Շաբաթ, 21 մայիս 2022-ին, երեկոյեան ժամը 6:00-ին Ս. Պօղոս եկեղեցւոյ «Գ. Կիւլպէնկեան» սրահին մէջ Ազգային Յառաջ-Գ. Կիւլպէնկեան մանկապարտէզը մայրերու օրուան տօնակատարութեամբ համախմբած էր գիւղի պատկան մարմինները, ինչպէս նաեւ` բազմաթիւ ծնողներ եւ հայրենակիցներ:
Քայլերգներու յոտնկայս ունկնդրութենէն ետք վարժարանի վարիչ-մանկապարտիզպանուհի Լենա Սթամպուլեան, ողջունելով ներկաները, անդրադարձաւ աւանդական այս ձեռնարկին վերադառնալու մղիչ ուժին եւ ընդգծեց հայ մօր տիպարի ու անոր առաքելութեան վեհութեան գաղափարին կառչելու անհրաժեշտութիւնը:
Ապա ընթացք առաւ մանկապարտէզի փոքրիկներուն դասարանային ելոյթները: Ծիլ, Բողբոջ եւ Կոկոն դասարանները առանձնաբար մօր մասին եռալեզու (հայերէն, արաբերէն եւ անգլերէն) արտասանութիւններ ներկայացուցին: Կոկոն եւ Ծաղիկ դասարանները միասնաբար հանդէս եկան «Գարուն» եւ «Մամա» երգչախմբային կատարումներով, որմէ ետք Ծաղիկ դասարանը ներկայացուց «My Mom» արտասանութիւնը:
Մանկապարտէզի ելոյթէն ետք օրուան պատգամը յղեց վարժարանի շրջանաւարտներէն Շողեր Գառնէշեան-Մխճեան, որ մայրը բնութագրեց իբրեւ «բոլոր ժամանակներու եւ տարբեր պայմաններու տակ պանծացող կենարարն ու կենսատուն»:
Ան մօր բնազդային առաքելութենէն վեր, առանձնացուց մօր դաստիարակութեան, ազգային-ընտանեկան արժէքներու պահպանման եւ հաւաքական կեանքի ծաղկումին մէջ հայ մօր դերակատարութիւնները:
Իր խօսքին մէջ բանախօսը անդրադարձաւ նաեւ բոլոր անձերուն եւ նուիրեալներուն մասին, որոնք, իբրեւ «մայր», գուրգուրանք ցուցաբերած են հաւաքականութիւններու եւ առաջնորդած են զանոնք ապահով ափեր եւ բարձունքներ. ան մայրական որակեց պայքարը բոլոր այն նուիրեալներուն, որոնք ձեռնամուխ եղած են որբախնամ առաքելութիւններու եւ կամաւոր ու բարեսիրական ծառայութիւններու մէջ:
Բանախօսը յիշեց հայ բանաստեղծներ եւ գրողներ, որոնք յաւերժացուցած են հայ մայրը, այնուհետեւ մէջբերում մը կատարելով նաեւ պաղեստինցի արաբ ծանօթ բանաստեղծ Մահմուտ Տարուիշի բանաստեղծութենէն, ուր նկարագրուած է մօր վեհութիւնը եւ ազատամարտիկ զաւկին յոյսը` մօր օրհնութեամբ յաղթական տուն վերադառնալու:
Վերոնշեալ մէջբերումին հետեւողութեամբ, ան հաստատեց, որ` «Ազատագրական պայքար մղող ժողովուրդներու մէջ պայքարի մղիչ ուժն ու ոգին միշտ ալ կազմաւորած են մայրերը»:
Շողեր Գառնէշեան-Մխճեան անդրադարձաւ նաեւ իր ծննդավայր Այնճարին եւ վարժարանին, որմէ շրջանաւարտ է ընդգծելով անոնց մայրական յատկանիշները, որոնցմով մուսալեռցիի ժառանգութիւնը սերունդէ սերունդ կը փոխանցուի շարունակելու համար նախնիներու բացած ճամբան:
Ան իր խօսքը աւարտեց վարժարանի նորոգ հանգուցեալ վաստակաշատ տնօրէնին` Մովսէս Այնթապեանի պատգամով. «Ճամբան բաց է ու ձեզ կը սպասէ: Սակայն գիտցէք, որ մեծութեանց միայն յատուկ է այդ ճամբան: Մակերեսներէն գոհացող, կամ շատ շատ ջուրերու ծանծաղութեանց մէջ իր ապահովութիւնը փնտռող մարդը չի կրնար այդ ճամբուն բնակիչը ըլլալ: Ան, որ ովկիանոսներու խորութիւնները կը փնտռէ, ան, որ բարձր գագաթներու նուաճման կը վազէ, ան, որ իր կուրծքը կը բանայ փոթորիկներուն, անոր է ճամբան եւ իր ընկերներուն»:
Այնուհետեւ վարիչ-մանկապարտիզպանուհին յատուկ անդրադարձ մը ունեցաւ մանկապարտէզի անձնակազմէն ներս իբրեւ օգնական պաշտօնավարած Սալբի Տումանեանի վաստակին եւ հրաւիրելով վարժարանի տնօրէն Արմէն Թաշճեանն ու Սալբի Տումանեանը, իբրեւ վարժարանի երախտագիտական արտայայտութիւն, ծաղկեփունջ մը յանձնեց անոր:
Տօնին առթիւ Այնճարի քաղաքապետութեան կողմէ նուիրուած կարկանդակը հատեցին օրուան պատգամախօսը, քաղաքապետ Վարդգէս Խօշեանն ու տնօրէն Արմէն Թաշճեանը:
Կարկանդակի հատումէն ետք ելոյթ ունեցաւ 9-րդ դասարանէն Լիլի Գապաքեանը` «Ով հայոց մայրեր» երգի մեկնաբանութեամբ: Ապա երկրորդականի պարախումբը հանդէս եկաւ խանդավառ պարով:
Գեղարուեստական յայտագիրը իր լրումին հասցուցին նախակրթարանի զոյգ երգչախումբերը, որոնք բեմ բարձրացան ներկայացնելով «My Mom», «Կանաչ հեքիաթ» երգերն ու «Իմ անուշ մայրիկ» թատերախառն երգը:
Ձեռնարկը աւարտեցաւ Պեքաայի հոգեւոր տեսուչ Անանիա ծ. վրդ. Գուճանեանի «Պահպանիչ»-ով, որմէ ետք տեղի ունեցաւ հիւրասիրութիւն:
