ՅԱԿՈԲ ԼԱՏՈՅԵԱՆ
Լիբանանահայ թատերական կեանքը երկար դադարէ ետք պիտի վերակենդանանայ:
Համազգայինի «Գասպար Իփէկեան» թատերախումբին նախաձեռնութեամբ, եւ Յակոբ Տէր Ղուկասեանի բեմադրութեամբ, այս շաբաթավերջին «Յակոբ Տէր Մելքոնեան» թատերասրահին մէջ պիտի ներկայացուի Ժան Փիեր Մարթինեզի «Վտանգաւոր… բայց կայուն» թատերախաղը:
2019-էն ետք լիբանանահայ թատերական կեանքը կանգ առած էր: Վերջին ներկայացումը Սուրէն Խտըշեանի «Կոմիտաս» վարդապետին նուիրուած ներկայացումն էր:
Լիբանանի ժողովրդային շարժումը, անկէ ետք «Քորոնա» համաճարակը, օգոստոս 4-ի Պէյրութի նաւահանգիստի պայթումը, տնտեսական տագնապը, դերասաններու արտագաղթը, վաստակաւոր դերասաններու վաղաժամ հեռանալը… բոլորը վրայ վրայի կուտակուած` թատերական կեանքը վերաշխուժացնելու լուրջ մարտահրաւէրի դէմ յանդիման դրին մեզ:
Փաստօրէն մեծ թիւով դերասաններ գաղթեցին, մեծ թիւով ալ դերասաններ «Քորոնա»-էն եւ անակնկալ մահերով մեզմէ առյաւէտ հեռացան:
Սակայն «Յակոբ Տէր Մելքոնեան»-ի վարչութեան եւ «Գասպար Իփէկեան» թատերախումբին ճիգերով կորով ու նոր թափ տալու որոշումը տրուեցաւ: Երիտասարդ տղոց համախմբումով 19 եւ 20 նոյեմբերին պիտի ներկայացուի թատերախաղ մը, որ մեկնարկ պէտք է սեպել լիբանանահայ թատերական կեանքի վերսկսման:
Յոյսով ենք, որ «Գասպար Իփէկեան» թատերախումբին յաջորդեն անհատական եւ միութենական թատերախումբերու ներկայացումները, եւ վստահաբար «Յակոբ Տէր Մելքոնեան» թատերասրահի վարչութիւնն ալ թիկունք պիտի կանգնի բոլոր թատերախումբերուն, որպէսզի լիբանանահայ թատերական կեանքը ապրի եւ շարունակէ:
Թատրոնը հանրային դպրոց է, իսկ թատերասէր հանրութիւն ունենալը գաղութի մը համար կարեւոր ազդակ է:
Վարձքը կատա՛ր թատրոնի հրաշքին հաւատացող «խենթ»-երուն, որոնք այսօրուան դժուար պայմաններուն մէջ գիշեր-ցերեկ փորձեր եւ զոհողութիւններ ընելով` թատերական կեանքը կենդանի պահելու կամքը ունին:
Վարձքը կատա՛ր լիբանանահայ հանդիսատեսին, որ լաւապէս կը գիտակցի մեր պայմաններուն եւ գիտէ, որ իր քաջալերանքով միայն կրնայ գոյատեւել լիբանանահայ թատրոնը:
