուղարկաւորութեան ընթացքին` 12 յունիս 2023-ին, արտասանուած դամբանական
